7.Bölüm

136 12 2
                                    

Sabah geç uyanan biri olmama rağmen annemle babamın Erenay'ı yakalama endişesiyle hep diken üstündeydim yani erken uyandım ve Erenay'a bakmak için misafir odasına doğru yürüdüm. Kapıyı açtım ve Erenay'ı gördüm. Allah'ım bir insan bu kadar ters şekilde bu kadar hareketli yatar mı? Gece baktığımda yatakta düz şekilde yatıyotdu. Ama şimdi yatağın ters ucuna geçmişti. Anlamadığım şeyler fısıldıyordu. Hahahaha rüyasında konuşuyordu. Yanına gittim ve onu biraz dürttüm tamam sert bir şekilde de vurmuş olabilirim. "Adın ne?" "Eeğnay" dedi ciddi anlamda sözlerinden uyku akıyordu. "En büyük takım kim?" "Feneğ" dedi "Şimdi asıl soru geliyor. Neden akşamları sadece meyve suyu içiyorsun?" "Gaz yap," derken uyandı "yapmıyor gaz falan!" kahkaha attım. Meyvesuyunu diğer içecekler gaz yapıyor diye mi istemişti? Durun bir saniye yerde kahkaha atarak sürünüyordum. Erenay yavaş yavaş dikleşti ve derin nefes aldı. Ben ona baktığım sırada kafa yastık yedim. Koşarak odadan çıktım beraberinde cırladım. Aşağıya indiğimde annem elinde tahta kaşık ile mutfaktan çıktı endişeliydi " Ada! Noldu kızım? "öksürdüm bugün günlerden neydi? Ahh lanet olsun annem bu gün yarım vakitli izinliydi. Çünkü dün nöbetteydi. Nasıl kıvıracaktım. "Anne ben örümcek gördüm. Çok büyüktü. Onun için bağırdım." "Kızım anladım ama niye gülerek bağırıyordun?" "Anne örümcek çok sempatikti. Sonra ondan korktuğum aklıma geldi. Bağırdım." bir yandan merdiveni kontrol ediyor bir yandan da anneme bakıyordum. Söylediğim yalan yüzümü buruşturmuştu.Merdivenlerin başında Erenay'ı görünce kaş göz yaptım anlamayınca " Anneem ne kadar çok özlemişim." diyerek ona doğru yürüdüm ve sarıldım. Geri giderken umarım Erenay umarım orada değildir diye dua ediyordum. Baktığımda gitmişti. Ve Selin aşağıya iniyordu. Kulağıma eğilip "Erenay Abi odada ama ne yapacağını bilmiyor. Yemekten sonra bak."dedi. Anneme dönüp "Gül Sultanım ben bugün odamda yesem?"dedim oda düşündükten sonra "Tamam " dedi yanağını öpüp,tepsiye birşeyler koyup yukarı çıktım. Misafir odasının önüne geldiğimde kapıyı vurmadan içeri daldım. Ah ne şuan resmen 'Yıqıldım' lardayım Erenay sargı bezli elini açmış bakıyordu ama sorun şu ki elindeki şişlik falan yok olmuş hiçbirşeyi kalmamıştı. Tepsiyle ona doğru yürüdüm,Erenay bir eline bir bana bakıyordu "Aslında dün ki ilaçlar bayağı işe yaradı. Bak elim çok iyi."dedi göstererek "Madem öyle Sayın Erenay buradan çıkman lazım," "Tamam nasıl olacak o iş?" "Bende tam olarak oraya geliyordum.Çatıdan atlayacaksın." "Ha? Pardon? " "Dediğim gibi yapmak zorundasın annem akşama kadar burada..." "Nasıl yapacağına gelirsek bir Kelime-i Şahadet getir atla,elini sağlama al." "Anlamadım" dedi sonra annem seslendi "Ada bugün hazır boşken misafir odasını temizleyelim uzun zamandır temizlemiyorduk." " Tamam anne biraz bekle." elimle Erenay'a el kol hareketi yaparak atlamasını sağlamaya çalışıyordum. Derin bir nefes aldı. Pencereye doğru gitti."Başka yol yok mu?" dedi dudaklarını bükerek bende aynısını yapıp "Maalesef."dedim. Pencereyi açtı ve dışına çıktı gözlerini sıkıca kapattı sonra açtı ve kendini bıraktı. Hızlı hızlı giderken kayarak düştü sonra kendisini kontrol etti-gifteki gibi- ve bana herşey yolunda der gibi baktı. Gülümsedim ve pencereden sarkmamı sonlandırdım. Her ne kadar düşünmemek istesemde aklıma geldiğinde hem gaz olayı hem düşüş olayı kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum...
Ha bide eli iylieşmesine rağmen bana yalan söylemişti,bunu unutmam, onun dediği gibi "Er ya da geç " gösterecektim ona gününü....
Evet sefkili okuyucularım dün paylaştığım nota kısa sürede cevap verdiğiniz için teşekkürler bu bölüm kısa oldu ama neyse. Herkese iyi geceler !

Asıl Kız ve Asıl OğlanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin