Yüzümde hissettiğim elle gözümü açmam bir oldu.
Ne oluyor amk?
"Ne oluyor lan?"
"Oğlum sakin ol benim lan kafası gitti çocuğun"
Yatakta hızlı hareket ettiğim için sırtıma bir ağrı saplandı. İlk bunun nedeni kavrayamadım. Daha sonra dün yaşadığım anlar aklıma gelince acıdan buruşan yüzüm daha fazla buruştu.
Efe bunu fark eder etmez hızlıca beni geri yatırdı.
"İyi misin lan? Dikkat et oğlum. Her yerin morluk içinde."
Gözlerimi sıkıca kapattım. Nefret ediyordum. Babamdan dayak yemekten değil onun yüzünden bu şekilde aciz kalmaktan.
"Anil iyi misin bebeğim?"
"Himhim"
Ece yavaşça benim yanıma oturdu. Soru soracaktı, yüzünden belliydi.
"Anil seni sık boğaz etmem ama dün ne oldu? Anlatır mısın?"
Derin bir nefes aldım. Tedirgindim. Karşımda hayatımda en çok güvendiğim sevildiğim iki arkadaşım vardı. Benim için o kadar şey yapmışlardı. Dün beni almasalardı bu kadar iyi olamazdım ama yine de içimde bir tedirginlik vardı.
En çok güvenmem gereken kişilerden tedirginlik duyuyordum. Onlar benim hayatımı kurtarmasına rağmen.
İçimde oluşan onları kandırdım düşüncesi beni sıkmaya başlamıştı. Küçük bir çocuk gibi ağlamak istiyordum.
"Şşş sakin ol Anıl aklında ki o kötü düşünceyi at tamam mı? Yanındayız biz"
Ece... Bende bir yaş küçük olmasına rağmen bende daha olgun davranan, mhallede ki insanlar bana düşman olurken benim yanımda duran beni destekleyen, ben yönelimimi öğrendiğim zaman kendime zarar vermeye kalktığımda beni kurtaran,benim bir şey demeye kalmadan beni anlayan içinde inanılmaz sevgi ve şefkat bulunan sarı saçlı mavi gözlü bir kız. Onu ilk gördüğümde ondan korkmuştum. Çünkü o zaman anlamıştım beni kabuğumdan çıkaracağını.
Bir eli yanağımda hafifçe okşayarak bana güven veren gözle bakıyordu. İçimdeki sıkıntı hafiften gittiğinde gülümsedim. O da bana.
"Romantik anınızı bölmek istemem ama bende burdayım amına koyım hep beni dışlıyorsunuz zaten "
Efe... Onu gördüğümde içimde nedensiz rahatlama geliyordu. Ece gibi duygularını uç noktada yaşayan, dışa vuran ve çok sosyal değildi. Belki de önce Efe ile anlaşmam bu yüzden olabilirdi, ikimizde birbirimize benziyorduk. Tek fark o yöneliminden korkmuyordu. O benim aksime biseksuel di. Ben baştan sona gay. Efe nin bana çok yardımı dokunmuştu. En önemlisi de kendimi kabul etmemde, kendimi daha iyi tanımamda bana yol göstermişti. Eğer o olmasaydı şuan bir erkekten hoşlandığımı kendime bile söyleyemezdim.
Ece, Efe nin çakma kıskançlığına gülüp onu yanımıza çağırdı. Üçümüz birlikte sıkı sıkı sarılırken içeriye bir anda Ece ve Efe nin annesi girmiş, bize yemek getirmişti. Kendileri hariç annesinin ve babasının da bana yardımı dokunmuştu. Bu aileye çok borcum vardı.
Hacer teyze gitmeden vana hâl hatır sormuş daha sonra da rahatsız etmemek adına gitmişti. Kimin evinde kim ona rahatsızlık veriyorsa..
Ece annesinin gitmesini fırsat bilerek önceki
sorusunu yineledi.
"Bebeğim hadi anlat artık ne yaptı o serefsiz babam birazdan ifadeni almaya gelir bu bende şahitlik edeceğim. Atsın şu piçi artık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahalle Abisi (b×b) ( Askıda)
Genç KurguPlotanik aşık olan Anıl sonunda sevdiğine açılmaya karar verir ancak ufak bir pürüz vardı. Hoşlandığı kişi ağır bir homofobikti.... gibiydi.. Kitap askıda ne zaman devam ederim bilmiyorum