(★) Cover by @kayneice Thanks you <3
"Hayalet, şimdiye kadar hepinizin farkında olduğuna inandığım gibi, ölmüş bir ruhun yeryüzünde bıraktığı izdir..."
―Profesör Severus Snape
☠
Bir hayalet, bir bir zam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabaha kadar yatakta tek başıma oturdum Ve ağlıyorum, "Benim için geliyorlar"-control halsey
Avis yatakta uyanık yatıyordu, zihni az önce yaşadığı rahatsız edici rüyayla doluydu. Avis, akmak üzere olan gözyaşlarını tutmaya çalışarak yüzünü ellerinin arasına aldı. Takip edilmenin unutulmaz hissi, düşüncelerinde oyalandı ve kendisini savunmasız ve yalnız hissetmesine neden oldu. Yataktan kalktı ve etrafına bakındı. Bedenine girdiği Alex Jones'ın boş günlüğünü buldu.
Avis, düşüncelerini ve deneyimlerini kağıda dökmenin biraz netlik ve rahatlama getireceğini umarak derin bir nefes aldı. Alex Jones'un boş günlüğünü açtığında kişisel hikayeler, hayaller ve duygularla doldurulmayı bekleyen temiz sayfaları fark etti.
Avis elinde bir kalemle masaya oturdu ve yazmaya başladı;
Sevgili günlük; Geçitten geçip çapulcular zamanına geldiğimde buraya nasıl uyum saliyacagimi düşündüm. Yıllar önce ölmüş olup başkasının bedeninde hapis olmak bunlar gerçekten olağanüstü. Neyse ki yanımda çapulcular ve Regulus Black var. Bu garip yolculukta müttefiklerim oldular ve birlikte yağmacıların hain dünyasında yol alıyoruz. Yaramazlıkları ve isyanlarıyla tanınan bu kadar kötü şöhretli bir grup insan tarafından çevrelenmek hem heyecan verici hem de korkutucu.
Özellikle Regulus Black benim sadık yoldaşım oldu. Onun karanlık, düşünceli tavrı, kendimi bağlı hissetmeden edemediğim, işkence görmüş bir ruhu maskeliyor gibi görünüyor. Gecenin karanlığında sırlarımızı paylaşıyor ve korkularımızı fısıldayarak bu yeni gerçekliğin sınırlarını aşan bir bağ kuruyoruz.
Ancak bu yabancı cisimde sıkışıp kalmanın zorlukları da var. Geçmişten gelen anılar şimdiki zamana karışıyor, bazen kafa karışıklığına ve yönelim bozukluğuna neden oluyor. Burada bir dejavu parıltısı, orada alışılmadık duyguların dalgası. Bu zamana gerçekten ait olmadığımı, yine de uyum sağlamam ve hayatta kalmam gerektiğini sürekli hatırlatıyor.
Çapulculara gelince, onlar Hogwarts'ın koridorlarında yankılanan eşsiz bir enerjiye sahipler. James Potter, muzip gülümsemesi ve aralıksız şaka arayışıyla bizi sıklıkla pervasız kaçışlara sürüklüyor. Sirius Black de hem çekici hem de tehlikeli bir isyankarlık havası yayıyor.
Ve bir de kaosun ortasındaki sakinlik olan Remus Lupin var. Nazik tavrı ve bilge öğütleriyle bizi akıl sağlığına demirliyor ve bize görevimizin nihai amacını hatırlatıyor. Ve tabiki başta ne kadar anlasamazsak da grubun en zeki ve genç cadısı benim için dostluğu her zaman baki kalacak Lily Evans. Büyücülük dünyasını sonsuza dek değiştirecek devasa boyutlardaki bir trajediyi önlemek için burada olduğumuzu unutamayız.
Ancak günler geçtikçe bu kırılgan uyumun ne kadar süreceğini merak etmeden duramıyorum. Anlatılmamış sırlar ve yüzeyin altında kaynayan çatışmalarla, kırılgan ittifakımızı parçalamaya hazır bir fırtına yaklaşıyormuş gibi geliyor. Ve her geçen gün, gerçek kimliğimin, başka birinin kabına hapsolmuş hayaletin ağırlığı daha da ağırlaşıyor.
Sevgili Günlük, sana varlığımın bir kanıtı olarak, ruhumu dökebileceğim ve yargılamayan tek yoldaşagüvenebileceğim bir yer olarak yazıyorum. Çünkü zaman yolculuğu ve çalınan cesetlerle ilgili bu çarpık hikayede gerçek ancak benim sözlerim aracılığıyla varlığını sürdürecek.
Böylece, yağmacılarınbelirsizliğiyle ve kendi yaşayan ölümümleyüzleşirken, başımıza gelen her zaferi ve trajediyi, her dönüm noktasını kaydetmeye yemin ediyorum. Ve belki de bu günlüğün sayfalarında, yağmacıların bu olağanüstü dünyasında devam edecek teselliyi ve gücü bulacağım.
Sevgililer Avis.
Mürekkep kağıdın üzerine düzgün bir şekilde akarak, unutulmaz rüyasının canlı ayrıntılarını ve kafa karıştırıcı takip edilme hissini yakalamasına olanak tanıdı. Kırılganlığını ve onu pençesine alan ezici yalnızlık hissini ifade ederek kalbini sayfalara döktü. Günlüğün kapağını kapayıp uyumak için yatağına uzandı. Az da olsa rahatlamıştı. Ormandan gelen hışırtı sesleri devam ederken uykuya dalmaya çalıştı.
"Hey tatlım" Avis uykusunda annesinin sesini duydu.
"Anne bu sen misin?"
"Fazla zaman yok. Sana öğrettiklerimi hatırlamalısın minik kuşum"
"Ne ateş çıkarmayı mı hedef vurmayı falan mı?"
"Ormanda yaptığımız ateş antrenmanını hatırla."
Küçük Avis güçlerini kontrol edemiyordu. Annesi Vera Mclaggen onun için en iyisini istiyor kızını bazen zorluyordu. Avis sadece sinirlerine hakim olamadığı zamanlarda güçleri ortaya çıkıyordu. Vera Mclaggen onu kızdırmak için konuşmaya başladı.
"Kontrolünü unutma Avis. Sen sandığından daha güçlüsün. Önüne çıkan her türlü engeli aşacak güç senin içinde var."
Avis gözlerini açtı ve etrafa bakındı odada kendisinden başka kimse yoktu. Rüyasını hatırladı ve ormana girmeye karar verdi. Ormanın karanlık ve gizemli atmosferinde yürüdü, hışırtılar ve sinsi gölgeler arasında ilerledi. Annesinin öğrettiklerini hatırlamaya çalışarak ilerledi. Derin nefes aldı. Ateş çemberi oluşturdu. Ateşi kontrol etmeye çalıştı, ama bir anda alevleri kontrol edemez hale geldi. Panikledi ve onları söndürmeye çalıştı, ancak ateş daha da büyümeye devam etti. Sonunda, ateşi kontrol altına alamadığını fark etti ve yardım istemek için çığlık attı. Ama kimse onu duymuyor gibiydi. Birden bir ses duydu. Voldemort'un hortlukları... Birden delirdigini düşünüp çığlık attı. Çığlıkları yankılandı.
