Next day
မနက်နောင်ရည်လေးပြတင်းပေါက်ကနေဖြာကျနေသည် နိုးလာသူမှာ နှောင်းဖြစ်သည်
"သမီးဒီနေ့သမီးတီလေးပြန်လာမှာ လေဆိပ်မှာသွားခေါ်ပေးပါလားတစ်ခြားသူသွားခေါ်ခိုင်းလို့ရပေမဲ့ သမီးတီလေးက သမီးလာကြိုမှလိုက်မှာတဲ့ သမီးတီလေးအကျင့်လည်းသိဝဲ့အတိုင်းပဲ"
"ရပါတယ်နှောင်း ဦးငယ်နဲ့အတူသွားလိုက်ပါ့မယ်"
"အေအေ သမီးသဘော"
နှောင်းဟာအိမ်ရှေ့တွင် ရပ်ထားတဲ့သူရဲ့ကားအနက်ရောင်လေးနဲ့ထွက်သွားသည်
"ဟယိလိုပိုးငါနင့်ကိုလာခေါ်မယ်လေဆိပ်မှာ ငါ့တီလေးကို သွားခေါ်မို့"
"...."
"ဟုတ်ပြီဒါဆိုဒါပဲနော်"
ပိုးတို့အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ပိုးဟာ ထွက်လာပြီးကားပေါ်တက်လိုက်သည်
"သွားမယ်"
"အေဦးငယ်ကိုသွားခေါ်လိုက်ရင်ကောင်းမလား"
"အေဖုန်းအရင်ဆက်ကြည့်လိုက်လေ"
ဖုန်းကို နှောင်းကောက်ကိုင်ကာ ဆက်လိုက်သည်
တီး....တီး...တီး....
"ဟယ်လို"
တစ်ဖတ်ကထွက်လာသည့်အသံကြောင့်ဟိုအမျိုးသမီးမှန်းတန်းသိလိုက်သည်
"ဟယ်လို...ဦးငယ်ရှိလား"
"သူကမအားဘူး ပြောချင်တို့ကို ပြောလိုက်ပြန်ပြောပေးမယ်"
"ဒါပဲအဲ့ဒါလှမ်းမေးတာ"
"အဲ့ဆိုလည်း အားတိုင်းယားတိုင်းဆက်မနေနဲ့"
"ဘာ!"
"မင်းလိုဘယ်သူမှ မအားဘူး ရန်ဖြစ်ချိန်မရှိလို sorry"
ဟုပြောကာ ဖုန်းချသွားသည်
"ဘာတဲ့လဲ"
"ပွားနေတာဟာ သွားမယ်"
"အေအေနင်ငါ့ကိုလာပြောနေတယ် နင်မောင်းရမှာလေ"
"ဟုတ်သားပဲမေ့လို့ပါ"
ကားကိုထွက်လိုက်သည် နောက်တော့
"နင့်အမကောပါလာမှာလား "
YOU ARE READING
အန်တီ့အတွက်သာ
Teen Fictionအသက်အရွယ်ကွာခြားလွန်းတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်အချစ်ဟာဖြစ်နိုင်ပါ့မလား
