Het gaat over Pablo Gavi die een grote kans krijgt bij zowel FC Barcelona en het Spaans elftal. Bij FC Barcelona ontmoet hij veel mensen. Zowel jongens als meisjes, mannen en vrouwen, ... Hij word in één klap zeer bekend. Maar er blijft 1 iemand doo...
*POV Luna* De dokter zei dat ik 2 weken niet mag mee sporten en na die 2 weken moet ik rustig terug alles oppakken, ah ja en ik loop met krukken. Ik mag nog wel naar de trainingen en wedstrijden kijken, maar dat is niet zo leuk als spelen. Gloria gaat naar de training dus ik ga kijken. Ze vertelde me alles over haar late night talking met Pedro. Ik ben trots op haar dat ze toch dat heeft gedaan. De training is afgelopen en ik loop naar haar toe. Eerst staan wij te praten, daarna kwam Pedro eraan. We praten een beetje en daarna doet hij een gebaar naar Gavi dat hij moet komen. Hij wilt niet maar toch komt hij. Hij staat er oncomfortabel bij. Ik zeg tegen Gloria dat ik naar huis wil omdat m'n enkel echt pijn doet. 'Wat heb je eigenlijk gedaan?' vraagt Gavi onzeker. 'Ik werd zwaar getackeld op de wedstrijd,' zeg ik. 'Ohhh, hoelang mag je niet spelen?' vraagt hij. '2 weken, daarna rustig terug oppakken,' zeg ik teleurgesteld. Hij wenst mij nog veel beterschap en Gloria en ik gaan er vandoor. Als wij iets verder zijn dan de jongens en zij ons zeker niet kunnen horen, vraagt Gloria iets aan mij. 'En?? Hoe ging je gesprekje met Gavi?'. Ik moet lachen. 'Nja best goed we waren allebei wel ongemakkelijk maar hij vroeg wat ik had gedaan met mijn enkel en hoelang ik niet mocht spelen,' zei ik. 'Gingen er vlinders op hol toen?' vroeg ze plagend. Ik moet lachen. Ik haalde mijn schouders op.
Gloria is klaar en ze brengt mij naar huis. Ze helpt me om nog om in en uit de auto te geraken. 'Gracias,' zeg ik. 'De nada (geen probleem),' antwoordt ze. Mijn ouders komen naar buiten gespurt en helpen me naar mijn kamer te brengen. Mijn moeder vraagt wat ik wil eten en ik zei dat ik wel zin had in pizza. Ze besluit om aan mijn broer en mijn vader te vragen of dat goed is. Het was goed voor hun allebei dus vanavond is het pizza! Echt zin in, de laatste keer dat ik pizza at was 3 maanden geleden in Italië. Wat mis ik het daar toch.
Ik ging nog even aan het werk voor school, want ik mag nu niet naar school. Onze school is ook zo oud om geen lift te hebben. Nog een paar maanden werken en ik ben weg daar. Na een half uurtje kreeg ik een melding op m'n telefoon.
'Pablogavi volgt je nu'
Omg nee, dit meen je niet?! Ik wou recht springen maar dat gaat niet. Ik besloot om gelijk Gloria te sturen.
L: OMG Gloor, je raad nooit wat me net is overkomen!! G: IS DE KERSTMAN GEWEEST?! L: meid serieus, het is nog 4 maanden en dan is het kerst. G: sorry, wat is je nieuws? L: PABLO GAVI VOLGT MIJ!!! G: NEEEE L: JAWEL G: OMGGGGG GIRLLLLL L: I KNOWWWW
Ik was echt super blij. Mijn lach kon niet van m'n gezicht, maar het moest er wel af, want m'n moeder riep om te komen eten. 'Paar keer diep ademhalen en gaan,' zei ik tegen mezelf. Het hielp. Ik was nu super serieus. Ik kwam sukkelend de trap af. Het rook al lekker naar pizza. Na zeker 3 minuten was ik eindelijk de trap af. 'Je bent traag,' zei mijn broer. Ik draaide met mijn ogen. 'Wacht maar tot jij zoiets voorhebt, dan zal ik ook zoiets zeggen,' zei ik terug. 'Kinderen zo is het genoeg geweest,' zei mijn moeder klagend. Mijn broer en ik hebben een liefdevol-pesterij relatie. Ookal is hij 20 jaar (4 jaar ouder), plaagt hij mij nog steeds. Hij is even oud als Pedro, bedenk ik me net. 'Shittt, je bent aan het lachen,' zei ik tegen mezelf. Na een paar seconden was die lach alweer verdwenen. 'Mmm... die pizza is echt lekker, waar heb je die gehaald?' vraag ik aan mijn moeder. 'Pizzeria Bar Ottantotto,' zei ze. Ik pakte mijn telefoon om het in mijn notities te schrijven. Al de lekkere restaurantjes, waar ik ben geweest dus binnen-en buitenland, staan daar in. Makkelijk te onthouden als we gaan stappen met vrienden om lekker eten te hebben.
*3 weken later* Het is 3 weken later en ik kan zowat alles terug met mijn enkel. Ik moet nog wel 3x per week naar de kinesist en ik mag 1x per week een training meedoen. Wedstrijden zitten er nog niet in. Ondertussen zijn Pedro en Gloria een weekje samen. Ik ben zo blij voor hen. Tussen mij en Pablo is er niks veranderd sinds 3 weken geleden. Nog steeds niet gesproken met elkaar. Niemand van ons durft de eerste stap te zetten. Morgen hebben we weer een training. Ik kijk er zo naar uit, het is de eerste keer dat ik weer een training mag doen. Die krukken liggen nu op zolder, en ik hoop dat ik ze nooit meer terug moet zien. Wat heb ik een hekel aan die dingen. Het is nu juli. Ik had gevraagd aan school of ik nu al niet mocht stoppen, maar ik moest nog eerst een paar toetsen afleggen en dan pas mag ik stoppen. Vandaag is word het 25 graden dus best warm om te trainen. Maar wij geven niet op. Om 14u moet ik op de training zijn. Ik rijd met Gloria mee, dat is veel handiger.
Op de training aangekomen lopen Gloor en ik gelijk door naar de trainer. 'Fijn om je terug te hebben, Luna!' zegt hij vrolijk. 'Ik vind het ook fijn om terug te zijn, ik miste dit te erg,' zeg ik. Hij lacht en wij gaan naar de kleedkamer. Iedereen is klaar en we lopen naar het veld. Zonder dat ik het door had, nam Gloor een foto van me. Ze liet hem zien, stuurde hem door en ik postte het op mijn Instagram.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
*Geliked door @gloria.rojas, @perdi, @pablogavi, @fcbarelona, ...
'Omg Pablo heeft mijn verhaal geliked!!' zei ik tegen Gloria. 'OMGG NEEEE!!'. Ik knikte en liet het haar zien. Ze kon haar ogen niet geloven en gaf me een knuffel.
