Sabah yine evdeki sesler ile uyanmıştım. Gözlerimi tam açtığımda Minho'nun yanımda olmadığını fark ettim. Bunu fazla umursamayıp kalkmamak için yatakta dolanmaya devam ettim.
Yaklaşık yarım saat yatakta dolandıktan sonra saate bakmaya karar verdim.
Telefonu tam elime aldığımda Hyunjin sert bir şekilde odaya girdi.
Hyunjin:Ne yapıyorsun sen burada Jisung?!
Jisung:Asıl sen ne yapıyorsun Hyunjin? Baskına gelir gibi niye geliyorsun ya?
Odanın biraz ortasına doğru ilerledi.
Hyunjin:Minho'nun yatağında ne işin var Jisung?
Minho:Dün gece benimle uyudu da o yüzden.
Minho tam Hyunjin'in arkasında aniden belirmişti. Hyunjin ise Minho'nun sesini duyar duymaz Minho'ya doğru dönmüştü.
Hyunjin:Dün gece seninle mi uyudu?
Minho:Evet. Bir sıkıntı mı var yoksa Hyunjin?
Hyunjin:Evet sıkıntı var Minho.
Minho:Tamam sıkıntını sonra hallederiz Hyunjin ama şimdi izninle küçük sincap ile yanlız kalmam lazım.
Hyunjin gözlerini devirip konuşmaya devam etti.
Hyunjin:Bu iş iyice uzamaya başladı o yüzden şimdi konuşacağız Minho!
Sesi yüksek çıkmıştı. Hyunjin'i nadiren böyle görürdüm. Bu kadar sinirlenmesini de pek anlamamıştım zaten.
Minho:Hyunjin sonra konuşuruz dediysem sonra konuşuruz!
Hyunjin:Bıktım bu hallerinden biliyor musun Minho!? Kaç yıldır dayanıyorum ama yeter artık!
Minho:Fazla uzatmaya başladın Hyunjin!
Hyunjin:Dünya senin etrafında dönmüyor Minho ve artık her şeyin senin istediğin gibi olmayacağını anla!
Minho:Benimle olup olmamak da Jisung'un karar vereceği bir şey sende bunu anla artık!
Konunun bana dönmesi ile biraz duraksamıştım ama ikiside hâlâ birbirlerine bakıyorlardı.
Hyunjin:O hataya Jisung'un düşmesine izin vermeyeceğim Minho!
O hata? O hata da neydi? Hyunjin her zaman Minho'dan uzak durmamı söylerdi ama hiçbir zaman nedenini söylememişti.
Minho:Kıskanıyorum demiyorsun da böyle bir bahane mi uyduruyorsun yani?
Hyunjin:Bahane falan değil Minho hem kıskanmıyorum seni!
Minho gözlerini devirip benim yanıma gelmeye başladı.
Minho:Tamam yeter bu kadar konuştuğumuz. Şimdi çıkar mısın şu odadan?
Hyunjin:Ben gidersem Jisung da benimle gelir!
Minho:İsterse kalır isterse gider Hyunjin. Buna sen karışamazsın!
Hyunjin bana uzun bir bakış attıktan sonra odadan çıkıp gitti. Minho ise yanıma iyice yerleşmişti bile.
Kendimi kötü hissetmeye başlamıştım. Yıllardır arkadaşlık yaptığım Hyunjin yerine sadece bir yıldır konuştuğum Minho'yu seçmiş gibi hissediyordum.
Jisung:Ben gitsem iyi olucak.
Minho:Hyunjin'in tarafındasın yani Küçük sincap?
Jisung:İşe gitmem gerek.
Minho:Saat 10 oldu, ne işinden bahsediyorsun?
Jisung:Ne saat 10 mu oldu?
Olumlu anlamda kafasını sallayınca hemen yataktan kalktım. Tam kapıyı açtığım da bana seslenmesi ile durmuştum.
Minho:Han Jisung!
Jisung:Acelem var Minho, ne söyleyeceksen çabuk söyle!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sunset Pain {Minsung}
Fanfic"Sana çok aşığım Jisung." "Biri ile karıştırdınız sanırım." "Hayır! Doğru kişisin Jisung." "Üzgünüm ama sizi tanımıyorum." Angst
