#បេះដូងសួគ៌ា
#ភាគ៣
«កនាងកើតអី?»ណាយជ្រឹមភ្នែកមើលមុខស្លេកស្លាំងរបស់ព្រីមិកាដោយការសង្ស័យនិងមុខស្រទន់ដែលបាត់មាត់
«គឺមិនមានអីទេចា៎»ព្រីមិកាលើកអាវបិទកតូចរបស់ខ្លួនកុំអោយបង្ហាញនូវស្នាមនោះបន្តទៀតតែអ្នកដែលមិនទាន់បាត់សង្ស័យនិងមិនយល់ក៏លូកចាប់ដៃនាង
«យើងមានអារម្មណ៍ថាប្រហែលក្លិន»ណាយប្រាប់តាមដែលយល់មុននឹងព្រីមិកាចង់ដកដៃចេញតែគេចាប់ជាប់មិនអោយរើទើបសម្លេងញ័រនាងដូចកាលពីយប់បន្លឺឡើងទៀត
«លោ-លោកណាយ..លែងដៃខ្ញុំ»
«នៅមានសំឡេងរបស់នាង..កាលពីយប់នាងនៅក្នុងភូមិគ្រឹះដែរទេ?»គេកាន់តែសង្ស័យច្រើនឡើងទើបគេងើបមកឈរជិតខ្លួនព្រីមិកាទាញនាងអោយជ្រមិលលើដើមទ្រូងទូលាយ
«លោកណាយ..លែងខ្ញុំ»
«ឆ្លើយមកនាងនៅភូមិគ្រឹះដែរទេ?ហើយនៅកន្លែងណា?ឆ្លើយ..»គេជម្រិតសួរព្រោះចង់បាត់ការសង្ស័យរវស់ខ្លួនមកកាន់អ្នកបម្រើម្នាក់នេះតែកាន់តែសួរគេមានអារម្មណ៍ថានាងកាន់តែទាល់ច្រកហើយឆ្លើយគេមិនចេញ។ អាការៈប្រៀបដូចជាកុហកលាក់លៀម
«ខ្ញុំនៅភូមិគ្រឹះធម្មតា..គឺ..គឺរៀបចំផ្នែកខាងក្រោយនៃភូមិគ្រឹះ»
«ចុះពេលយប់?»
«ខ្ញុំក៏ធ្វើការងារផ្សេងៗនៅផ្ទះបាយ..អ្នក-អ្នកប្រុសមានការអីមែនទេ?»នាងសម្រួលសតិខ្លួនឯងហើយឆ្លើយនឹងគេ
«អ៎..មានន័យថានាងមិនបានទៅណាផ្សេងក្រៅពីធ្វើការទេ?»
«ចា-ចាស..អ្នកប្រុសលែងខ្ញុំបានហើយ»ថាហើយព្រីមិកាក៏រហ័សថយខ្លួនចេញពីណាយទៅម្ខាងព្រមទាំងអោនមុខចុះ។នាងទាំងអាម៉ាស់និងខ្មាសបើគេបានដឹងរឿងយប់នោះថានាងជាស្រីកាលពីយប់នោះ។ រីឯមនុស្សពូកែសង្ស័យក៏មិនទាន់បាត់សង្ស័យស្រួលបួលនៅឡើយតែក៏ត្រូវងាកទៅកៅអីធ្វើការវិញបែបមិនអស់ចិត្តដដែលតែក៏ស្ងៀមស្ងាត់បន្តការងារខ្លួនឯងវិញ...
(អរគុណណាព្រី..)សម្លេងរបស់អ្នកនៅក្នុងទូរស័ព្ទបន្លឺឡើងក្រោយពេលទទួលបានប្រាក់ជាមួយសម្លេងរំភើបសប្បាយចិត្ត
«តែបងយកប្រាក់ច្រើនបែបនេះទៅណា?»ព្រីមិកាសួរ
(អឺ..បងយកទៅបើកការងាររកស៊ីបន្ថែមទៀតព្រោះថាទុនបងតិចដូច្នេះហើយទើបត្រូវការប្រាក់បន្ថែមពីអូន)
«អឺ..ចាស៎..ចុះពេលណាបងមកវិញ?»
