ASKERİM...Sarıl Bana (Tamamlandı)

Helin ölecekmi?

Bilgisayarda aynen şöyle yazıyordu.
Üç yıl önce Kocam olarak hayatıma giren,Melih isimli asker benim bir bombacı olduğumu bilerek hayatıma girmiştir,ben onun beni sevdiğini sanıyordum ama meğerse'm o arkamdan yaptığım bombaları imha ediyormuş,bu güne kadar çok fazla bomba planımı suya düşürdü ,ama bu sefer onu öyle bir yanıltacağım ki kendi bile şaşıracak,bu gün yine onu bir canlı bombaya yönlendireceğim o canlı bombanın peşine düşecek ben ise bir çanta dolusu bombayı askeriyenin tam ortasına koyacağım ve binlerce asker şehit düşecek.
Tabi bunu Melih de görecek canlı bombayı askeriyenin yakınlarında olan bir sağlık ocağına gönderdim askeriye patladığında Melih bey tüm patlamaya şahit olacak.

Bu yazanlar karşısında ben de Ahmet de şoke olduk.
"Ahmet hemen gitmeliyiz."
"Peki ya Nurhayatı ne yapacağız?"
"Nurhayat sen burada kal ve sakın dışarı çıkma!"
"Tamam abla."
"Hadi Ahmet arabaya koş!"
Ben de bu arada Melih'i arıyordum hem arabayı sürüp hemde defalarca Melih'i aradım ama ulaşamıyordum.

"Helin bak bu bizim yapabileceğimiz bir şey değil yetkililere haber vereliyiz."
"Çok geç Ahmet, çok geç yetişmemiz lazım."
Son sürat sürmeye devam ediyordum arabayı sonunda şehir askeriyesinin oraya varmıştık.
Koşarak askeriyeye girmek istedim.
"Hanım efendi içeri giremzsiniz."
"Gitmem lazım lütfen çok önemli."
"Olmaz hanım efendi lütfen gidin."
"Bakın içeride bomba dolu bir çanta var onu hemen almamız lazım yoksa herkes ölecek."
"Bunun ben içerdekilere haber vereceğim.siz gidebilirsiniz."
Ahmet'in yanına gittim ve
"Beni kâle bile almadı ne yapıcağım?"
"Hadi Helin biz üzerimize düşeni yaptık onlar gerisini hal eder."

Kapının önünde birazcık dolandım ve ne yapabilirim diye düşünüyordum.
Ahmet'in kulağına fısıldadım...
"Ahmet bayıl."
"Ne nasıl yani?"
"Dikkatlerini dağıtmak için sen bayıl ben de o arada içeri koşucağım."
"Helin nasıl yapacağım bunu hiç bayılmadım."
"Düş yere ve gözlerini kapa. Hadi!"
Zor da olsa Ahmet'i ikna ettim ve Ahmet yere uzanıp bayılma taklidi yaptı iki nöbetçi asker de ona doğru baktılar.
Ben de o arada hemen bariyer'in altından geçip içeri koştum.

İçeride koşturarak çantayı arıyordum.
Beş dakikanın sonunda kolidor da çantayı buldum ve yavaşça fermuarını açıp baktım, aradığım bomba buradaydı.
Ve son on saniye kalmıştı,hemen çantayı alıp koşmaya başladım bazı askerler beni durdurmak istedi.
" bu çantada bomba var çekilin önümden."
Önümden çekilmiyorlar dı ikisinin de kasıklarına vurarak koşmaya başladım. Çünkü onlara laf anlatacak zaman yoktu dışarıda bir çöp konteyneri vardı ona doğru koştum ve son anda bombayı içeri atıyordum ki bir kurşun koluma isabet etti.
O an bir duraksadım ama bombayı fırlattım çöpe benim atmamla bomba patladı.

Melih de yakınlarda olduğu için sesi duyar duymaz oraya doğru koştu.
Melih'i görünce ona doğru koştum iki kurşun da sırtıma isabet etti arkamı dönüp bunu yapanı görmek istedim,bu arada bir kurşun daha tam karın boşluğuma geldi ,zor belada olsa gördüm bunu yapan bombacı kadındı onun bombasını imha ettiğim için bunu yaptı sanırım.
Nefes alacak gücüm bile kalmamıştı.
Öylece yere yığıldım.
"Melih hadi gel,bu kadar erken mi ölecektim bu koşar kolaymıydı?"
Öylece kanlar içinde kalmıştım nefes almakta güçlük çekiyordum gözlerimden akan yaşlar ,Melih'i bir daha göremeyeceğim içindi .
Melih ve Ahmet yanıma koştu.
Melih
"Helin burdayım korkma sana birşey olmayacak.
Ahmet
"Ambulans çağırın , ambulans çağırın!
"Melih sanırım yolun sonuna geldim."
"Hayır, hayır Helin bu olmayacak sen çok güçlüsün bunu da atlatırsın."
Bir elimden Ahmet bir elimden de Melih tutuyordu.
Melih göz yaşlarımı silip saçlarımı okşuyordu.
"Helin sakın, sakın beni bırakayım deme sakın,sana küserim,bir daha asla konuşmam."
"Özür dilerim Melih ama yolun sonuna geldim hissediyorum bunu."
Ahmet:
"Helin saçmalama daha yolun başında sın,hani daha odanın duvarlarına stickerler yapıştıracaktın,tavanlarına da masal kahramanları."
"Bunları benim yerime sen yaparmısın Ahmet ?"
"Hayır bunları kendin yapacaksın."
Melih'in yanağımda duran elini alıp avcundan öptüm.
"Üzülme olurmu Melih ben çok mutluyum senin kollarında ölmek bile benim için çok güzel."
Artık konuşacak gücüm kalmamıştı ve son olarak.
"Melih, Ahmet hakkınızı helal edin."
Diyerek gözlerimi yumdum.
Melih'im sevdiğim ben ölüyorum ,senden çok uzaklara gidiyorum ama ben seni hep sevdim,sevmeye de devam edeceğim ,seni gittiğim yerde bekleyeceğim.
Ahmet bana defalarca kalp masajı yaptı ama bu benim kalbimin atmasına yetmedi benim o atan kalbim artık atmıyor, artık durdu.

Gerçekten şu bölümü ağlayarak yazdım. Helinin ölüp ölmeyeceğini bir sonraki bölümde öğreneceğiz.