Wojownicy . Śnieżek - Zdala od klanu

Rozdział 16

Pov:Ogniste serce

Wojownik obudził się gdy słońce górowało nad nim oświetlając jego płonące futro . Spanikowany wstał . Jak mógłem przespać tyle czasu !?- zadawał pytanie w głowie . Gdy wstał na równe łapy , rozejrzał się . Zobaczył rozmawiających wojowników . Kocur podszedł powoli . Mruknął coś pod nosem na przywitanie . Kocury przytaknęły głowami na powitanie i wróciły do gorliwej rozmowy w którą zastępca się wsłuchiwał.

Szara prega
-Jak już mówiliśmy , Śnieżek bynajmniej jedną noc spędził pod tym drzewem . Wnioskując z obcego jak i przestraszonego zapachu Śnieżek został uprowadzony .

Prędka łapa - najmłodszy na "zgromadzeniu" przytaknął po czym po chwili dodał .

Prędka łapa
-Gdy spaliscie przebiegłem kawał drogi za zapachem Śnieżka .  Zapach jego , jak i obcego ciągnie się aż do tamtego lasu i dalej . Nie mamy czego tutaj szukać . Śnieżek dawno temu opuścił już łąkę .

Prędka łapa wskazał ogonem na ciągnący się las za ich plecami.
Ogniste serce przytaknął .
Zmartwionym głosem dodał .

Ogniste serce
-W takim razie nie ma na co czekać . I tak długo wzlekalismy z patrolem poszukiwawczym. Zapolujemy ,a później idziemy w głąb lasu .

Koty klanu pioruna przytaknęły .
Machnął ogonem po czym on i jego najbliższy przyjaciel - Szara prega - ruszyli na polowanie .

Szli przed siebie aż napotkali się na dwie myszy . Szara pręga wskazał uszami na jedną z myszy a ogniste serce machnął ogonem . Gdy mysze ich zauważyli popędziły rozdzielając się . Ogniste serce popędził za jedną myszą  rozdzielając się z Szarą pręga, który popędził w krzaki za druga zwierzyną. Ogniste serce pędził za zwierzyną która niezgrabnie potykała się przerażona o swoje własne łapki.  Wojownik biegnąc przed siebie potknął się o wystający korzeń drzewa rosnącego obok . Wstanał pospiesznie . Szukając wzrokiem myszy , aby za nią ponownie popędzić napotkał się na obce złote oczy . Mrugnął zdziwiony . Gdy jego oczy ponownie się otworzyły obce oczy zniknęły . Ogniste serce potrząsnął głową . Wzrucil się ponownie ku myszy . Gdy miał się rzucić w pęd polowania zauważył , że mysz skuliła się przerażona .  Chwile po tym mysz rzuciła się w ucieczkę , coś ja przygniotło .
Ogniste serce cofnął się przerażony . Lęk był tak silny że sam czuł nacisk na plecach , gdyby sam był zwierzyną .  Drapieżnik który przyciskał mysz do ziemi był ogromny szary Wilk- o których słyszał z opowieści starszych jako uczeń-. Gdy drapieżnik zauważył wojownika wziął w swój długi pysk zwierzyne i jednym kłapnięciem ostrych zębów zabił . Zaczął kręcić głową na boki rozszarpując zwierzynę w strzępy .
Gdy resztki krwawej Wroniej karmy upadły na ziemię , wilk zawył a po chwili Zastępca rzucił się w ucieczkę  .
Biegnąc przed siebie czuł na karku ból ostrych zębów .
Biegnąc przed siebie zauważył Szara pręgę idącą w jego kierunku z myszą w pysku . Po chwili stanął przerażony wpatrując się w szara bestie . Po chwili wojownik rzucił się w ucieczkę- zostawiając zwierzynę - i biegł przerażony przy boku ognistego serca . Gdy przybiegli do wielkiego drzewa gdzie czekała pozostała reszta patrolu Ogniste serce krzyknął gdy zauważył strach na pyskach kotów.

Ogniste serce
-Rozproszyć się ! Już !

Po tych słowach zauważył że przyjaciel skręcił i biegnie w kierunku gór . Widział również czarno-białe futro Prędkiej łapy przemykające w kierunku lasu za łąka . Długi ogon pobiegł w tą samą stronę lecz po chwili biegu skręcił za jednym z drzew a ogniste serce stracił go z oczu . Gdy bestia zauważyła wiele "zwierzyny" rozbiegającej się na wszystkie strony zatrzymał się z pendu . Na nie szczęście ognistego wojownika wilk po chwili zagubienia pobiegł za ognistym sercem . Ogniste serce przerażony potykał się o swoje łapy . Pędził przed siebie aż nie napotkał pierwsze drzewo . Wskoczył na nie chwytając się pierwszej gałęzi . Gdy był już na drzewie skulił się przy krawędzi wpatrując się w ślepia besti . Po chwili napieranai przez wilka krucha gałąź złamała się w połowie , sprawiając się ogniste serce ześlizgnął się i jedyne co mogł zrobić to podtrzymać się przednimi łapami . Gdy poczuł na jednej z łap ostre zęby krzyknął przerażony . Zdrowa łapa kopnął drapieżnika w pysk przez co puścił a kocur miał chwilę aby wdrapać się na resztę gałęzi . Widząc że wilk nie zamierza odpuścić Ogniste serce zastanawiał się czy nie zeskoczyc z drzewa i wskoczyć na inne- z większą ilością stabilnych gałęzi- Gdy miał już zmierzać do skoku usłyszał syczenie . Zerknął w dół . A to co zobaczył zszokowało go . Szara pręga atakował tą ogromną bestie ! Po chwili syczenia Szara pręga zadrapał drapieżnikowi oko przez co ten pisnął z bolu . W tej samej chwili Szara pręga wskoczył i zaczął się wdrapywać na drzewo . Wojownik widział jeszcze w dole prędka łapę wspinającego się za szara pręga i długiego ogona drapiacego wilka po pysku , a czasem po oczach . Gdy wilk cofnął się oszołomiony Długi ogon zaczął się wdrapywać na najbliższą gałąź . W ostatniej chwili umknął ostrym kła sięgających po jego ogon . Gdy wszyscy byli już na drzewie mogli odetchnąć . Widzieli wciąż zezłoszczonego drapieżnika opierającego się przednimi łapami o korę . Szara pręga mruknął do długiego ogona .

Szara pręga
-Bylo blisko . Zostańmy tu to jutra okej ?

Szara pręga zapytał z nadzieją w głosie . Ognistemu sercu też nie śniło się schodzenie z drzewa w najbliższym czasie . Koty przytaknęły . Widząc że słońce zaczyna zachodzić ogniste serce zasegurowal aby się tu przespali .  Głodne koty zgodziły się niechentnie . Ogniste serce przymknął oczy wsłuchując się w powarkiwanie wilka zasnął .

Gdy obudził się była ciemna noc . Gdy popatrzał w dół widział wciąż stojącego wilka . Po chwili wilk stanął na 4 łapy . Odszedł od drzewa i poszedł przed siebie . Ogniste serce odprowadził go wzrokiem . Wilk ostatni raz odwrócił łeb i popatrzał się z pogardą na wojwonika . Po chwili drapieżnik wskoczył w krzaki a zastępca stracił go z oczu . Zmęczony ponownie przymknął oczy i zasnął .