(ពេលណាដែលរួចដៃបងនឹងទៅវិញហើយ..បានសិនហើយណាព្រីបងរវល់)
«ចាស៎..បងថែខ្លួនផងណា»
ទូត..!!សម្លេងកាត់ផ្ដាច់ទូរស័ព្ទរបស់ដៃគូសន្ទនាទើបព្រីមិកាងាកមើលទៅទូរស័ព្ទដោយដកដង្ហើមធំព្រោះគិតថាពេលនេះវឹងហ្វាងដែលជាសង្សារដូចជាមិនសូវស្និទ្ធស្នាលជាមួយខ្លួនដូចកាលពីមុនយ៉ាងម៉េចមិនដឹង
«ព្រី..»សម្លេងអ្នកហៅធ្វើអោយព្រីមិការហ័សងាកទៅរកឃើញថាមេផ្ទះកំពុងរកនាង
«ចាស»
«បានទៅរៀបចំទឹកក្ដៅអោយអ្នកប្រុសរួចហើយឬនៅ?»
«ចាស៎នៅ»
«ស្លាប់ហើយប្រញ៉ាប់ទៅអ្នកប្រុសអាចនឹងអារម្មណ៍មិនល្អមិនខានទេ»មេផ្ទះស្ដីបន្ទោស
«ចាស៎ខ្ញុំនឹងប្រញាប់ទៅ»ព្រីមិកាភ្លេចការងារខ្លួនឯងក៏រហ័សរត់ទៅបន្ទប់ការងាររបស់ណាយតែទៅដល់មុខទ្វារការសន្ទនារបស់គេធ្វើអោយនាងឈប់ឆ្ងក់÷
«រកឃើញទេរ៉ាហ្វេតស្រីកាលពីយប់?»សម្លេងគេច្បាស់ៗធ្វើអោយបេះដូងនាងលោតសកទើរផ្ទុះហេតុអីគេរកនាងទៀត?គេចង់បានអ្វីពីនាង?
«រកមិនឃើញទេចៅហ្វាយ»
«ការងារប៉ុណ្ណោះធ្វើមិនបានយើងមិនជឿឯងទេរ៉ាហ្វេតមានតែឯងមានបំណងចង់លាក់បាំង?ពិចារណាខ្លួនឯងទៅហ្វេតហលយស្រីកាលពីយប់ក៏ឯងជាអ្នករកមកខ្លួនឯងយើងមិនជឿសូម្បីបន្តិចថាឯងរកមិនឃើញ»ណាយដែលនៅខាងក្នុងក៏ហូតបារីមកជក់មើលទៅមុខកូនចៅដែលធ្វើការមិនបានដូចចិត្តនិងដឹងច្បាស់ថាគេកុហកខ្លួន
«...»
«ទៅរកមកហ្វេតបើមិនចង់អត់ការងារ»
«ចៅហ្វាយ..»
«មិនបានលេងសើច..ចេញទៅ»ណាយមួម៉ៅវាសសៀវភៅចេញពីតុធ្លាក់អស់ធ្វើអោយហ្វេតដេងថាចៅហ្វាយខ្លួនខឹងក៏ថយចេញពីបន្ទប់បើកទ្វារមកជួបនឹងព្រីមិកា
«នាងធ្វើអោយខ្ញុំមានរឿងយ៉ាប់ហើយ»...
#បេះដូងសួគ៌ា
#ភាគ៤A
«នាងធ្វើអោយខ្ញុំមានរឿងយ៉ាប់ហើយ»រ៉ាហ្វេតបន្ទោសព្រីមិកាដែលឈរនៅមុខទ្វារតិចៗ។ចៅហ្វាយគេឆ្លាតណាស់តើគេអាចធ្វើយ៉ាងណានឹងលាក់បានទៅ?
«...»ព្រីមិកាបាត់មាត់ទទួលកំហុសរបស់ខ្លួនដែលនាំអ្នកដទៃពិបាក។ក្នុងចិត្តនាងបន់អោយតែណាយនឹងមិនដឹងរឿងបើគេដឹងរឿងនោះនាងនឹងអាចដេញចេញដែរទេ?...
