Pablo Gavi and I (DUTCH)

16

*POV Pablo*
Ik word wakker en Luna ligt niet meer naast me. Ik ga m'n bed uit en trek een shirt aan. Ik loop naar de keuken en ik ruik iets lekkers. 'Mmm.. het ruikt hier lekker,' zeg ik met een slaapstem en ik wrijf in m'n oog om wakkerder te worden. 'Hahaha, dankje, kom maar zitten, het is bijna klaar,' zegt ze en nog geen 5 minuten later krijg ik gezonde pannenkoeken met wat fruit, m'n vitamines, water en appelsiensap. 'Jesus. stevig ontbijtje,' zeg ik en ze knikt. 'Moet ook wel als we straks naar m'n ouders gaan en als je vanavond moet spelen,' zegt ze. 'Je steekt echt te veel tijd in me,' zeg ik. 'Ja, ik heb niks anders te doen' en haar telefoon licht op. 'Oh uh, ik heb blijkbaar training over een uur en Gloria komt me halen,' zegt ze opeens. 'Oh, daarna maar naar je ouders?' vraag ik en ze is ermee akkoord.

Een uur later staat Luna helemaal klaar en Gloria voor de deur. 'Adíos, liefje,' zeg ik en geef haar een zoen. 'Adíos,' zegt ze terug en ze loopt de deur uit.

Na de training
Ik zit op de bank en even later hoor ik: 'BEN THUIS'! Ja dat was Luna. 'Je hoeft niet te schreeuwen, hoor,' zeg ik terwijl ik naar haar toe loop om een zoen te geven. 'Hahah sorry,' zegt ze. 'Klaar om te gaan?' vraag ik. 'Uh.. ja denk ik,' zegt ze onzeker terug. 'Hey, komt wel goed, we komen er wel doorheen,' zeg ik terwijl ik m'n armen rond haar doe. 'Pedro brengt ons naar daar,' zeg ik en ze knikt. Ik merk dat ze het eng vind. Dan hoor ik een toeter. 'Kom we gaan,' zeg ik en ik pak der hand vast. Ze neemt haar spullen al mee zodat ze dat daar kan wassen. We stappen in en gaan naar haar huis toe.
Eenmaal aangekomen zeg ik tegen Pedro dat hij best in de buurt kan blijven zodat we gelijk naar huis kunnen, of ik alleen naar huis als het fout loopt. Ik vind het nu ook best eng worden. Luna opent de deur.

