DENIED(VILLAGARCIA SERIES #1:SELENA AND REIGMOR. ) L4vbe2winus

KABANATA 17

A/N: kaya ko to!HAHAHA may nag aabang ba?Nagmamadali din naman ako na matapos to. Sorry sa mga grammatical errors. Hindi ako magaling sa tagalog mas hindi ako maalam sa ingles!HAHAHA keep on reading.

"What's going on Rohan?para saan yun?Ang kiss and hug?this?para sa ano to?" litong lito ako habang naka sakay parin sa sasakyan ni Rohan.

"There's a gown at the backseat. Change your clothes." he commanded. Napanganga lang ako sa inutos niya. Like...

"Really!?Here!?" nagsmirk lang ito at inihinto ang sasakyan. Tumikhim ito at humarap sa'kin. Pinasasahan niya ako ng tingin at kitang kita ko ang galit sa kanyang mga mata.

"If you want to, Selena." Namula ako sa pagkapahiya ko. Tinakpan ko ang aking mukha para maitago ang napahiya kong ichura. What's wrong in the earth! Anong nangyayari?

"Oh you pervert!hindi ko alam na ang tulad mo ay may pagka manyak din." kunwaring dismaya ako sa sinabi niya but there is a part of me na hindi ko alam kung gusto or ano but I feel butterflies.

"Malakas ka pala sa babae kung naka talikod si Shalani. May rason din pala si Shalani na talikuran at harap harapang gaguhin ka." napatingin ako sa salamin ng sasakyan kung saan naka repleka ang galit na galit na mukha ni Rohan. Kahit itago niya alam kong umiyak siya kanina. I've seen him before kaya alam ko na kung may lihim siya. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela ng sasakyan na tila ito ay hindi pwedeng bitawan.

"Ayaw ko pa mamatay Rohan. Umayos ka HAHAHA at baka..." Hindi ko pa natatapos ang nais kong sabihin ng bigla siyang sumabat.

"We're done. I broke up with her." patiuna niya na nagpadagdag sa gulat ko. Ang isang Rohan na patay na patay kay queen Shalani ang nakipaghiwalay? Seriously world?

Inihinto niya ang sasakyan sa isang hotel at binuksan ang passenger seat kung saan ako naka upo. Lumabas ako at kinuha ang damit na nasa back seat.

Sinundan ko siya hanggang sa pumunta siya sa information's desk. Nagpapa cute pa ang babaeng hotel worker kay Rohan at mas nagulat ako ng hatakin niya ulit ako.

"She is my girlfriend. Give me my key, Rohan Villagarcia." binigay ng babae ang susi at inup down look pa ko.

"And by the way, pack your things and leave my hotel because you are fired Ms. Asuncion." Tinalikuran niya ang babae na parang walang nangyari.

"What the fuck?hey!hindi ka ba naaawa,Roban?"

Patuloy parin na tinatawag ng babae si Rohan. Isang pitik ng kanyang kamay ay bigla na lamang kinaladkad ng mga guard palabas ng hotel ang babae.

"Rohan!" hindi ko na napigilan ang sarili ko na pigilin siya. Hinawakan ko siya sa pulso at sinisigurong haharap siya pero hindi ko kaya. Masyadong malakas ang pwersa niya.

"I don't care about girls who use my money for cheating. Sinasahuran ko siya para buhayin niya ang pamilya niya hindi ang mangaliwa at magkaroon ng lalake."

Papasok na kami sa hotel room niya at mas kinabahan ako. Madilim ang hotel room. Mapusyaw lamang ang ilaw na nagmumula sa lamp shade. Halatang VIP room ang isang to.

"Wear your gown and please make it fast." pagkasabi niya niyon ay sumagalpak na siya sa pagkakahiga sa kanyang kama. Pumasok ako sa kanyang banyo. Sobrang bango at lawak ng banyong iyon. May malaking salamin na kayang kaya ipakita ang repleka ng kabuoang laman ng banyo. Isang malaking bathtub at shower. Crystal ang mga lalagyan ng twalya.

Ang mga tela ay tila bago pa at hindi nagagamit. Sobrang lambot at halatang mamahalin. Bawat sabon ay nagsihalimuyak kasing bango ng amoy ang kanyang presyo.

"Sobrang gara." tanging nasabi ko.

Hinubad ko lahat lahat ng saplot na bumabalot sa katawan ko. May panty at bra na branded sa isang maliit na kahon na natabunan ng gown. Nakakahiya kung siya mismo ang nag ayos ngunit ang kaba ko ay napalitan ng ginhawa ng makita ko ang brand ng undies. Kay mommy galing ang mga ito ganun rin ang gown.

