Multimedya:Alison ve Hanna
Gözlerimi açtığımda bir hastane odasında olduğumu fark ettim.
Spencer da yanımdaydı.
"İyi misin?"
Canım o kadar çok acıyordu ki iyiyim desem yalan olurdu.
"Fena değil."
O sırada hemşire ve doktor içeri girdi.
Doktor konuşmaya başladı.
"Hastamız oldukça fazla kan kaybetmiş. Bağış için birini buldunuz mu?"
Hemşire de cevap verdi.
"Hastamız 0 rh negatif kan grubunu taşıyor ve bu kan grubu oldukça nadir bulunuyor."
"Bulamadınız mı?"
"Kan bağışı yapmak isteyen birkaç kişi oldu. Fakat hiçbirinin kanı hastanın kanı ile uyuşmuyor." dedi hemşire.
Doktor da bana bakarak konuşmaya başladı.
"Sizin tanıdığınız herhangi birisi var mı?"
Derin bir nefes aldım.
"Sanırım evet. Benimle aynı kan grubunu taşıyan birisi var. Ama bana kan bağışı yapmak ister mi bilemem."
"Ona ulaşabileceğimiz numarayı verin. Biz hallederiz." dedi doktor.
Hemşire de eline bir kağıt kalem çıkararak bana döndü.
"Bağış yapabilecek kişinin adı ve soyadını rica edebilir miyim?"
"Caleb Rivers."
Adını söylerken sesim titremişti. Kalbimde derin bir sızıntı hissettim.
Doktora Caleb'in numarasını verdikten sonra numarayı kağıda geçirdiler ve odadan çıktılar.
Spencer gülümseyerek bana baktı.
"Demek aynı kan grubunu taşıyorsunuz. Hmm bu gayet iyi bir şey."
"Evet." dedim soluk ve kısık bir sesle.
"Barda onunla mıydın?"
"Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum Spencer. Belki sonra anlatırım."
"Mevzu mu var?"
"Spencer lütfen."
Yanıma geldi ve elimi tuttu.
"Eğer anlatmazsan rahatlayamazsın."
Derin bir nefes aldım ve aldığım nefesi dışarı verdim.
"Offf anlatmasam olmaz mı?"
Hemşire içeri girdi.
"Caleb Rivers birazdan size kan bağışı yapmak için gelecek."
"Tamam" dedim.
"Bu arada bacağınız alçıya alınacak."
"Peki." dedim ve derin bir iç çektim.
Hemşire odadan çıktı.
Spencer tekrar bana döndü.
"Hadi anlat bakalım."
Spencer'a her şeyi anlattım.
Bana şaşkın bir şekilde baktı ve konuşmaya başladı.
"Yani hiçbir şey hatırlamıyor musun?"
"Hayır." dedim ve ağlamaya başladım.
Spencer da bana sarıldı.
"Test yaptırırız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutulmaz Kalpler (Pretty Little Liars)
RomanceBir papatyayı topraktan kopardıktan sonra hafif bir mutluluk hissedersiniz. Oysa bu mutluluk oldukça uzun değildir. Çok güzel olan o papatya bir müddet sonra sararmış ve bükülmüştür. Yüzünüz düşer ve papatyayı yere atarsınız. Hayat aynen böyledir...
