Among the Galaxies // TaeKook

12: Yıllardır sana aitmişim gibi hissediyorum

Merhabaaaa. Uzun zamandır yeni bölüm gelmiyordu şimdi içimden yazmak geldi şuan sixhsoznsodijdidd artık ne kadar güzel olur bilmiyorum çünkü oylar aşırı düştü. Umarım sıkılmıyorsunuzdur. Taslaklarda fantastik bircok kurgu biriktiriyorum ve hatta birini adam akıllı yazabiliyorum çok şükür. Bu fici de düzeltmeyi denicem bitince en azından. Çünkü gözüme takılan çok fazla hata var :/ çok rahatsız edici duruyorlar. Onlar da benim kusurum işte. Neyse, iyi okumalar 💜

•••

Koskoca duman altı alanda tek başına kalmıştı Jungkook. Kollarında damarlarından akan kanın asıl sahibi yatıyorken sessizliğe gömülmüştü. Esmer adam ise duymuyordu hiçbir şeyi. Jungkook düşündü. O da mı ölmüştü? Parmakları titrekçe Taehyung'un boynuna gitti ve nabzını kontrol etti.

Atıyordu.

Derin bir nefes aldı Jungkook. Taehyung'un bir ölüden farksız bir şekilde baygınca yattığı her dakika o da ölüyordu. Ya da Taehyung'un dediği gibi esmer adamın kanı ona en büyük cezaydı. O, bunu haketmişti. Kesinlikle haketmişti. Jungkook, eski zamanlarda öldürdüğü her bir canlının bedelini şuan ödüyordu. Taehyung'la ödüyordu. Taehyung'un bu süreç boyunca ne kadar acı çekeceğini biliyordu.

Ve Taehyung acı çektiği zaman kendisi kahroluyordu. Acıdan kahroluyordu. Kalbi binbir parçaya ayrılıyor, ellerini dizlerine vurmak istiyordu. Genç adamı kendisi gibi sahiplenmek ve onu kimseye vermemek istiyordu. Sadece onun olsun istiyordu ve biliyordu ki bu konuda çok bencildi.

Şimdi ise vücudunu ele geçiren simbiyot arkadaşıyla konuşuyordu.

"Onu götürmeliyiz Venom."

"Kabullenecek. Aklından geçenleri biliyorum Jeon. Hissedebiliyorum. Ben, senim. Ve bu his hiç hoşuma gitmedi."

"Onu Jimin ve Yoongi'nin yanına götürelim. Sürekli ellerimden kurtulmaya çalışıyor. Ve ne zaman bunu yapmaya kalkışsa kendine zarar veriyor."

"Onun ellerinden tut Jeon. O ölürse, biz de ölürüz."

"Taehyung hakkında bildiğin bir şey var mı? Vücudumu ele geçirdiğin zaman gördüğün ya da duyduğun herhangi bir şey..?"

"Hayır. Ama onu sevdim."

Jungkook, Venom'a karşı sırıttı. Onunla ara sıra konuşmak iyi geliyordu. Onu seviyordu. Aniden gökyüzünde duyduğu jet sesiyle oraya döndü. Jimin ve Yoongi...

Hemen Taehyung'u da alıp buradan gitmeliydi. G4 çoktan buradan tüymüştü. Korkak herifler. Son kez parçalara ayrılan Leon'un yığılmış cesedine baktı.

"Sen haketmiştin Leon. Sen,"

Dedi öfkeyke fısıldayarak. Leon'a büyük bir kin gütmüştü. Bu roketin nereden geldiğine dair hiçbir fikri yoktu ancak Jimin ve Yoongi'nin yapmadığını biliyordu.

"Kesinlikle haketmiştin."

^^^

T

aehyung'tan...

Serin rüzgar yanaklarıma hafif hafif çarpıyordu. Kafamda duran iki kişi birbirilerine bakarak bir şeyler konuşuyordu ancak anlamak çok zordu. Burnuma dolan hijyenik hastane kokusu yüzümü buruşturmamı sağladı. Ancak burasının bir hastane olmadığına da bir o kadar emindim.