Kitang kita ko ang kabuohang pagkatao ko. Hindi na talaga ako bata. Isa na talaga ako sa mga dalagita. Ako ay nabibilang na sa young adult.

Manipis na mga balat,mapupulang mga kutis at puro mole yung katawan ko. Kaaya ayang pagmasdan. Makikita mo ang katawang unti unti ng nabibigyan ng kurbada.

Nang maisuot ko na ang gown ay laking gulat ko na ako pala ang may ari nito. May Selena na nakalagay sa damit. Hindi mo makikita kung hindi mo pagmamasdang maigi.

Paglabas ko ng pinto ay nagulat ako ng si Rohan ang sumalubong sa'kin. Naka sandal siya sa gilid ng pinto ng cr. Bumilis ang tibok ng puso ko ng pasadahan niya ako ng tingin.

Inangat niya ang aking mukha at ipinantay ang mukha niya.

"R-rohan." kabadong kabado ako sa mga pinaggagawa niya. Sa paghawak niya sa baba ko at hanggang sa paghawak niya sa beywang ko.

"I wish she was you." ipinikit niya ang kanyang mga mata at idinampi ang kanyang mga labi sa aking labi. Dahan dahan niya akong pinaatras hanggang sa natumba sa kanyang kama. Wala akong magawa kundi ang magpaanod sa makasalanan naming labi. Gustuhin ko man itigil ngunit ayaw ng aking sarili.

Mga halik na mula sa dampi na ngayon ay palalim ng palalim. Kamay na nakahawak sa aking balikat na patuloy hinahaplos ang aking mga kamay.

Ramdam ko ang mainit niyang palad na ipinasok niya sa likod ko. Inalis ang pagkakabuton ng gown na aking suot. Napadaing ako ng halikan niya ako sa leeg.

"Ro-rohan, m-mali to." tanging nasabi ko na agad ko ding pinagsisihan ng itigil ni Rohan ang kanyang ginagawa. It's almost there,Selena!

"I know it was wrong." napahilamos siya sa kanyang kamay. Alam kong umiiyak na naman ito. Agad niya inilabas ang kanyang cellphone na naka play ang video. Gusto ko lang naman sana maki chismis kung ano iyon pero sana hindi ko na ginawa.

Kung anong saya ang naramdaman ko ng halikan ako ni Rohan ay siyang sakit sa puso naman ng makitang may kahalikan si Reigmor na iba and hindi lang iba kundi si Shalani mismo.

Hindi ko namalayan ang pagtulo ng mga luha ngunit pinunasan ito ni Rohan. Wala akong nagawa kundi ang yakapin siya upang maibsan ang lungkot na aking nararamdaman. Lungkot at galit na nangingibabaw. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung sakaling magkita kami pero sino ba naman ako?Sino ako para mag reklamo sa relasyong walang label?

"Let them do what they want,Selena. We will live according to what it should be." ani Rohan na alam kong nahihirapan ngunit pinipilit na ngumiti sa harap ng lahat. Mas naaawa ako kay Rohan. Alam kong mahal na mahal niya si Shalani pero wala siyang nagawa kundi ang magparaya. Siya ang lumayo para maiwasang masaktan ang kapatid.

"Sobrang sakit Rohan! Bakit ganito ang nga lalake." patuloy parin sa pagluha ng aking mga mata. Tila nahahanginan at humahapdi ito dahilan para tumulo ulit ang mga luha ko.

"Not all men, Selena. Hindi lahat ng lalake ganito so learn to open up yourself for other guy. You don't deserve Reigmor. Pahamak lang ang maidadala niya sayo. We can get this through. Makakaya natin to.” I know he's trying to make me feel better kahit hindi tumatalab but I try to smile.

“Look Selena don't ruin your party. Enjoy! That's why I'm here to make you feel better. Ignore them. The party is yours. You should be the star and me and your mom has plan for that.”

Well mom?knowing her? I know ayaw niya kay Reigmor but botong boto siya sa lalakeng nasaharap ko. Age doesn't matter right? She'll be happy if I wake up being in love to this man in front of me.

“What plan?” naku-curious kong tanong.

“But first let me be your fake date and prepare for yourself to reveal everything. It's hard for me as a brother na saktan ang mga kapatid ko but Reigmor? He is done enough!”

He tell his and my mom's plan before leaving the hotel. May mas magarang sasakyan ang naghihintay sa'kin sa labas ng hotel and doon kami sumakay. Nagbihis rin si Rohan ng damit para bumagay sa'kin. He look so handsome and sometimes I wish that He is the man that I love but then I can't fake my feelings.

++VOTE++COMMENT++SHARE++
THANK YOU FOR READING!ENJOY!🧡🍊_L4vbe2winus