15.bölüm eve dönüş

169 8 0
                                    

Kürsüden inip önce Ahmet'e sarıldım, sonra da Elisa ya ve ardından Felixe'e okul hayatım boyunca beni yalnız bırakmayan ve hep destek olan üç kişi.

" Tebrik ederim Helin gururlandırdın beni ,ben sana hep güvendim, güvenimi boşa çıkartmadın...
" Teşekkür ederim Ahmet iyi ki varsın.
Tebrik faslı bittikten sonra ,baya bir eğlendik mezuniyet de saat 18:00 gibi bitti eve geri döndük.
Ahmet önce Felix ve Elisa yı evine bıraktı sonra da beni .

Her ne kadar mutlu bir gün olsa da Benim için ,bir yanım çok buruk.
Koskoca dört yılımı burada bu insanlar ile geçirdim ,bazen ağladım bezen güldüm ama hep yanımda olan duran Ahmet vardı hep bana destek oldu.
Şimdi herşeyi ardımdan bırakıp gitmek çok ağrıma gidiyor .
Ama memleketime dönmek için de can atıyorum,dünya böyle bir yer farklı kararlar,farklı hayatlar,farklı insanlar her zaman karşımıza çıkacak şeyler.
Ben odamda pijamalarım ile uzanmış bunları düşünür iken kapı çaldı.
" Gel.
" Müsait misin Helin?
" Evet gel lütfen.
Bu gelen Ahmet di.
O gelir gelmez yataktan kalktım.
"Rahat ol lütfen .
" Gel oturalım.
İkimiz de birlikte yatağa oturduk.
Ellerimden tuttu gözlerimin içine baktı.
" Helin sana ne kadar değer verdiği'mi biliyorsun,sen benim için çok değerlisin.
Bu olanlar hepsi babanın vasiyetiydi sana, sen de geldin ve yaptın şimdide babanın dediği gibi , memleketine gidip kendi vatanına milletine hizmet edeceksin. Bu yolda elimden geldiğince sana destek olmaya çalıştım. umarım görevimi layığı ile yapmışım dır ben seni de ,babanı da çok seviyorum ve değer veriyorum.
Senin üzülme'ni hiç istemem ,zaten biletini de aldık yarın gideceksin saat 09:00 da orada olmamız lazım uçak 09:30 da kalkacak.
Bende senin ile gelmeyi çok isterdim ,ama babamı burada yalnız bırakıp gelmem mümkün değil ama bil ki başın ne zaman sıkışır ise ne zaman bana ihtiyacın olur ise,ben hep buradayım bir telefon uzağında yım.
Gel de gelirim...

" Teşekkür ederim Ahmet sen çok iyi bir insansın,burada olmam şu an bir doktor olmam bunlar hepsi senin sayende iyi ki varsın.
Diyerek sarıldım...

Ahmet her ne kadar gözünden süzülen yaşlara hakim olmaya çalışsa da ben bunu görebiliyordum...

"Neyse ben gideyim sen de dinlen ,yarın yola çıkacaksın.

Ahmet gider gitmez uzandım ve uyumaya çalıştım ama anneme ve babama kavuşmak beni heyecanlandırıyordu uyumam pek de mümkün değildi.
Sabah alarmın sesi ile altı da uyandım.
Hemen valiz imi topladım ,ben herşeyi son ana bırakmak konusunda level atladım resmen.
Neden iki gün öncesinde toplamadıysam.

Bir saat falan sürdü valiz toplamam ,sonra üzerimi giyindim, saçımı topladım.
Valiz imi ve çantamı elime alarak son kez dört yılımı geçirdiğim odama baktım. Bu odada ki ağlayışlar'ım, mutluluğum ne çok şey yaşadım bu odada ,bu evde.
Şimdi hiçbir şey yaşanmamış gibi bırakıp gitmek çok ağır.
Gözlerimden süzülen yaşları silip aşağı indim.

Ahmet ve babası bana kahvaltı hazırlamışlar dı.
Ahmet'in babasını görünce koşarak gidip sarıldım.
" Her şey için çok teşekkür ederim,siz o kadar iyisiniz ki. Beni hiç yalnız bırakmadınız hep bir baba oldunuz.
" Öyle deme kızım sen bana en yakın dostumun emaneti sin ,ne zamana isterse kapım sana açık burası senin de evin sakın unutma.
" Teşekkür ederim.
" Yeter bu teşekkürler gel de kahvaltı'nı yap yola çıkacaksın.

Kahvaltıya oturdum birşeyle atıştırdım.
Ahmet saate baktı.
" Aaa Helin gecikiyoruz hadi kalk.
Ağzımı silip masadan kalktım.
Amca ile vedalaştım evin yardımcısı hanım abla ile de.
Sonra Ahmet valizimi aldı arabaya koydu.
Ben de Ahmet'in yanına öne oturdum.
Tüm yol boyunca sesizce ağladım ,Ahmet'in de ağladığını görebiliyordum.
Ayrılıklar insanlara çok acı veriyor.
Hava alanına vardığımızda gidip bekleme salonunda oturduk çok az kalmıştı uçağın kalkmasın .

Ve evet o zaman geldi ve anons yapıldı uçak kalkmak üzere diye .
Yerimden kalktım Ahmet'e sımsıkı sarılıp vedalaştım.
Elisa ve Felix in geleceğini sanmıştım ama gelmediler tâki.
Ben tam uçağa binmek üzere iken ,ikisinin de arakamdan Helin diye bağırması ile döndüm.

İkisi de bana koşuyordu,ikisi birlikte bana sarıldılar .
" Ben gidiyorum hakkınızı helal edin.
" Helal olsun sen de et.
" Helal olsun birbirinize çok iyi bakın.
Sizi seviyorum.

Ve arkamı dönüp uçağın kapısından içeri girdim.
Bu kadar kötü bir acı olamaz sevdiklerini ardından bırakıp gitmek.

Saatlerce ağladım.ama sonunda memleketime varmıştım uçak indi.
Herkes uçaktan çıktı.

Bavulumu da alıp çıktım,annem ve babam beni hava alanında bekliyordu.
İkisine de koşarak sarıldım, hıçkıra hıçkıra ağlıyorduk.
Dört yıllık bir hasret sonunda birbirimize kavuştuk.
Babam hadi kalkın evimize gidelim dedi.

Ben ve annemi yerden kaldırdı.
Arabaya bindirdi.
Köyün yoluna girer girmez,kalbim sıkışmaya başladı ,nefesim daralıyordu.
Köyümün her yerinde Melih'im ile anım vardı. Hepsi gözlerimin önüne geldi.
Sevdiğim adam seni ne çok özledim ,keşke bu yaşadıklarım Rüya olsaydı . Yarın sabah uyanıp sizin karakola süt getirseydim,
birlikte yine kedileri besleseydik.
Seni çok özledim.

ASKERİM...Sarıl Bana (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin