şiirlerim

minik kibritin, madenimi ateşledi

bu akşam yine seni anıyorum
acizliğime inanamıyorum
her ismini duyduğunda
hafızamda yüzünü arıyorum

yapmam gereken şeyler var,
hepsi birer yanılsama
hepsi kendimi burda tutabilmek için

kamu malı oldum, yazıldım çizildim
hepsi beni tanıdığını sandı
içimi ne kadar döksem de anlaşılamam
zira ben buraya geldiğimde tektim

her şeyi başlatan sen
farkında değilsin henüz, bunun bile
olduğunu sandığın yücelik değilsin
tek sahip olduğun
inatlaşmalar sonucu elde ettiğin alelade gerçekler

tüm bunlara rağmen minik kibritin, madenimi ateşledi
artık durdurulamazım
küçükken bile bu gücü dizginlemeyi akledebildim
korkarım artık kontrol edilmek istemiyor

yeni bir uğraş, günlerimi saydıran
en kötüsü de ilk bildiğim
daha 5 yaşında, annemle bakkaldan gelirken
fark edemediğim bir gariplik içinde sormuştum yaşamımız neden?

o garip his, hastalıklı hissettirmişti
iyi bir şey değildiyse kimse konuşmuyordu demek ki
bu yüzden sadece erteledim
onunla bağlantılı her şeyi öğrenip
çemberin içinde tek onu bıraktım

artık dayanılmaz, her şey beni buna itiyor
sonsuz yolculuğuma başladım
kabullenmek gerek, bitmeyecek
yalana uyumak gerek
bir kez daha
mutlu olmak gerek
sahip olduklarınla

benden uzak kılmam gerek
bunu başaramayanları
ben bu enerjiyi boşuna harcamıyorum
benim bir amacım olmalı

belki de B'nin dediği gibi,
yaptıklarım kişiliğimin yansıması
her şey olacağına varır

kendime güvenirsem
başarabilirim
çünkü neden olmasın?

25.11.2022