*POV Luna*
'Mam? Pap?' roep ik het huis in. Ze zitten al klaar aan de eettafel. Ik zie dat me vader naar me knipoogt en ik glimlach. Pablo en ik gaan tegenover m'n ouders zitten. 'Dus mam, pap, dit is Pablo, Pablo dit zijn m'n ouders,' zeg ik om te beginnen en ze schudden handen. 'Oke, ik wil iets vertellen.. oké hier gaat ie..' zeg ik en Pablo kijkt me geruststellend aan. 'Pablo en ik zijn samen,' zeg ik snel de groep in. 'Ik ben blij voor je!' zegt m'n vader en hij staat op om me een knuffel te geven. Mn moeder is stil. 'Dat is toch goed?' vraagt m'n vader aan m'n moeder. 'Ze.. ze is te jong,' zegt ze hakkend. 'Mam, ik ben 16, jij kende pap ook op die leeftijd,' zeg ik rustig. 'Ja.. dat is waar, maar ik wil niet dat je al zo snel groot wordt,' zegt ze. Ik begrijp haar. 'Jullie 2 hebben toch nog niks gedaan?' vraagt ze. We schudden allebei nee. 'Alleen gezoend?' vraagt ze. We knikken. 'Oké dan is het goed,' zegt ze. We kunnen allebei onze oren niet geloven. Zei ze nou net dat het goed is?! 'Vind je het echt goed?' vraag ik om zeker te zijn en ze knikt. 'Maar.. ik wil wel dat je af en toe hier nog komt slapen,' zegt ze er vlak achter. 'Woon je alleen?' vraagt m'n moeder aan Pablo. 'Nee ik woon nog bij m'n ouders,' zegt hij. 'Weten zij al van jullie?' vraagt ze. 'Je stelt te veel vragen,' zegt m'n vader tegen haar. 'Ik mag toch zeker zijn?' vraagt ze aan m'n vader. 'Ja is het goed dat ik terug ga naar Pablo thuis?' onderbreek ik hun. 'Ja ga maar,' zeggen m'n ouders.
'Ga alvast naar de auto, ik kom zo,' zeg ik tegen Pablo en hij knikt. Ik neem een zak mee naar boven en stop daar allemaal kleding in en dingen die ik nog nodig heb. Ik ga naar beneden en knuffel m'n ouders nog. 'M'n meisje wordt groot,' zegt mn moeder en ik lach. 'We zijn blij met een jongen zoals hij, hij gaat je geen pijn doen, dat zie je,' zegt m'n moeder en m'n vader is ermee akkoord. Ik knuffel ze nog en ik ga dan het huis uit.
'Dus jullie zijn nu ouders-officieel?' vraagt Pedro. 'Nog niet helemaal, alleen nog mijn ouders,' zegt Pablo, 'maar dat is een makkie'. We rijden naar Pablo's huis.
'Gracias, hermando (broer),' zegt Pablo en we stappen uit. 'Wanneer komen je ouders thuis?' vraag ik. 'Ja over m'n ouders...' begint hij nerveus.
'Ze hebben een nieuw huis gevonden,' zegt hij
'Hier of?'
'Hier, ergens anders in Barcelona'
'Wat ga je doen?'
'Ik wil hier blijven wonen,' zegt hij
'En je zus?'
'Gaat met m'n ouders mee'
'Dus je gaat hier alleen wonen?' vraag ik
'Yep, dan kan je zo vaak langs komen als je wilt,' zegt hij en ik glimlach. 'Ze komen vanavond rond 19u hun eerste spullen al ophalen,' zegt hij. 'Misschien dan al gelijk vertellen?' vraag ik en hij is ermee akkoord. Ik drop m'n spullen in de kamer van Pablo.

In de avond
*POV Pablo*
Mn ouders en zus zijn thuis aangekomen en ik geef hun een knuffel. 'Wie is dat?' vragen ze. 'Dat is Luna,' zeg ik en ze schudden de hand met haar. 'Uhh Luna is mijn vriendin,' zeg ik. 'Echt? Gefeliciteerd!' zegt m'n zus. 'Ik ben blij voor je,' zegt m'n moeder. 'Welkom bij de familia Gavira,' zegt mn vader. 'Gracias,' zegt ze. 'Anders moeten we is met z'n alle is eten om haar beter te leren kennen,' stelt mn moeder voor en we gaan ergens volgende week gezellig uiteten, hebben we besloten. 'Uh Pablo, Pedro komt je over een uur halen,' zegt ze. 'Ah ja, ik pak snel mn spullen,' zeg ik en ik ren naar boven.
'Dus wat doe je?' hoor ik mn moeder vragen aan Luna.
'Ik speel voetbal bij het vrouwenteam bij FC Barca'
'Daar hebben jullie elkaar leren kennen, dan?'
'Sí, mijn vriendin is het vriendinnetje van Pedro, dus zo waren we dichter bij elkaar gegroeid' zegt ze
'Aah Gloria is een vriendin van jou?'
'Sí!'
'Weet je, ik ben blij dat hij zo'n meisje als jou heeft uitgekozen, een gewoon simpel meisje met niet te veel make-up, gewoon naturel, ik zei dat hij zo'n meisje moest zoeken, neem het aan als een compliment!'
'Gracias! Nee ik snap wat u bedoelt, u wilt niet dat uw zoon met een raar meisje dat niet z'n type is binnenkomt'
'Nee precies! Jij snapt mij!' hoor ik m'n moeder zeggen als ik beneden kom. 'Je hebt een goed meisje uitgekozen, mi niño (mijn jongen),' zegt ze. Ik zie dat Luna moet glimlachen. 'Luna is gewoon perfect!' zeg ik terwijl ze naar me toe komt en ik sla m'n arm rond haar. 'Kijk, jullie 2 nou, zo schattig,' zegt m'n moeder, we kijken elkaar aan en we lachen. 'Ik ben blij dat ze goedgekeurd is,' zeg ik. 'Dat is ze zeker!' zegt m'n moeder.