ေမာင့္အနားမွာေနပါ ေမာင့္ကိုခ်စ္ေၾကာင္းေတြးရင္း
ေမာင္မင္းကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္းျပန္ေတြးေပးပါ
ဒီသံသရာဟာ႐ွည္လ်ားလာတဲ့အခါ ဒုကၡေရာသုခေရာ
စံုလင္လာႏုိင္တာမို႔ ေမာင္နဲ႔အတူအခက္အခဲအားလံုးကို
ရင္ဆိုင္ေပးႏုိင္မလား ။
မိုးေတြႏွင္းေတြေရာယွက္ေနတဲ့ အဲ့ဒီေန႔က ကြာ႐ွင္းျပတ္ဆဲတဲ့စကားကို ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးကနားလည္ႏုိင္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္
ေပ်ာ္ရြင္စြာ အတူေနထိုင္နုိင္ၾကတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တဲ့
အေဖနဲ႔အေမက ခြဲေနမယ္လို႔ စကားစလာတဲ့အခါ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္သူက ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့ အေမးစကားကို မေမးတတ္ခဲ့သလို အေဖနဲ႔အေမကို
ေရြးရပါမယ္လို႔ လည္းသူမထင္ခဲ့ဘူးပါ ။
အဲ့ဒီေန႔ကဘဲ ခြဲခြာျခင္းအဓိပၸါယ္ကို သူသိခဲ့တယ္
သူေၾကာက္ခဲ့တယ္ ေမာင့္ကိုစတင္ရင္ခုန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ အခ်စ္ကိုစတင္ထိေတြ႔လာတဲ့သူက အေဝးကိုေျပးေ႐ွာင္ခဲ့တာေမာင္မေရြးခ်ယ္ျခင္းခံရမွာစိုးခဲ့လို႔ထင္တယ္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ကို
အဆိပ္အေတာက္ကင္းစြာ ခံယူတတ္ခဲ့ဖို႔ အလြမ္းေတြအစားထိုးခဲ့တာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ
ရ႐ွိခဲ့လို႔ ေတာ္ပါေသးသည္ ။
'' ေမာင့္အစ္ကိုႀကီး ''
'' ဗ်ာ ''
'' ဘယ္လိုေလးထူးေနတာတုန္း
အူယားလိုက္တာ ဗ်ာ ေျသာ္ဒါနဲ႔အစ္ကိုႀကီး
ေမာင္ဟိုေန႔ကအခန္း႐ွင္းရင္း
ဟားဗတ္စ္ေရာက္တုန္းကေမာင့္ကိုပို႔ေပးလိုက္တဲ့ စာေတြေတာင္ေမာင္သိမ္းထားေပမယ့္ မဖတ္ရေသးဘူး'
'' ဟင္ ကိုယ့္ကိုျပၾကည့္ပါလား ''
သာမန္အျပာေရာင္စာတိုစာစေတြကို သူမပို႔ခဲ့ဘူးေပမယ့္
ဘာေၾကာင့္ေရာက္ေနသလဲသူမသိခဲ့ပါ ရင္တုန္စြာနဲ႔
စာကိုဖတ္ၾကည့္မိေတာ့ ဟာဂြၽန္းလက္ေရးျဖစ္ေနခဲ့သည္
ပထမစာကိုဖတ္ရင္း စိတ္ေတြမြန္းၾကပ္ေနခဲ့သလို ဟာဂြၽန္းရဲ႕စိတ္ကိုနားလည္လာခဲ့ပါသည္ ။
'' ဟိုင္း ငါကဟာဂြၽန္းပါ မင္းသိလား ထယ္ေယာင္း
အရက္ေတြေသာက္ေနရင္း မင္းအေၾကာင္းတဖြဖြေျပာေနျပန္ၿပီ ငါလည္းဒီစာကိုမူးေနတုန္း အရဲစြန္႔ေရးလိုက္တာ ရင္နာနာနဲ႔ေရးလိုက္တာဆိုပိုမွန္မယ္ထင္တယ္ ''
YOU ARE READING
Stranger but Warmth { ongoing. }
Romance'' ဘယ္သူနဲ႔ဆိုင္ဆိုင္ကိုယ္သာပိုင္ရရင္အသက္အရြယ္ဆိုတာအခ်စ္မွာကန္႔သတ္ထားတဲ့ဥပေဒတစ္ရပ္ေတာ့မဟုတ္ '' '' ဘယ်သူနဲ့ဆိုင်ဆိုင် ကိုယ်သာပိုင်ရရင် အသက်အရွယ်ဆိုတာအချစ်မှာကန့်သတ်ထားတဲ့ဥပဒေတစ်ရပ်တော့မဟုတ် ။ ''