ស្អែកឡើង ការងារដែលធ្វើអោយនាងធ្ញថប់វាបន្តជារឿយៗដែលត្រូវបម្រើណាយដែលសង្កេតមើលនាងគ្រប់ជ្រុងបែបមិនទាន់អស់សង្ស័យហើយវាក៏កាន់តែចប់នៅពេលដែលអ្នកបម្រើផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេដាក់ច្បាប់រហូតដល់ជាងមួយខែ។រីឯណាយក៏ដូចជាការគិតដែលរាងមាំរបស់គេអង្គុយនៅចុងគ្រែកាន់ក្រវិលតូចមួយនៅក្នុងដៃដែលគេរើសបានអំបាញ់មិញនៅក្រោមខ្នើយហលយច្បាស់ណាស់ថាវាជារឿងងាយស្រួលសម្រាប់គេដែលអាចនឹងបំបាក់កាតសង្ស័យលើព្រីមិកាបើសួរនាំនាងហើយវាមិនមែនជារបស់នាងនោះហើយក៏បានដូចចិត្ត អ្នកដែលគេកំពុងចង់រកក៏គោះទ្វារបន្ទប់បន្លឺសម្លេងល្វើយពីក្រៅ÷
«អ្នកប្រុស..»
«ចូលមក»ណាយមានត្រឹមអាវឃ្លុំរលុងចំហរដើមទ្រូងយ៉ាងហាប់ណែនងាកប្រាប់អ្នកខាងក្រៅអោយចូលមកជាមួយស្នាមញញឹមចុងមាត់ក្ដាប់ក្រវិលជាប់នឹងដៃ
«អ្នកប្រុស..អឺមេការអោយមកសួរថាអ្នកប្រុសចង់បានអ្វីជាពិសេសដែរទេថ្ងៃនេះសម្រាប់អាហារ»ព្រីមិកាសួរតែមាត់រីឯភ្នែកក៏ក្រឡេកចុះឡើងៗនៅក្នុងបន្ទប់តិចៗ
«អត់ទេ..ស្អីក៏បាន»
«អឺ..ចាស៎»ព្រីមិកាងក់ក្នាលតិចៗឈររេរានៅមុខរបស់ណាយមិនហ៊ានសម្លឹងមុខគេចំ
«រកស្អីមែនទេ?»
«អឺ..ខ្ញុំ-ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំបានជ្រុះបាត់របស់នៅទីនេះចា៎»
«នេះមែនទេ?យើងគិតថាវាជ្រុះពេលនាងមករៀបចំទឹកក្ដៅអោយយើង»គេសង្កត់សម្លេងចុងក្រោយច្បាស់ទាំងញោចចុងមាត់មើលទៅអាការៈរបស់ព្រីមិកា
«អរគុណចា៎»
«ក្រវិលនាងហ៎?»
«ចាស៎!អ្នកប្រុសមានអីឬ?»
«គ្មានទេគ្រាន់តែសួរធម្មតា»ណាយញញឹមក្នុងចិត្តមើលទៅមុខរបស់អ្នកដែលត្រូវគេជាន់កន្ទុយហើយមិនដឹងខ្លះនសូម្បីបន្តិច។គេសឹងតែមិនចង់ជឿដែលថានាងជាស្រីដែលផ្អែមនិងក្ដៅគគុកបែបដកចិត្តមិនរួចកាលពីយប់នោះ។គេសន្និដ្ឋានបានថាស្រីម្នាក់នោះច្បាស់ជានាងមិនខានហើយនឹងនឹកចង់ដាក់ទិសកូនចៅខ្លួនឯងប្តឹងប្រែងលាក់នឹងនាំនាងមកអោយគេដែលដឹងហើយថាគេមិនល្អក់កករជាមួយអ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះហើយគេក៏កាន់តែចង់ដឹងថាស្រីសាច់ផ្អែមម្នាក់នេះយកប្រាក់ទៅណាច្រើនបែបនោះ?គេបង្កើតកំហុសធ្វើរឿងក្ដៅសាច់ជាមួយស្រីក្រមុំហើយចាំបានថាយប់នោះវាកើតឡើងច្រើនលើកច្រើនដងបែបមិនអាចនឹងទទួលយកបានហើយអារម្មណ៍ចង់ទទួលខុសត្រូវយ៉ាងម៉េចមិនដឹងព្រោះវាជារឿងដែលខុស។មុខស្រទន់របស់ព្រីមិកាធ្វើអោយគេដឹងថានាងស្លូតបូតនិងមិនសមនឹងធ្វើរឿងបែបនោះ
«អឺតែខ្ញុំថាអ្នកប្រុសមានអ្វីចង់និយាយមែនទេ?»
«មែន..យើងសួរបើយើងប្រាប់ថាយើងឃើញក្រវិលនាងនៅលើគ្រែរបស់យើងតើនាងគិតយ៉ាងម៉េច?»....
