Stranger but Warmth { ongoing. }

Part { 6 }

Harvard ေက်ာင္းဝန္းရဲ႕တစ္ေနရာ၌ ေက်ာင္းသားမ်ားစြာ
စုေဝးေနၿပီးအလယ္၌ရပ္ေနေသာေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္
ျပသနာေျဖ႐ွင္းေနၾကေပမယ့္ ေဘးကေနၾကည့္ေနေသာ
ေကာင္ေလးကစိတ္ပ်က္ေနသည့္မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ၾကည့္ရင္း စကားတစ္ခြန္း ဆိုလာသည္ ။
အကုန္လုံး ရဲ႕စိတ္ဝင္စားမႈမ်ားထိုဆရာဝန္ေလာင္းေလးထံ
က်ေရာက္လာၾကသည္ ။

ျပသနာအစက ထယ္ေယာင္းအား တြဲၾကရန္လာေျပာေသာ
စီနီယာ တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဟာဂြၽန္းက ဆြဲထိုးၾကရင္း
ထိုသို႔အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္လာတာျဖစ္သည္ ။သူမႀကိဳက္ပါ
သူ႔ေၾကာင့္ လို႔အမည္ခံတဲ့ရန္ပြဲေတြကို စိတ္ပ်က္လြန္းသည္မို႔
ေက်ာင္းပိတ္ခါနီး သူေအးေဆးေနခ်င္သည္ဆိုမွ အကုန္လုံးကို
ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ ။

'' စိတ္မေကာင္းေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ္ဘယ္သူနဲ႔မွမတြဲႏုိင္ဘူး ''

'' ဘာလို႔လဲ ကင္မ္ မင္းမွာအေၾကာင္းျပခ်က္ေတာ့႐ွိသင့္တာဘဲ ''

'' အင္း အဲ့ေန႔ကစၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုပိုင္တဲ့သူက
သူတစ္ဦးဘဲ ရွိတယ္ အခုေရာေနာက္ေရာ ''

ေလးနက္စြာေျပာတဲ့ စကားေတြေၾကာင့္ ထိုအနီးအနားက
ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ရဲ႕ အားေပးအားေျမာက္သံေတြထြက္
ေပၚလာၿပီး သူ႔ရဲ႕ေကာင္မေလးကို အားက်ေၾကာင္းေျပာတဲ့
သူအေျမာက္အျမား႐ွိၾကေပမယ့္ ဟာဂြၽန္းကေတာ့ ထိုလူအုပ္ထဲကထြက္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ေနာက္ေန႔ေက်ာင္းဝန္းအတြင္း၌ ဆရာဝန္ေလာင္းေလးကင္မ္က တစ္ေက်ာင္းလံုး
တစ္ဝက္ေလာက္ရဲ႕အသည္းကိုခြဲသြားၿပီဟူ၍ သတင္းႀကီး
ပ်ံ႕ႏွ႕ံခဲ့သည္ ။

'' ဝိုးကင္မ္တကယ္ မင္းေကာင္ေလးကဟာဂြၽန္း မဟုတ္ဘူး ေပါ့ ''

'' ေအး ငါခဏခဏေျပာတာဘဲ ''

'' ဟာဂြၽန္းေတာ့အသည္းကြဲၿပီထင္တယ္ ''

သူနဲ႔အတူေတာင္မထိုင္ေတာ့ဘဲ တျခားေနရာ၌ထိုင္ေနေသာ
ဟာဂြၽန္းအားၾကည့္ကာ suna ကဆိုသည္ ထိုေန႔ကစၿပီး
သူနဲ႔စကားလည္းမေျပာေတာ့ဘဲ ေ႐ွာင္လာတဲ့သူေၾကာင့္
သူလည္းအသာတၾကည္ ေ႐ွာင္ေနေပးလိုက္သည္ အခ်ိန္လိုမွာဘဲေလ အစကတည္းက သူမွမခ်စ္တာ ေနာက္လည္းခ်စ္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္မယ့္အတူတူ ဒဏ္ရာေတြ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ သူတစ္ခုမွ မေပးခ်င္ေတာ့ပါ ။