near here |taekook✔️

31

Geçen bölümde dalgınlığıma gelmiş ve görevden yazmak yerine Albay'ın güneyden aradığını yazmışım UNUTUN ONU

Taehyung Jungkook'un Güneye gittiğini bilmiyor

İyi okumalar♡

(şükür)

...

"Alo?"

"A-albay?"

"Nihayet açabildin telefonu, Kim Taehyung."

Taehyung duraksadı, Albay'ın cidden her şeyi öğrenmiş oluşu yeni yeni vuruyordu yüzüne. Bu gerçekle nasıl yüzleşeceğini, bundan sonra nasıl davranması gerektiğini, neyi nasıl açıklayacağını dahi bilmeden yalnızca tek düşündüğü şey Albay'ın ağzından ilk defa kendi ismini duymanın verdiği heyecandı.

"Neden aradınız?"

"Neden açmadın?"

"Önce ben sordum."

"Soru sormada kimin daha önceliği olduğunu tartışmayalım bence, zamanımız az."

Taehyung anlamıştı onun neyden bahsettiğini, elbette soracağı çok fazla sorusu olmalıydı Albay'ın kafasında ama o an imasını çakmamış gibi yapmak daha cazip gelmişti. Konuyu başka yere çekmeye karar verdi. "Neden zamanımız az?"

"Kuzey'de telefonların dinlendiğini söylemiştim, ilk beş dakikadan sonra konuşmamız iletişim binasına aktarılacak."

"Sanki ilk beş dakikada komplo konuşulamaz gibi...aldığınız tedbirler takdire şayan sahiden de."

"Taehyung-sshi?"

"Efendim?" diyen doktorun sesi titremişti, hâlâ alışamamıştı tabii gerçek ismini Albay'ın güzel ses tonundan duymaya.

"Ajanlık yaptığın ülkenin askerine karşı o ülkenin eksiklerini dile getirmen ne kadar mantıklı?"

"Ajan olduğumu bilen bir askerin beni evine alması ne kadar mantıklıysa."

Telefonun ardındaki Albay, bu cevabı alacağını bildiği halde duraksadı, hâlbuki gayet aşinaydı doktorun sivri diliyle mücadele etmeye. Aslında doğru yere de parmak basmıştı, onu evine alması hiçbir şekilde mantıklı değildi ve bir an önce devlet büyüklerine bildirmesi gerekiyordu. Fakat gelip görelim ki birbirine sırılsıklam aşık olmuş iki gencin gözünde ne vatanlar, ne söylenen yalanlar ne de statü vardı, tek düşündükleri şey birbirleriydi uzun süredir.

"Neyse, ne yaptığını söyle bana."

"Hiç. Ne yapacağım oturdum tüm gün."

"Kitabı ne zaman bitirdin?"

"Biraz önce."

"Gecikmişsin, yerinde olsam sırf sonu hakkında bu kadar fazla konuştuğum için merak edip bitirirdim o gün."

"Aklınızı meşgul edecek başka şeyler olsaydı eminim bitiremezdiniz Albay."

"Aklını meşgul eden neydi?"

"Boş verin, ne zaman geleceksiniz?"

"Ne o, özledin mi?"

Böyle bir cevap beklemeyen Taehyung, başından aşağı buz gibi bir suyun döküldüğünü hissetmişti. Buraya geldiği ilk günden beri şahit olduğu, konuştuğu, tartıştığı, saatlerini geçirdiği Albay Jeon'dan farklı biriyle telefondaydı sanki. Çünkü onun bildiği kişi her daim son derece ciddiydi, nadiren gülümser ve kimseye yüz vermezdi. Şimdi ise ses tonundan bile belli olacak şekilde flörtöz davranmıştı, alay olsa anlardı onun alaylarına çok kez maruz kaldığı için ancak bu defa farklıydı. Karnında kendini belli eden kelebekler durmak bilmemişti.