Neşeli Aşkım

Bölüm 17

"Ben kendimi tanıtayım neşeli kız, adım Selin, Selimin sevgilisiyim, yani ayrılmışız gibi gözüküyor ama benim ayrıldığımızdan haberim yok.Neyse...Sonra yeniden görüşeceğiz zaten Selim bey."

Duyduklarıma inanamıyordum. Nasıl olurda Selim böyle bir şey yapardı? Şoka girmiştim, zaman durmuştu sanki, mantıklı düşünemiyordum, tek düşünebildiğim buradan hemen çıkmam gerektiğiydi. Çantamı aldım ve oradan hızlıca uzaklaşmaya başladım. Eda arkamdan bağırıyordu, sanırım durmamı söylüyordu ama umurumda değildi. Ya sadece bir hafta falan olmuşken ona bu kadar bağlandığımı farkına varamamıştım. Yoldan geçen ilk taksiyi durdurdum ve bindim.
"Nereye gidiyoruz abla?"
"Sür, bakma sür, söyleyeceğim."

Kapıyı çaldım. Annem açtı, "Eylül, hoş geldin kızım, nasılsın, iyi misin?"
"He...Evet, evet iyiyim, çok yorgunum ama, uyuyacağım."
Odama girdim ve kapıyı kitledim ve yatağa yumuldum. Selime inanamıyordum. Bu zor sürecimde yanımda olmasını gerçekten isteyeceğim biriydi fakat onun bir pisliğin teki olduğunu yeni anlamıştım.
Hele o Selin, esmer, yeşil gözlü, hoş yüzlü benden biraz uzun o kız, ııııı düşündükçe sinirleniyorum.

Biraz sonra telefonum çaldı, arayan Selim. Açmadım. Sonra engelledim o pisliği. Sonra uykumun geldiğini hissederek saat 16.30 gibiyken uykuya daldım.
-4 saat sonra-
"Eylülcüm, şu Fransa'ya beraber gittiğiniz arkadaşın geldi, seni görmek istiyormuş."
"Anne uyuyorum, söyler misin gitsin."
"Annecim ısrar ediyor."
"Ya anne..."
"Eylül bekletme arkadaşını."
"Beklesin biraz..."

"Ne var, niye geldin Selin sevgilili Selim?"
"Eylül bak dinle, arkadaşlar bizi zorla ayarladı sonra tabiki yapamadım ayıptır söylemesi senin kadar güzel olmayınca maalesef ve bitti tam dört ay önce ama kız psikopat çıktı, bırakmıyor peşimi, lütfen inan bana, lütfen..."
"Sana inanmam için hiç bir nedenim yok, sana niye inanayım ki? Elime ne geçer?"
"Aşkımız." deyince biraz durup düşündüm ve bu konuyu zamana bırakıp ona inanmaya çalışacaktım.
"Bana biraz zaman ver."
"İstediğin zaman olsun ne kadar, yarın geleyim mi?"
"Bir hafta."
"Oh-, pardon pardon, peki olur."
"Bide beni engellemişsin."
"Hee, evet bir sorun mu var?" dedim ve pis pis baktım.
"Yo, yok bir sorun."
"Tamam o zaman iyi geceler sevgilim."
Dil çıkardım ve içeri girdim. Onu gerçekten seviyordum ve inanmak istiyordum ama bilmiyorum işte.