DENIED(VILLAGARCIA SERIES #1:SELENA AND REIGMOR. ) L4vbe2winus

KABANATA 19

Shot

Raven's POV

“Kuya!” saktong pagtawag ko sa kanya ay humarap siya. Dali dali akong pinuntahan siya sa kinaroroonan niya at hinatak siya sa madilim na parte ng hotel.

“What's wrong with you Raven?” pinagpag niya ang kanyang Americana na medyo nalukot dahil sa pagkakahawak ko sa kanya.

“Seriously!? Ako ang tatanungin mo if I'm out of my mind? Why don't you ask yourself at ayusin ang skandalo mo.” hindi ko alam kung nagmamaang maangan siya or sadyang hindi niya talaga alam na kalat na kalat na ang ginawa niya.

Nagcross arm siya at kita sa mukha niya ang pagkairita. Seryoso?wala siyang alam?

“What are you talking about?” tanging respond niya. “I've been silent for the whole week,Raven. What scandal are you talking about?” napatampal ako sa noo ko knowing na wala talaga siyang alam. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kanya o hindi.

“We have to get out of here Reigmor!” yun lamang ang suggestion ko para makaligtas siya sa pagkapahiya mamaya. Alam kong mas lalaki ang gulo pag andito na si Selena. Knowing her? Aalma yun.

“Yeah, we have to get out of here. If I'm not mistaken, I saw Radley strolling around. I know he's keeping an eye on us.” What the f?

Si Radley ay ang tauhan ni Victory na nagbabantay sa lahat ng kilos naming magkakapatid. Especially kuya Reigmor dahil siya ang target and I don't know what's the reason.

“You have to stay calm until matapos ang gabing ito. Until pumayag si Selena na makipag date sa'kin. So please wag kang gagawa ng kahit ano Raven.” siya pa talaga ang may karapatan na sabihin iyon.

“But...” hindi ko pa natapos ang sasabihin ko ng may Lamborghini na huminto sa harap ng hotel. Bumaba sa sasakyan na iyon si Rohan at binuksan ang sa kabilang pintuan ng back seat.

“Rohan?” tanging nasabi ni Reigmor at agad na pinuntahan silang dalawa.

Akmang susundan ko siya ng biglang may humatak sakin. Dinala ako sa pinaka madilim na sulok ng kwartong iyon.

“Poor little Raven.” isang nakakatakot na boses ang narinig ko. Boses ng isang lalake na medyo may katandaan na. Sa sobrang dilim ng kwartong iyon ay hindi ko siya maaninagan.

“S-sino ka?” nanginginig ang boses ko habang naghahanap ng tyempo upang makatakbo at mahanap ang pinto palabas.

“Really huh? don't you recognize me?oh sorry it's almost 11 years passed.” Kinutuban ako sa mga naririnig ko. Alam kong malapit lang siya. Alam kong hindi siya nag iisa. May mga kasamahan pa ito.

Wala na akong maalala sa mga nangyayari 11 years ago dahil sobrang bata pa ako nung mga panahon na iyon. Ang alam ko lang ay nadisgrasya ako dati sa isang sunog sa spain.

“I saw how you and my daughter grow together. A strong friendship and a strong sister strings.”

Nanlamig ang buong katawan ko ng may naalala ako sa mga nakaraan ko. Boses ng isang lalake habang tinututukan ako ng baril. Pinipilit kong gumapang papalapit sa isang batang walang malay. Batang Selena na walang malay. Handa na akong mamatay sa mga oras na iyon ngunit bigla na lamang inilipat niya ang pagkakatutok ng baril sa walang malay na Selena. Habang sinasabi ang salitang Pagkakamali sa nakaraan.

“ahhhhhh..” biglang sumakit ang ulo ko dahilan para mapasigaw ako sa sobrang sakit. Napaupo ako sa sahig saktong pagbukas ng ilaw.

Selena's POV

Hindi pa ako nakakababa ng sasakyan pero tanaw na tanaw ko si Reigmor kasama si Raven kaya napa kuyom ang aking kamao.

Hinawakan ni Rohan ang mga naka kuyom kong palad dahilan para mag race na naman ang mga species sa loob ng heart ko. Feeling ko may stampid sa tyan ko.

Kinikilig ako na parang natatae.

