BAD BOY ~KTH~

♡16. Bölüm♡

Hatırlatma* Taehyung'un bu cümlelerine ne kadar şaşırsam bi o kadar da uzun zamandır söylemesini bekliyor gibiydim.

Heyecandan konuşamadığım için Taehyung bir umut beklercesine tekrar dudaklarını araladı.

TH: y/n.... konuşmayacak mısın? Bana karşı hiç mi bir şey hissetmi-

Cümlesini bitirmesine izin vermeden dudaklarına yapışmıştım. Taehyung ilk önce şaşırmış olsada, o da belimi kendine daha da çekip karşılık vermişti.

Ellerimi saçlarına götürdüğüm sırada öpüşmemiz daha da derinleşmişti. Bir kaç dakika geçtikten sonra nefes nefese ayrılmıştık. Gözlerimin içine bakıp gülümsemişti. Ardından anlını anlıma yaslayıp konuşmuştu.

TH: seni seviyorum y/n...

Gülümseyip kollarımı boynuna dolayıp sarılmıştım. Başını omzuma gömüp kokluyordu.

TH: kokun... çok güzel...

Aklıma gelen şeyle Tae'den ayrılıp konuştum.

Y/N: Pastayı bitirmedik.

TH: Boşver pastayı biz böyle iyiydik.

Beni kendine çekip tekrar sarılacakken, uzaklaşmıştım.

Y/N: Nasıl boşverelim? O kadar uğraştık bitirip yiyelim ben acıktım.

TH: Tamam güzelim, yapalım.

Taehyung' yanımda olunca hem mutlu hem de huzurluydum. Onu seviyordum, sadece daha önce söyleyecek cesaretim olmamıştı. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp Tae'ye yardım ettim.

Y/N: Çok güzel görünüyor, çilekleri de koyalım artık hazır.

TH: Evet senin gibi...

Çilekleri pastanın üzerine koyduktan sonra. Ben tabakları çıkarıp hazırladım Taehyung pastayı 2 dilim şeklinde kesip hazırlamıştı. Bende o sırada çayı yapmıştım. Bardaklara koyup tepsiye koymuştuk.

Daha sonra birlikte oturup yemeye başladık.

TH: Çok güzel olmuş ellerine sağlık.

Y/N: Birlikte yaptık, senin de ellerine sağlık.

Pastamızı yedikten sonra, mutfağı toparladık. Telefonu masanın üzerinden alıp saatte baktım 22:15 olmuştu, daha önce zamanımın bu kadar hızlı ilerlediğini sanmıyorum.

Taehyung oturmuş düşünceli bir şekilde telefona bakarken konuştu.

TH: Annemler şehir dışına çıkmışlar. Ben ise şimdi evde tek olacağım. Ah neyse ben artık gideyim geç oldu.

Ayağa kalkıp kapıya doğru ilerlerken arkasından seslendim.

Y/N: Taehyung.

TH: Evet güzelim?

Y/N: Ş-şey bu gece burda mı kalsan?

Benden böyle bir şey söylememi beklemiyormuş gibi şaşırmıştı.

TH: Anlamadım? Nasıl? Senin evinde kalmamı mı söyledin?

Gülümseyip ona yaklaştım.

Y/N: Evet Taehyung, bunda şaşıracak ne var?

TH: Ş-şaşıracak bir şey yok e-evet kalıyım.