SİYAH

8.)MERAK

Onları bir süre boyunca takip ettik.Bir yandan kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu diğer bir yandan da gözlerim nereye gideceklerini görmek için sabırsızlıkla bekliyordu.

Araba bir otelin önünde durdu.Otel,dışarıdan fazlasıyla güzel görünüyordu ve bayağı büyüktü.Uygar arabadan indi ve otele girdi.Sanırım Yaren hala arabanın içindeydi çünkü Uygar hızlı adımlarla otele girmişti.Yaren'le gidecek olsa onu da beklerdi.Uygar,otele girdikten sonra Yaren arabadan indi ve ardından onun telefonuyla uğraştığını gördüm.

Telefonunda bir süre uğraştıktan sonra telefonu kulağına götürdü.Gördüğüm kadarıyla biriyle konuşuyordu.Gizli bir konuşma yapıyor gibi arada bir otelin giriş kapısına bakıyordu.

Uygar,otelden çıkınca Yaren telefonu aniden kapattı ve arabaya binmek için hareketlendi.Uygar,elinde bir çantayla geri dönmüştü.Yaren sanırım hiç konuşmadan arabaya bindi ve ardından araç hareketlendi.Araç hareketlenince biz de hareketlendik.

Uygar,bir köşeyi döndükten sonra şoför afalladı ve yönleri karıştırdı.Şoför rastgele bir yerden döndü ama onları bulamadık.

Onların nereye gittiğini öğrenememiştim...

Şoföre beni indirmesini söyledim ve en sinirli halimle arabadan indim.

Bu aralar hep aksilik yaşıyordum.Neden? Sanırım en uğursuz günlerimi yaşıyordum.

Taksiden indikten sonra yürümeye başladım. Oturacak bir yer bulma ümidiyle etrafıma bakmaya başladım.Biraz ileride bir park vardı.Birkaç yaşlı grubu vardı ve ayrıca gençler de toplanmış gitar çalıyordu.

Keman sesini gitar sesinden daha çok severdim.Müzik sesi,belki sinirlerimi biraz toparlar ümidiyle gitar çalanların yakınına oturdum.

Şarkı söyleyen erkekti ve aynı zamanda o çalıyordu.Arada bir hemen yanında oturan kız arkadaşı da ona eşlik ediyordu.Boynundaki sol anahtarı kolyesi dikkatimi çekmişti ve hatta şuan düşününce bir müzisyene en çok yakışabilecek kolye diyebilirdim.

Ben tüm dikkatimi söylenen şarkılara vermiştim.Aklım bir an başka yerlere kaymıştı.Bir yandan Hakan'ı düşünüyordum bir yandan Uygar'ı..

Yaren resmen ikisini birden yürütüyordu.Ya da benim bilmediğim bir çok şey vardı.Gerçi çoğu şeyi bilmediğim kesindi ama olayların dışarıdan görünen hali buydu.

Hakan,en çok güvendiğim insanlardan biriydi diyebilirim.O derece.O bile beni bu denli yıkıma uğrattıysa başka insanların yapacaklarını hiçbir şey olarak görmem gerekiyordu.

Hakan'la Yaren'in arasında kesinlikle samimiyet vardı ama Uygar'la Yaren'i o şekilde görmemiştim.Acaba nereye gitmişlerdi ?

Keşke bir an düşünmeyi unutsam...

Aklımdan bu düşünceleri çıkararak gitar sesine yoğunlaştım.Yaklaşık 10 dakika daha dinledikten sonra kalkmak için hareketlendim.Kaldırımda yürümeye başladım. Taksiye binip binmemekte kararsızdım.Yürüyebilirdim ama evim buraya epeyi uzaktı.