“Calm down Selena.” si Rohan. Bago pa man lumabas ng sasakyan ay hinalikan niya ulit ako dahilan para ma tulala ako. Bumalik lamang ako sa katawang lupa ko ng ilahad niya ang kanyang kamay sa harap ko. Hinalikan niya ang kamay ko ng tuluyan na akong nakababa.

Hindi ko namalayan ang paglapit ni Reigmor dahil sa mga pakulo ni Rohan. Medyo hindi na masakit ang mga ginawa niya HAHAHA bawing bawi ako oh!

“Oh Selena, you look stunning today.” Si Reigmor na akmang magbebeso sana sakin kaso hinarangan ni Rohan.

“What's wrong with you dude?” akmang itutulak niya na sana si Rohan ng pigilin ko ang kamay niya.

“He's my date at please lang wag mong bastusin Reigmor.” yun lamang ang nasabi ko umurong kase dila ko kingina.

“What!?” tanong niya na di ko na pinansin at patuloy lang papasok sa Hotel.

Andaming imbitado at hindi ko inaasahan ang ganito ka grandeng birthday. Pinalaki ako ni mommy na simple kahit alam kong marami kaming pera pero hindi ko pa nararanasan ito, ngayon pa lang.

“You know how much her gown costs? it's more that 25million! Totoong diamond ang mga naka kabit sa tela niyan!” dinig ko na pagkakasabi ng isa sa fashionista naming kaklase.

“Wow!mas mahal pa sa suot ni Shalani na pagmamay ari niya din!” isa ko pang kaklase.

“sobrang ganda niya ngayon!”

“Ay akala ko nililigawan ni Reigmor?bakit kuya niya ang kasama.” 

Hindi ko na napigilan ang ulo ko na harapin ang chismosang nagsalita. Sa pagharap ko sa spotlight tinamaan ang damit ko na may palatandaan ko. Isang malaking S ang lumitaw at iniilawan ang mga nandito sa harapan ko.

“Kung wala kang masasabing maganda,you may now leave.” hindi na ito naka pagsalita at ipagpapatuloy ko pa sana ang pag akyat ko ng entablado ng biglang may isang malakas na sigaw ang bumagabag sa paligid. Boses ni Raven!

Dali dali akong tumakbo papunta sa pinanggalingan ng sigaw. Pagpasok ko ay binuksan ko agad ang ilaw at bumugad sa'kin ang takot na takot na Raven. Naka upo sa sahig habang nakapikit at tinatakpan ang tenga.

“Raven?Raven? what's going on?Raven!” niyuyogyog ko siya upang matauhan siya. Nang matauhan siya ay umiyak siya at yumakap sa'kin.

“I saw your mad Father! He will gonna kill us Selena! He will kill us!” alam kong medyo paranoid ang isang to pero pag ama ko ang pinag uusapan? Impossible

“No,Raven listen. He is already dead Raven. Hindi niya tayo magugulo. I swear.” paninigurado ko. Alam kong patay na siya kase magkasama kami sa sasakyan nung nadisgrasya kami. He died because of suffocation.

“Okay!okay! Everyone please settle down and come back to your seat as we will be starting the celebration at the moment.” pina pakalma ni mommy ang mga tao sa lobby at pinapabalik ang mga bisitang walang alam sa mga nangyayari. Baka kase maki chika knowing mommy na ayaw ipalabas lahat ng negative side sa family.

Lumapit si mommy kay Raven at inikay papunta sa family table namin. Sa iisang table lang naman kami kase mom consider them as family.

“Are you okay now hija?” hagod parin ni mommy ang kanyang likod at natutulala si Raven.

“I swear tita! I saw tito. Buhay na buhay siya tita!” sobrang takot ang makikita mo kay Raven but then impossibleng buhay pa si daddy.

“Okay okay calm down. Kung buhay pa man siya we must find him very soon.” yun ang sinabi ni mommy at kitang kita ko rin ang tensyon sa kanyang mukha.

Naguguluhan ako. Bakit ako wala akong naalala tungkol sa kanya?Bakit ni mukha niya hindi ko maalala?

“What exactly happened to him?mom?are you lying?” kung buhay pa siya at may kutob si mommy,there must be a secret behind this.

++VOTE++COMMENT++SHARE++
THANK YOU FOR READING!ENJOY!🧡🍊_L4vbe2winus