MAFYA AVUKATI

15. BÖLÜM

İyi okumalar canlarımmmm

Uzun bir aradan sonra uzun bir bölüm sizlerleeee❤😘

"Ya baba sen bizimle dalga mı geçiyorsun? Yıllar sonra gelicem diyorsun ve ne hikmetse gene yanında annem yok ve benim avukatı olduğum şirkete ortak geliyorsun"  Anında yemeği iptal edip eve gelmiştik ve ben durmadan babama bağrıyordum, kendimi istesem de durduramazdım çünkü git gide gözümden düşüyordu.

"Deren önce bi üslubunu düzelt karşında baban var senin, hem sen bana hesap sormadan önce bana hesap ver bakalım. Sen çalıştığın yerin patronu ile sevgili olmaya utanmıyor musun?" İşte bu bardağı taşıran son damla olmuştu, bir insan öz kızına bu muameleği yapamazdı.

"Utanılacak ne var Akif Yegar, annemde bir zamanlar senin şirketinin avukatı değil miydi? Ha! Ben bunda yanlış bir şey görmüyorum sen önce kendi öz kızına yaptığın imaya bak sonrada senelerdir çocuklarını niye anneleri ile görüştürmediğini söyle"

"Aras sustur şu kardeşini tepem atıyor artık" babam çok nadir sinirlenirdi ama bu sefer gram umrumda değildi. Deniz olacakları bildiği için hiç katılmak istemedi ve direkt araştırmasına devam etmek için şirkete gitmişti.

"Deren haklı baba neyini susturayım, sen bize hesap vermek zorundasın" Babam derin bir nefes alıp elinde ki viski bardağını bir tur çevirdi.

" Ben size hiçbir şeyin hesabını vermek zorunda değilim, şimdi odalarınıza gidin ve beni yalnız bırakın"

"Hiçbir yere gitmiyoruz baba, Deren sana bir şey sordu demi! Annem nerde?" Abim hep yeri geldiğinde konuşurdu ki şuan ki ses tonundan sinirlendiği belli oluyordu.

"Odanıza gidin dedim size!" Babamında ses tonu git gide yükseliyordu ama artık ok yaydan çıkmıştı, ben senelerdir annemi görmüyordum.

"ANNEM NEREDE BABA!!" Babam birden hiddetli bir şekilde ayağa kalktı ve elinde ki viski bardağını duvara fırlattı ben bir adım geri giderken abim hemen beni arkasına almıştı bile.

"YOK LAN GİTTİ ANLADINIZ MI ÖLDÜ ANNENİZ. SİZİDE BENİDE BIRAKIP GİTTİ... benim yüzümden öldü lan" babam birden ağlamaya başladı, babamı ilk defa ağlarken görüyordum. Sesi varla yok arası çıkarken son dediği şey " benim yediğim boklar yüzünden benim işim yüzünden öldü"

O an beynimden vurulmuşa döndüm, ben annemi 3 senedir görmüyordüm meğersem benim meleğim cidden melek olmuştu... Daha yeni yeni idrak ediyordum herşeyi, abim babama bir tane yumruk atarken ben öne çıktım ve abimi kenara çekip tam babam olacak adamın önünde durdum. Artık biyolojik olarak babam olan adamın.....

" Allah senin belanı versin. Yıllardır yalan söyledin lan bize, 3 YIL OLDU LAN 3.... ÜÇ YILDIR YOK BENİM ANNEM NİYE SENİN BOKUNA... Artık senin gibi bir babam yok, sende unut senin artık Deren adında bir kızın yok Akif Yegar..."

Telefonumu ve montumu alıp bir hışım ile çıktım evden, hala balo elbisesi ile duruyordum ama umurumda değildi. Hızlı bir şekilde arabayı çalıştırdım ve son surat Poyraz'ın evine sürdüm. Evden çıktığımdan belli abim 40 defa aramıştı ama açmamıştım sadece Poyraz'ın yanına gideceğimi kısa bir mesaj atıp telefonu uçak moduna almıştım. Sadece ağlıyor ve arabayı yapabildiğim kadar hız yaparak sürüyordum, bi hışım ile arabayı Poyraz'ın evinin önünde durdurdum.

Kapıyı çaldığımda çok geçmeden kapıyı Poyraz açtı, "güzel- Deren neyin var güzelim" Poyraz beni ilk defa ağlarken görüyordu. Yüzünde ki korku ve telaş bunu çok net ifade ediyordu, hiçbir şey demeden içeri geçtim ve kendimi koltuğa attım. Poyraz yanıma gelip yüzümü kendine çevirdi ve göz yaşlarımı sildi.