(★) Cover by @kayneice Thanks you <3
"Hayalet, şimdiye kadar hepinizin farkında olduğuna inandığım gibi, ölmüş bir ruhun yeryüzünde bıraktığı izdir..."
―Profesör Severus Snape
☠
Bir hayalet, bir bir zam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Avis uyandığında karşıki koltukta Regulus Black i buldu. Başı ağrıyordu kontrolü kaybettiğini hatırlıyordu. Kolundaki izi hatırladı.
Kolundaki iz?
Hem koluna baktı. Çığlık attı.
"Neler oluyor sakinleş"
Regulus bunu söyleyene kadar ne yaptığının farkında değildi. Kolundaki izi yakmaya çalışıyordu. Ne kadar canı yansa da umurunda değildi bu saçma sapan amblemden kurtulmak istiyordu.
"Çık, çık git" Avis sanki transa geçmiş gibiydi.
"Lily!" Regulus kapının önünde oturan Lilly e seslendi.
"Ne oldu. Avis! Sakin ol"
Avis bağırdı, sesi panik ve dehşetle doluydu. Regulus'un varlığından ve kolundaki uğursuz sembolden çaresizce kaçmaya çalışarak en yakın çıkışa doğru koştu. Kapı koluyla uğraşırken kalbi göğsünde çarpıyordu.
Durumun ciddiyetini fark eden Regulus, ellerini uzatarak hızla Avis'e doğru ilerledi. "Bekle, Avis, lütfen!" diye yalvardı, sesinde pişmanlık ve çaresizlik vardı. "Ben... seni korkutmak istemedim. İzin ver açıklayayım!"
Ancak Avis mantığın ötesindeydi. Onu saran korku çok güçlüydü ve muhakemesini gölgeliyordu. Yüzünden gözyaşları akarak kapıyı açmayı başardı ve bir daha arkasına bakmadan koridora çıktı.
Regulus orada duruyordu, yüzünde bir dizi duygu titreşiyordu. Avis'in hissettiği korku ve kafa karışıklığını anlıyordu ama tepkisinden dolayı onu suçlayamazdı. Kolundaki işaret, karanlık geçmişinin ve bir Ölüm Yiyen olarak yaptığı seçimlerin sürekli bir hatırlatıcısıydı.
Yavaşça kolunu indirdi, bakışları derisine kazınmış lanetli işarete odaklandı. Sadece kendisine değil, aynı zamanda değer verdiği kişilere de verdiği zararın boyutunu fark ettiğinde, yüreği pişmanlık ve kendinden tiksinti ile doldu.
Derin bir nefes alan Regulus, Karanlık Lord'un kontrolünden sonsuza dek kurtulmak için sessiz bir yemin etti. Önündeki yolun çetin ve tehlikelerle dolu olacağını biliyordu ama geçmişinin onu tanımlamasına daha fazla izin veremezdi.
Kanepeden ve izi kaldırmaya yönelik başarısız girişiminin kalıntılarından uzaklaşırken Regulus, bir umut ışığı hissetmekten kendini alamadı. Belki zaman ve çabayla kurtuluşu bulabilir ve kaybettiği güveni yeniden inşa edebilirdi.
Ancak şimdilik yapılacak en acil görev Avis'i bulmak, özür dilemek ve durumu düzeltmeye çalışmaktı. Regulus, gözlerinde kararlılıkla parıldayarak, eylemlerinin sonuçlarıyla yüzleşmeye ve kurtuluş şansı için savaşmaya hazır bir şekilde kapıya doğru yöneldi.
Regulus Black Avis'i arayış sonucunda Lily nin odasında yere çöküp ağlarken buldu.
"Merhaba"
Avis hafifçe başını kaldırıp ona baktı ve korkuyla uzaklaştı. Ellerinden ateş çıkardı ve kolunu yakmaya başladı. Canı acıyordu ama bu izden kurtulmaliydi.
"Öyle yapma sakinleş lütfen"
"Lütfen git. Beni yanlız bırak."
"Lily'i çağırıyorum"
"Hayır, bundan kurtulmam lazım diğerinden kurtulamadım bundan kurtulmaliyim."
"Diğeri?"
Avis diğer kolunu açtı ve bir kuru kafadan çıkan yılan işaretini gösterdi. Bu onun ölüm yiyen işaretiydi. Çaresizce seslendi.
