Başlangıç

4.Bölüm

"Şu an durumu iyi gözüküyor ancak hala emin değiliz. Bir değişiklik olursa size haber vereceğiz Sarp Bey."
"Peki Doktor Bey, teşekkürler. "
Bir kapının kapanma sesi ve fazla uzun sürmeyen derin bir sessizlik...

"Alev, Alev uyan lütfen. Hadi bebeğim aç gözlerini!" Söylediklerini duymuştum.Bana "bebeğim" demişti.Ben ne ara onla bu kadar yakınlaşmıştım.Ablamla aralarında bir şey vardı ama gizliyordu.Bu aklıma gelince sinirlendim.

Gözlerimi yavaşça açtım.Onu duyduğumu bilmesini istemiyordum.Yüzüme baktı.Uzun süre bakmaya devam etti,bende bu güzellik karşısında kendimi tutamadım ve ona baktım.Yüzünü daha iyi inceleme fırsatım olmuştu.Ela gözleri içinde kayboluyordu insan.Yüzü gergindi.Elmacık kemikleri öyle bir güzellik katıyordu ki.Saçı...Kahverengi;aynı zamanda hem koyu,hem açık.Böyle bir insanoğlu nasıl yaratılmış.Bana doğru hafifçe eğildi, sanki onu duymuyormuşum gibi.
-Sana aşık oldum Alev.

Bu beni çok şaşırttı.Bu yakışıklı çocuk bana aşık mı olmuştu?Ne diyeceğimi bilmiyordum.Dilim tutulmuştu.Ağzımı tam açacakken konuşmaya başladı:
"Seni kullanmaya ya da senden yararlanmaya çalışmadım.Söylediklerimde ciddiydim.Hem de her kelimesinde ama benden uzak durmak istersen-"

Bu cesaret nereden geldi bilmiyorum.Sözüne devam edemeden dudaklarını dudaklarıma bastırdım.Şaşkınlığı gözlerinden okunabiliyordu.Aldırmadı ve dudaklarımı açmış gibi öpmeye başladı.Kontrolü eline aldı.Öptükçe öpüşü anlam kazanıyordu.Dudakları her dudağıma değdiğinde sanki alev alıyorlardı.İlk defa kendimden emindim.Mutluydum,onun yanında.Bende ona aşık olmuştum.Nefes almak için dudaklarımı ayırdım.Tam o sırada ayak sesleri geldi.Refleks olarak onu ittim.Hastanede olduğumuzu unutmuştum.Doktor geldiğinde kontrolleri yaptığında odadan çıktı.Ben kendimde değildim.Anın şokunu şimdi yaşıyordum.

Ben ne yaptım?Ablamla alakası olan çocukla öpüşüyordum.Üstelik tanışalı 3 gün oldu.Ben ona cidden aşık oldum mu acaba?Üstelik annemin ölüm yıl dönümünde.