Sunset Pain {Minsung}

Bölüm 3

Kapının açılması ile Minho'ya çarpmam bir olmuştu. Yeter ama yaa. Benim bu kapılardan çektiğim ne ya?

Minho:Ne yapıyorsun sen burda!?
Jisung:Azıcık kapıya dayanayım dedim o sırada da sen kapıyı açtın.
Minho:Hiç "azıcık" dayanıyor gibi değildin ama?
Jisung:Öyleydim sen fark etmedin.

Bana doğru birazcık eğilmişti. Bu sefer burun buruna değildik ama yakındık ve bu yakınlık beni heyecanlandırıyordu.

Minho:Yoksa azıkcık dayanma bahanesi ile beni mi dinliyordun?
Jisung:Yok yok! Gerçekten sadece azıcık dayanmıştım.
Minho:Umarım beni dinlemiyorsundur Han Jisung.
Jisung:Dinlemiyordum ya! Bak gerçekten!

Bana çok inanmış gibi gözükmüyordu ve haklıydı da. Onu dinlemiştim.

Minho:Bu son uyarım Han Jisung.

Diyerek yanımdan ayrılıp merdivenlere doğru yürüme başlamıştı. Bir iki adım attıktan sonra aniden durmuştu. Sanki söylemek istediği başka bir şeyler varmış gibi arkasını döndü.

Minho:Bir daha ki sefere acımam ona göre dikkat et ve şunu da unutma acımadığım zaman kötü olur.

Gerçekten bu çocuğu hâlâ çözemedim ben. Çok değişik biri.

Uzun bir geceydi ve odama gidip uyumayı da hak etmiştim. Yarın yine işe gitmem gerekiyor. Bıktım bu hayattan.

Sabah

Gözlerimi aşağıdan gelen gürültüler ile açmıştım. Sabah sabah bu ev niye bu kadar gürültülü anlamamıştım.

Biraz daha uyusam mı diye düşünürken alarmım çalmıştı. Sanırım onlar sayesinde ilk defa alarmdan önce kalkmıştım. Daha fazla yatakta oyalanmayıp banyoya gitme kararı aldım. 

Odamdan çıkarken Minho ve bir kızın daha odadan çıktığını görmüştüm. Kimdi bu kız? Kimse kim Jisung sanane bundan?

Minho:Günaydın.

Günaydın mı? Bu çocuk günaydın diyor mu insanlara?

Jisung:Günaydın
X:Sen!
Jisung:Ben?
X:Sen bankta uyuyan çocuksun!
Jisung:Sen de bana simit veren kız mısın?
Minho:Tanışıyor musunuz?
X: Birbirimizi tanımıyoruz ama birbirimizi biliyoruz.

Biz burda böyle konusurken Hyunjin aşağıdan bize bağırmıştı.

Hyunjin:Hadi lan gelin arık! Kaç saattir sizi bekliyoruz burda!
Minho:Tamam kahvaltıdan sonra tanışırsınız!

Bunu biraz imalı söylemişti. Sanki o kız ile tanışmamı istemiyordu. Ama neden? Kimdi ki o kız? Aşağıya inmiştik ve bizi güzel bir kahvaltı masası karşılamıştı.

X:Vayy döktürmüşsünüz yine.
Seugmin:Ne sandınn kızım.
Changbin:Neyse hadi oturun artık şu masaya da yiyelim. Çok açım ben!

Hep birlikte masaya oturduk. Bir süre sessizce yemek yedikten sonra Hyunjin bu sessizliği bozmuştu.

Hyunjin:Jisung sen işe gidecek misin?
Jisung:Evet mecburen.
X:Ismin demek Jisung.
Jisung:Evet.
X:Bende Chaeryeong.
Jisung: Memnun oldum.
Chaeryeong:Ben de!

Bunu dedikten sonra Minho'ya doğru bakmıştı. Bende onunla birlikte gözümün ucu ile Minho'ya bakmıştım. Dalgın görünüyordu.

Chaeryeong:Abi?