Bilmiyor annem, her gece yastığın soğuk yüzünde ciğerlerime saplanan ağrıyı. Bilmiyor annem, hâlâ gizli gizli ağladığımı. Bilmiyor annem her resim çizdiğimde hakkında sadece bana benzediğini bildiğim bir adamı aynaya bakarak çizmeye çalıştığımı.
...
Bölüme bir piyon bıraksana ya...Alt tarafı bir piyon...♟
AY DURUN BİR ŞEY SORACAĞIM!
Size Instagram hesabımızdan canlı yayın yapmamı ister misiniz? Hem sohbet ederiz hem sorularınızı cevaplarım...
Ig: _susundelikonusuyor_
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkımız: Nessa Barrett- God's Favorite
...
15. BÖLÜM: AİLE
Ekim ayının dokuzuncu gününden beri gülümsemek benim için cinayet işlemekten bile daha zor bir hâle gelmişti.
Şu an ise gülümsemek, benim için kaçınılmazdı.
Eşek gibi sırıtıyordum.
Gözlerim hâlâ ayıcık ve kulaklıktayken yatırıldığım odaya ait kapının aralanırken çıkardığı ses kulaklarımı tırmaladı. Bakışlarımı kaldırdığımda, elinde su şişesiyle yanıma yaklaşan Cesur'a yakalandılar. Onu özlemiştim.
Cesur, insanın önce zihnine sonra da yavaş yavaş düşüncelerinin en tehlikeli kıvrımlarına sızardı. Sinsi bir düşman gibi tüm hücrelerime yayılan adama baktım. Onu kabul ettikten sonra kalan her şeye karşı dik durmak zordu ama yanımda o varken hiçbir şey de imkansız gelmiyordu.
Onu hep dik görmüştüm, omurgası hep dikti. O hiç sönmeyecek bir ateş, o hiç dinmeyecek bir yağmur ve o hiç bitmeyecek bir vebaydı.
Cesur benim en derin yaralarıma merhem olan bir başka acıydı.
Ela gözlerini çerçeveleyen siyah kirpiklerini birkaç kere kırpıştırdıktan sonra başını iki yana salladı ve yatağın yanındaki sandalyeye bacaklarını açarak oturdu. Bana sinirli hatta çok sinirli olduğunu biliyordum. Eğer raporlarda istemediğimi belirtecek tek bir cümle bile kursaydım bu operasyonda yer almam söz konusu bile olmayacaktı. Bile bile lades demiştim, bile bile kabullenmiştim.
Boyu uzun olduğu için bir bacağını uzatmıştı. Elindeki su şişesini bana uzattı. Serum takılı olan elimi uzatıp su şişesini aldım. Diğer elimle kucağımdaki hediyelerimi sıkı sıkıya tutuyordum. Tek kelime etmiyordu. Çok korktuğu ellerini sürekli yumruk yapmasından belliydi. Çünkü bilirdim, Cesur en çok korktuğunda yumruklarını sıkardı.
Bana bakmıyordu. Bakarsa gözlerinde göreceklerimden korkuyordu. Önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdığımda gözlerim, gözlerine değsin diye uğraşıyordum.
