နှောင်းတို့နှစ်ယောက်ပြင်ဆင်ပြီး အခန်းပြင်ထွက်ကာ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေသည်။
တီလေးတို့မမလေးရယ် အန်တီတို့ရဲ့အရိပ်အယောင်တောင်မတွေ့ရကြည့်ရတာ နှောင်းတို့ကိုမစောင့်ဘဲ breakfast သွားစားတယ်ထင်ပါရဲ့
"ဟဲ့မရှိတော့ဘူးထင်တယ်"
"အေလို့ ခုမှ
ရောက်ဖူးပါတယ်ဆို"
"ဟဲ့ပြန်ဝင်ပြန်ဝင် တော်ကြာ
တရုတ်ပြည်ရောက်နေဦးမယ်"
"ရောက်တော့လည်း
ရောက်ရောက်ပေါ့ဟယ်
တရုတ်နိုင်ငံရောက်ဖူးတယ်ရှိအောင်"
"နင့်စိတ်ဓာတ်ကိုတော့
ငါလေးစားတယ်"
"အေဖုန်းဆက်ကြည့်"
"ဘယ်သူ့ကို
ဆက်ရမှာလဲ"
"အော်ဆက်ချင်တဲ့
လူဆက်လေ တော်ပြီ
နင့်ကိုပြောရတာကြာတယ်
ငါပဲဆက်တော့မယ်"
"မမလေးကိုမလား"
"သိရင်လည်းပြီးတာပဲ"
"ဆက်ချင်ရင်လည်း
စစကတည်းက
ဆက်မယ်လို့
မပြောဘူး ......"
"ပါးစပ်ပိတ် ....ဟယ်လို"
" .... "
"ဟို ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ"
"............."
"အော်ဟုတ်"
ဟုဆိုကာ ဖုန်းချလိုက်သည်
"ရှေ့နားက
ဆိုင်မှာတဲ့လာသွားမယ်၊"
"အေအေ"
ရှေ့နားကဆိုင်ကို လမ်းချှောက်သွားရင်ရောက်သည်မို့ နှောင်းတို့လမ်းလျှောက်သာသွားလိုက်သည်။
ဆိုင်ထဲတွင် တီလေးတို့ သုံးယောက်ထိုင်နေသည်ကို တွေ့ရသည် ၆ယောက်ထိုင်ခုံမို့ ရောက်ရာနေရာတွင်သာ ကောက်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဘာမှာမလဲမှာလေ" ဟု တီလေးမှ နှောင်းတို့ကိုကြည့်၍မေးလာခြင်းပေ
"ဖက်ထုပ်ဆီချက် တစ်ပွဲ" ဟု စားပွဲထိုးကောင်မလေးအားကြည့်၍နှောင်းပြောလိုက်သည်။
"အမ်းး သူ့လိုပဲပေးပါ"
နှောင်းတို့ နှစ်ယောက်အမြန်အဆန်စားကာ ကမ်းခြေဖက်သို့ နေပူစာသွားလုံလေ ၏။
YOU ARE READING
အန်တီ့အတွက်သာ
Teen Fictionအသက်အရွယ်ကွာခြားလွန်းတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်အချစ်ဟာဖြစ်နိုင်ပါ့မလား
