ခ်စ္ရသူကိုပိုင္ဆိုင္ရျခင္းသည္ အိပ္မက္ထဲကထပ္
လွပေနခဲ့သလို ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါ အသည္းပံုနယ္နိမိတ္
အျဖစ္ေျပာင္းလဲေစႏုိင္သည္ ေဒါက္တာကင္မ္ရဲ႕ ေန႔လို႔
ေျပာရမလား ေဆး႐ုံကလူမ်ားရဲ႕ Congrulation
စကားမ်ားအား အျပံဳးနဲ႔တံု႔ျပန္ရင္း ပါးျပင္ႏုႏုဟာ
ရဲဗေတာင္းနီေနခဲ့သည္ ။
ေဆး႐ုံအျပင္ဘက္က ေကာင္ငယ္ေလးကေတာ့အထဲက
အေျခအေနကိုေစာင့္ၾကည့္ရင္း အေနရခက္ေနမည္ကို
စိုးရိမ္ေနခဲ့ေသာ္လည္း အစ္ကိုႀကီးရဲ႕႐ွက္ေသြးျဖာမႈ
ေတြကို အသည္းယားစြာေငးလို႔ေနျပန္သည္ ။ခ်စ္ရသူကို
ေငးၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားတာက်ိဳးသလို ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေလးကိုျပန္ေအာက္ေမ့မိျပန္သည္ ။
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ျပန္လာခဲ့တဲ့ ညေနခင္းတစ္ခု၌
အေဖကအိမ္ဝကေန စိုးရိမ္တဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားနဲ႔ၾကည့္လို႔
လာသည္ ။
'' သား ဘာျဖစ္လို႔လဲ မ်က္ႏွာမေကာင္းပါလား ''
'' အစ္ကိုႀကီး သူေလ သားကိုမခ်စ္ဘူးဗ်ာ ''
'' ဟင္း.. ဟားဟား ဒါ့ေၾကာင့္မင္းမ်က္ႏွာအဲ့သေလာက္ပ်က္ေနတာလား ''
'' ဟာ ႏွလံုးသားေရးကမအိုေကပါဘူးဆို အေဖကပါ
ေလွာင္ျပန္ၿပီ ''
'' ေဒါက္တာကင္မ္က မင္းကိုမခ်စ္ဘူးလို႔ေျပာလိုက္လို႔လား ''
'' မေျပာပါဘူး ''
'' ဒါမ်ား မင္းသိလား အေဖကပါးပါးကိုခ်စ္သလို ပါးပါးက အေဖ့ကိုပိုခ်စ္သလို မင္းကိုေဒါက္တာကပိုခ်စ္ႏုိင္တယ္လို႔ အေဖ
ထင္တယ္ ''
အဲ့ဒီေန႔က မင္းပါးပါးကို ျမင္သြားတဲ့ အဲ့ကေလးက
အေဖ့ေဘးကိုလာၿပီး သူ႔လက္ေလးေသးေသးေလးနဲ႔
ေက်ာေလးကိုခပ္ဖြဖြ ပုတ္ေပးၿပီး ဒါက ေဂ်ာင္ကုရဲ႕
ပါးပါးလားဟင္လို႔ေမး႐ွာတယ္ ။ အဲ့ဒီကေလးကို
အေဖလည္းစိတ္တိုေနတာနဲ႔ ဘာမေျဖလိုက္ေတာ့
ေျပးထြက္သြား႐ွာတယ္ ။
ေန႔တိုင္းေရာက္လာတတ္တဲ့ အဲ့ဒီကေလးကသူနားလည္
သြားတဲ့အရြယ္မွာ ပါးပါးကိုသားရေအာင္ ကယ္ခ်င္တယ္
လို႔ေျပာခဲ့တာ မင္းပါ ႏွလံုးေဖာက္ၿပီး လဲသြားတဲ့ေန႔က
ေလ အဲ့ဒီကေလးက အေဖေထာက္ပံ႔တဲ့ ေဖာင္ေဒး႐ွင္းရဲ႕ scolar ရေအာင္ေျဖႏုိင္ခဲ့
ၿပီး ႏွလံုးအထူးကုျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး လာေျပာေတာ့ အေဖအနည္းငယ္ေတာ့ အံ႔ျသ သြားေသးတယ္ အဲ့ဒီကေလးရဲ့စကားမွာအေဖေနာင္တ
အႀကီးအက်ယ္ရခဲ့ေသးတယ္
YOU ARE READING
Stranger but Warmth { ongoing. }
Romance'' ဘယ္သူနဲ႔ဆိုင္ဆိုင္ကိုယ္သာပိုင္ရရင္အသက္အရြယ္ဆိုတာအခ်စ္မွာကန္႔သတ္ထားတဲ့ဥပေဒတစ္ရပ္ေတာ့မဟုတ္ '' '' ဘယ်သူနဲ့ဆိုင်ဆိုင် ကိုယ်သာပိုင်ရရင် အသက်အရွယ်ဆိုတာအချစ်မှာကန့်သတ်ထားတဲ့ဥပဒေတစ်ရပ်တော့မဟုတ် ။ ''
