Sunset Pain {Minsung}

Bölüm 6

Sabah yine aşağıdan gelen sesler ile gözümü açmıştım. Bu ev hiç mi sessiz olmuyor ya?

Uyku sersemliğinden kurtulup telefonuma uzandım. Saat 12 olmuştu. Neyse ki bugün izin günümdü.

Yatakta biraz daha oyanlanmak için arkamı döndüm. Minho hâlâ yataktaydı. Uyuyordu. Hemde çok güzel uyuyordu.

Gerçekten fazlasıyla güzel uyuyordu. Bir süre sanırım Minho'yu izlemiştim ki Minho uyanmıştı.

Minho:Ne o çok mu yakışıklı duruyorum?
Jisung:Çok.

Bunu alaylı bir şekilde söylemiş olmama rağmen Minho'nun hoşuna gitmişti.

Yataktan kalkıp banyoya girdim. Bir süre sonra çıktığımda Minho odada yoktu. Büyük ihtimalle aşağıya inmişti. Bende üstümü değiştirip aşağıya indim.

Changbin:Ya Hyunjin çakacağım şimdi ağzının ortasına bir tane. Ver şu kumandayı ya!
Hyunjin:Hayır! Şuan en heyecanlı yeri. Veremem o yüzden.
Changbin:Ya biz izlemek zorunda mıyız senin dizini ya?
Jisung:Günaydın herkese.
Seugmin:Günaydın.

Yanlarına gidip Seugmin'in yanına oturdum.

Hyunjin:Günaydın Jisung.
Changbin:Bak Jisung geldi hadi git ona kahvaltı falan hazırla.
Hyunjin:O kendi yapar.

Daha fazla bu tartışmayı dinlemeyip mutfağa geçtim. Tahmin ettiğim gibi Minho mutfaktaydı.

Benim geldiğimi görmüş olacak ki hemen bana dönmüştü.

Minho:Açsındır diye düşündüm. Sana da hazırladım kahvaltı.
Jisung:Sağol.

Masada tam karşına oturdum ve ben de yemeğe başladım.

Minho:Bugün izin günün değil mi?
Jisung:Evet izin günüm.
Minho:Peki bugünü benimle geçirmeye ne dersin küçük sincap?
Jisung:Akşam arkadaşlarım ile buluşucağım.
Minho:Tamam benim için sıkıntı değil.
Jisung:Neden benimle vakit geçirmeye çalışıyorsun sen?

Bu soru ile biraz duraksamıştı Minho.

Minho:Madem arkadaşız beraber takılalım değil mi?
Jisung:Tamam. Nereye gidiyoruz?
Minho:Sen karar ver bakalım.

Gerçekten biraz gezmek benim için iyi olur ama bu gezmeyi Minho ile mi yapmalıydım hiç emin değildim.

Yemeğimi bitirdikten sonra masadan kalktım.

Minho:Yarım saate hazır olur musun?
Jisung:Hemen mi?
Minho:İstersen birkaç saat sonra da gidebiliriz.
Jisung:Yarım saat sonra hazır olurum.

Hemen çıkarsak Hyunjin'den kurtulmam daha kolay olur diye düşünerek bu seçeneği seçtim.

Mutfaktan çıkıp hiç salona uğramadan odama gitmeyi düşünüyordum ama işler düşündüğüm gibi gitmemişti. Hyunjin'e yakalanmıştım.

Hyunjin:Jisung.
Jisung:Efendim?
Hyunjin:Ettin mi kahvaltı?
Jisung:Evet ettim.
Hyunjin:Nereye gidiyorsun peki?
Jisung:Odama?
Hyunjin:Bugün izin günün gel otur biraz bizimle.
Jisung:Yok ya ben odama gideyim.
Hyunjin:Peki tamam.

Tam gidiyordum ki Hyunjin beni yine durdumuştu.

Hyunjin:Akşam ki yemeği unutmadın değil mi?
Jisung:Unutmadım merak etme.