Pablo Gavi and I (DUTCH)

8

*Volgende ochtend - POV Luna*
Ik word wakker, ik kijk naast me en ik zie dat Pablo nog slaapt. 'Hij is nog schattiger als hij slaapt,' zeg ik tegen mezelf. Ik draai om en neem m'n telefoon. Ik kijk en het is 10u. Gauw kijk ik op Pablo zijn telefoon en ik zie dat hij een wekker had ingesteld. 'Oef, gelukkig had hij een wekker gezet, want geen idee of hij training of wedstrijd heeft straks,' denk ik.
Paar minuten later schrik ik me dood van zijn wekker. Ik zag dat hij er 1tje had gezet, maar ik keek niet om hoe laat. Hij wordt humeurig wakker en zet zijn wekker uit. 'Goeiemorgen,' zeg ik. 'Mm,' zegt hij humeurig. Hij is totaal geen ochtendpersoon merk ik. Ik wil het vragen maar ik laat dat even.

Na 10 minuutjes is hij wakkerder. 'Goeiemorgen,' zegt hij met een ochtendstem en legt zijn arm rond me, ik kruip tegen hem aan. 'Goedemorgen,' zeg ik. 'Goed geslapen?' vraag ie. Ik knik en vraag hetzelfde. 'Nog nooit zo goed geslapen, waarschijnlijk omdat jij naast me ligt,' zegt ie lief. Ik bloos en kruip nog meer tegen hem aan zodat hij dat niet ziet, maar natuurlijk zag hij dat. 'Niet blozen, lieve schat,' zegt hij. Ik kijk op. 'Noemde je me net lieve schat,' vraag ik. 'Uhhh nee hoor, jij hoorde dat verkeerd,' zeg ie. 'Jawel, je noemde me wel zo,' zeg ik terwijl ik hem prik in zijn zij. 'Oké stop stop,' zegt ie lachend, 'oké ja ik noemde je zo, je vindt dat toch niet erg?' Ik kijk ben verbaasd aan. 'Ik? Dat erg vinden? Nooit!' zeg ik. We knuffelen nog wat en na 10 minuten gaan we het bed uit. Ik loop eerst naar de badkamer om mijn haar en make-up te doen.

Na een kwartier ben ik klaar en ik doe mijn haar in een messy bun want het wilt helemaal niet meewerken. Ik loop naar beneden en ik zie dat Pablo in de zetel zit. 'Geen ontbijt gemaakt?' vraag ik. 'Nee, ik kan niet koken,' zegt ie zonder me aan te kijken. Ik lach en loop naar de keuken. Ik zoek wat pannen, brood, spek en eieren. Na een tijdje vond ik alles en besloot om ontbijt te maken.

Het ontbijt is klaar en ik roep hem aan tafel. 'Mmm.. dat ruikt lekker,' zegt die. Hij staart me aan. 'Wat? Wat is er? Heb ik een vlek op je shirt gemaakt?' vraag ik ongerust en onderzoek het hele shirt. 'Nee, je.. je ziet er zo knap uit,' zegt die. 'Awhhh, lief!!' zeg ik en ik loop naar hem toe en hij pakt me vast. 'Kom, laten we eten anders wordt het koud,' zeg ik en hij knikt. 'Shit,' zeg ik. Hij kijkt me vragend aan. 'Ik ben mijn medicijnen vergeten thuis,' zeg ik, 'ja laat dat maar, ik neem die straks wel in'. Pablo kijkt me grijzend aan. 'Wat?' vraag ik. 'Wie zegt dat je naar huis gaat?' vraag hij. '
Ik kan hier toch niet blijven,' zeg ik.
'Hoezo niet?'
'Je gezin woont hier en ik heb geen kleding'.
'Ah ja, ja das stom,' zegt hij.
Ik knik. 'Kom gewoon elk weekend langs,' zegt hij. 'Kan ik doen, maar geen idee of mijn schoolwerk er dan nog even goed gaat uitzien,' zeg ik. 'Oh ja, je zit nog op school,' zegt hij teleurstellend. 'Nog een paar toetsen afleggen en dan stop ik,' zeg ik om hem op te vrolijken. Hij lacht alweer. 'Maar dan nog, ik kan hier niet zomaar intrekken hè,' zeg ik. 'Ja, das waar,' zegt hij, 'we vinden daar wel iets op'. Ik knik. 'Heb je wedstrijd of training vandaag?' vraag ik geïnteresseerd. 'Wedstrijd, om 13u daar, maar ik wou nog iets vragen,' zegt hij. Ik kijk hem vragend aan. 'Wil je misschien naar elke wedstrijd komen kijken? En als je wilt ook een paar trainingen,' vraagt hij. Ik knik enthousiast ja en spring af m'n stoel en loop naar hem toe en knuffel hem. 'Zolang ik geen wedstrijden mag spelen, en maar 1x per week een training mag meedoen, wil ik nog wel altijd zoveel mogelijk bij Camp Nou zijn,' zeg ik. Hij zegt dat hij dat snapt en veel respect naar mij heeft omdat ik me zo sterk hou, hoe moeilijk ik het ook vind om niet te spelen.

Ik ruim alles op en Pablo komt helpen. Zodra alles opgeruimd is neemt die me vast bij me heupen en draait me om zodat ik met m'n gezicht naar hem kijk. Hij trekt me naar hem toe. Hij zoent me. Ik laat me helemaal meeslepen. 'Jesus, je bent zo knap,' zegt die als hij een plukje haar achter m'n oor doe. Ik bloos helemaal en ik leg mijn hoofd op zijn borst, we knuffelen erg lang. Na een tijdje laten we elkaar los. Ik neem mijn telefoon erbij en ik zie dat ik over 10 minuten naar de kine moet. 'Shit, shit, shit,' roep ik en ik ren naar boven. Pablo rent achter me aan. 'Wat is er??' vraagt hij ongerust. 'Over 10 minuten moet ik naar de kine,' zeg ik. Ik kleed me om en ik hoor dat Pablo naar beneden rent. Als ik beneden aankom zie ik dat hij klaarstaat met een fiets. 'Spring achterop,' zegt ie. Ik spring achterop en navigeer hem. Na 7 minuten zijn we er en ik bedank hem. 'Ik stuur wel iets als ik klaar ben,' zeg ik en hij knikt.

Een uur later ben ik eindelijk klaar. Ik stuur naar Pablo dat hij me moet komen halen en ja hoor, 5 minuten later is hij er. Ik spring achterop en we rijden naar zijn huis. 'Hoe gaan we straks naar de wedstrijd?' vraag ik als we zijn aangekomen thuis. 'Ik heb geregeld dat we met Pedro en Gloria kunnen meerijden,' zegt hij. Ik knik. 'Hoe was het eigenlijk bij de kine?' vraagt hij. 'Ze zei dat mijn enkel goed vooruit gaat. Overmorgen moet ik terug om 14u,' zeg ik. 'Mag je al terug meer trainen?' vraagt hij. Ik schud triestig mijn hoofd. 'Awhhh, komt goed,' zegt hij en hij knuffelt me. Ik geniet ervan.