Bölüm 6 TELEFON SAPIĞIM

512 48 3
                                    

Multimedya: Hanna ve Spencer

Filmi durdurdum ve gelen mesaja bakmak için telefonumu açtım. Mesaj Whats App'tan gelmişti.

Mesajı okumaya başladım.

''Selam, güzel kız. Nasılsın?''

Bu da kimdi? Profil resmi de yoktu. Titrek ellerim klavyede gezindi.

''Siz kimsiniz?''

''Güzel olduğun kadar zor bir kıza benziyorsun. Hanna!''

Tanımadığım bir insanın ismimi bilmesi beynimde bir duraklama oluşturdu.

''Adımı nereden biliyorsunuz? Beni tanıyor musunuz ki?''

''Bilemezsin.''

''Ne demek bilemezsin?''

''Fazla konuşmaya başladınız.''

''Bakın, eğer beni bu şekilde rahatsız etmeye devam ederseniz numaranızı polise vermek zorunda kalabilirim. Bu size bağlı. Şansınızı zorlamayın. Ya bana kim olduğunuzu söylersiniz, ya da peşimi bırakırsınız. Bunların hiç birini yapmadığınız takdirde başınıza gelecekleri çekersiniz.''

Ard arda gülen simgeler gönderdi ve

''Çok korktum küçük hanım.''

Resmen benimle dalga geçiyordu ve bu benim sinirlendiriyordu. Hemen telefon numarasını aradım. Eğer tanıdık biriyse belki sesinden kim olduğunu bulabilirdim.

Fakat bu kişi her kimse telefon aramama cevap vermedi. Bu yüzden aramayı sonlandırmak zorunda kaldım.

Aniden gelen mesaj ile irkildim.

''Kim olduğumu merak mı ediyorsun?''

''Evet.''

''Şimdi olmaz.''

'Neden?''

''O zaman eğlencesi kalmaz güzelim. Üstelik gerçekten öğrenmek istiyorsan sana söyleyeceğim zamana kadar beklemen gerekecek. Bu bekleme zamanı içerisinde eğer numaramı polise verirsen, benim kim olduğumu ögrenmeye çalışırsan, engellersen veya birine benden bahsedersen kötü şeyler olur.''

Ben de ona gülen yüzler gönderip dalga geçemezdim. Korkmuştum. Ama ne olabilirdi ki? Yine de ''Tamam'' deyip kısa kestim. Telefonumu masaya koydum. Daha da mesaj gelmedi.

Filmi başlattım.

Tam o sırada odamın kapısı açıldı. Annem içeriye girdi.

Filmi yine durdurmak zorunda kaldım. Bir rahat yok, şu filmi bir izleyemedim.

''Hanna, Spencer ve annesi seni özlemişler. Buraya geldiğini ve üniversiteyi burada başlayacağını duyunca ziyaret etmek istediler.''

Spencer ?

''Tamam anne.'' dedim. Annem mutfağa gitti.

Tatillerde annemi ziyarete geldiğimde Spencer ile görüşürdük. Birbirimize karşı pek samimi davranmasak bile iyi anlaşıyorduk. Artık burada yaşayacağıma göre onunla daha yakın arkadaş olur ve birbirimize samimi davranabilirdik. Zaten evlerimiz yan yanaydı. Bu yüzden istediğimiz zaman kolaylıkla görüşebileceğimizi düşündüm.

Laptopumu kapattım ve annemin yanına gittim.

Odam üst katta mutfak ise alt kattaydı. Her ne kadar merdivenli evler kulağa hoş gelse de odama gitmek için inip çıkmak bana eziyet gibi geliyordu.

Mutfak masasına baktım. Çeşit çeşit tatlılar,tuzlular...

Annem oldukça hazırlık yapmıştı. Yiyecekler de iştahımın kabarasına sebep oldu. Acıktığımı hissettim.

Unutulmaz Kalpler (Pretty Little Liars)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin