Pablo Gavi and I (DUTCH)

33

(Heyhey, berichtje van de schrijver. Dit liedje komt later in dit deel voor! Dus als je niet weet welk liedje ik bedoel, heb ik hem hierin gezet)

*POV Luna*
Pablo en Pedro rijden zonder mij ervandoor. Het breekt me en ik kan niet langer op m'n benen staan. Ik zak in en huil zo hard als ik kan. Gelukkig zag Mikky alles en stelt ze voor dat ze me afzet thuis, ik knik want ik heb anders geen vervoer. Ze ondersteunt me, maar ik heb geen kracht meer. Ze appt Frenkie dat hij door moet doen om gelijk naar huis te gaan. 'Mik...Mikky...,' snik ik. 'Ja, wat is er?' vraagt ze. 'Ma... mag ik bij jullie blijven? Ik wil niet naar huis,' snik ik. 'Tuurlijk!' zegt ze en knuffelt me.

Geen 5 minuten later komt Frenkie aangerend en stappen in hun auto. 'Blijf maar zolang je wilt,' zegt Frenkie. 'Je kan kleding van mij lenen zolang het nodig is,' zegt Mikky. 'Dankjewel, jongens,' zeg ik al wat rustiger. We zijn aangekomen bij hun huis en Mikky geeft gelijk een housetour. Ik slaap in de logeerkamer, die ze me heeft laten zien. 'Nog is dankjewel,' zeg ik. 'Geen probleem, blijf zolang als je wilt, je loopt niet in onze weg,' zegt ze en ik glimlach. 'Shit,' zeg ik en Mikky kijkt verbaast naar me. 'Ik heb morgen wedstrijd en al mijn kleding ligt bij Pablo,' zeg ik. 'We vinden wel een manier om ze te halen terwijl je hem niet onder ogen moet komen,' zegt ze. 'Wil je naar de wedstrijd komen kijken? Alsjeblieft?' vraag ik en ze knikt en knuffelt me, ik barst weer in tranen uit.

*TIJDSKIP NAAR 23u*
Ik app Pedro om te vragen of hij morgen iets kan gaan doen met Pablo zodat ik in het huis kan.

L: Hey Pedro, raar vraagje misschien. Maar zou je met Pablo iets willen gaan doen rond 12u? Ik heb mijn voetbalkleren nodig en ik wil hem niet zien
Pe: Hey Luna. Ja hoor geen probleem. Ik snap je wel. Komt voor elkaar. Ik beloof het 🤞
L: Dankjewel! App me morgen als jullie uit huis zijn. Ik heb de sleutel van het huis dus ik kan binnen
Pe: Top, app me als je weg bent daar
L: Doe ik. Nog is dankjewel!
Pe: De nada!

Oké dat is geregeld. Nadat ik m'n laatste appje stuurde, klopt er iemand om de deur en komt binnen. 'Hier zijn wat kleren voor vannacht en morgen. Tandenborstel en handdoeken liggen klaar voor je,' zegt Mikky. 'Dankjewel. Oh en trouwens, ik heb geregeld met Pedro dat hij morgen met Pablo uit huis is zodat ik m'n kleren kan halen,' zeg ik en ze antwoordt met: 'Top, ik rij je morgen wel naar daar toe.' Ik glimlach. 'Wij gaan slapen, als er iets is, maak me maar wakker. Slaapwel!' zegt ze. 'Slaapwel,' zeg ik. Ik ben best moe van al dat gedoe van vandaag dus ik ga ook slapen. Ik ga naar de badkamer en ik zie allemaal spulletjes liggen met mijn naam erop. Ik neem de tandenborstel en tandpasta. Ik trek wat kleren van Mikky aan om te slapen en ik probeer te slapen.

Het is ondertussen 2u en ik kan niet slapen, dus ik steek m'n oortjes in (die ik gelukkig wel meehad). Het eerste liedje dat afspeelt is 'Say You Won't Let Go' van James Arthur. 'Perfect,' denk ik sarcastisch bij mezelf. Er komen tranen in m'n ogen en ze gaan langzaam naar beneden over m'n wangen. Ik kan ze gelukkig inhouden.

De gedachte dat we het moeten goedmaken voor dinsdag maakt me bang. Ik stuurde in de groepsapp wat er is gebeurd. Ze reageerden allemaal geshockt. 'Zou Pablo ook aan mij denken?' vraag ik me af, 'waarschijnlijk niet.' Ik begin weer te huilen. Ik bedek mijn mond met m'n hand. Ik kan het deze keer niet lang volhouden, dus ga ik naar beneden, naar de tuin. Ik zit daar op een stoeltje en huil zo hard als ik kan. Opeens hoor ik iemand. 'Lunaatje toch,' hoor ik Mikky zeggen en ze knuffelt me. 'Ik weet gewoon niet wat ik moet doen,' zeg ik en ze knuffelt me steviger. 'Shhhh... komt goed, we gaan wel met hem praten,' zegt ze geruststellend. Ze gaat naast me op een stoel zitten en wrijft over m'n rug. 'Ik wil hem niet kwijt, ik hou gewoon zo veel van hem,' zeg ik snikkend. 'Meis toch, komt allemaal goed. We gaan wel met hem praten,' zegt ze.
We zitten nog een kwartier buiten en dan gaan we naar binnen. 'Slaapwel,' zeg ik en ze zegt het terug.
Ik lig nog een uur wakker daarna viel ik eindelijk in slaap.

*Volgende ochtend - POV Pablo*
Ik word wakker en kijk opzij. Ze ligt er nog steeds niet. Ik heb een vreselijke nacht achter de rug, hij duurde eeuwen. Ik heb zoveel spijt dat ik zo deed tegenover Luna. Gelukkig had Pedro gevraagd om vandaag iets te doen om m'n gedachte te verzetten. Luna heeft vandaag wedstrijd en ik ben van plan om te gaan kijken zodat ik na die wedstrijd kan praten met haar. Ik loop met een treurig gezicht naar beneden en maak ontbijt voor mij. Alles van haar ligt hier nog. Oplader, kleding, vitamines, letterlijk alles. Alles buiten zij zelf. Ik wou haar appen en bellen maar ze wou me vast niet horen. Ik huilde gisterenavond mezelf in slaap. Eigenlijk heb ik niet veel honger, maar ik moet wel iets eten. Ik maak een eenvoudige toast. Ik vraag me echt af waar Luna is. Is ze nog op Camp Nou? Is ze bij Pedro? Is ze bij haar ouders? Is ze bij Mikky en Frenkie? Is ze op straat?! Die laatste maakt me bang. Ze weet dat die optie niet veilig is. Ik bel naar de mensen die elke dag op Camp Nou werken, om te vragen of Luna daar is.

'FUCK!' Ze is daar niet. Waarschijnlijk is ze niet bij Pedro want we gaan daar straks hangen. Ik wacht gewoon af tot na haar wedstrijd.

*TIJDSKIP NAAR 12u*
Pedro staat voor de deur en knuffelt me. Ik barst in tranen uit. 'Sssshhh... komt goed, maatje,' zegt hij. 'Wat als het niet goed komt? Ik hou zo veel van haar!' vraag ik ongerust. We stappen in zijn auto en rijden naar zijn huis.

Als we bij zijn thuis zijn, zie ik Gloria. Ze kijkt boos naar mij. 'Heb jij iets van Luna gehoord?' vraag ik met veel hoop. 'Nee, als iemand iets zou weten van haar ben jij het. Jij bent haar vriendje,' zegt ze boos en ik kijk weg. 'Zo is het weer goed , Gloor. Ik weet dat je ongerust bent over je beste vriendin, maar reageer het niet op hem af,' zegt Pedro. 'Waarom niet? Hij heeft ervoor gezorgd dat niemand weet waar ze is!' zegt ze boos. 'Gloria, dat mag misschien waar zijn, maar hij heeft spijt,' zegt Pedro geruststellend. 'Als ze straks niet op de wedstrijd is, heb je serieuze problemen!' zegt ze. Ik snap waarom ze zo protective is over haar vriendin. Gloria gaat met wat andere vriendinnen de stad in, dus we hebben het huis voor ons alleen. 'Weet jij hoe laat de wedstrijd van Luna begint?' vraagt Pedro. 'Rond 15u denk ik, waarom?' vraag ik. 'Dan breng ik je er naartoe en ik blijf de hele wedstrijd bij je,' zegt hij en ik glimlach.

Hij krijgt een appje van iemand. Ik negeer het. 'Fifa?' vraagt Pedro en ik knik.