genshin impact // Oneshots !!

𝘒𝘢𝘻𝘶𝘩𝘢 /

Öncelikle bu benim yayınladığim ilk kitabın ilk bölümü, kafamda kabaca kurduğuğuma pek benzemedi ancak hoşuma gitti. Çok ağır olmamakla birlikte hafif şiddet, Self- harm içerir. Rahatsız olanlar bu bölümü geçebilir.

medya cr: nnnmaru_ / twitter

[college AU]

sonbaharın başlarında, hafifçe saçlarımı okşayan serince bir esintiye sahip ılık bir akşam. Üç saat önce derslerim bitti ve eve gitmek üzere okulu terk ettim.

Yeni okul yılı başlayalı neredeyse bir ay oluyordu. Ve bu seferle birlikte tam 10 aydır okul çıkışından sonra yürüdüğüm, yanındaki yoldan nadiren araba geçen, çakıl taşlarıyla belirlenmiş patikadan yine yürüyorum.

20 dakika kadar bir süre boyunca yürüdükten sonra hep orada olan süper marketlerden birine benzeyen küçük bir yere giriyorum. Burası dışarıdan sıradan bir büfe gibi görünüyor ama bir büfeden çok daha hoş olduğuna yemin edebilirim.

Bana burada güven veren şey, daha doğrusu kişi, büfeyi işleten Ayame teyze. Her gün okul çıkışı bir şeyler atıştırmak adına uğrarım. Geçen senenin başından beri birkaç ay düzenli geldikten sonra Ayame teyze benimle tanışmak istedi. Geçen yıl üniversiteyi bahane ederek ebeveynlerimden uzakta, kendi evime sahip olabileceğim bu şehire taşındım.

Ayame teyze, annem gibidir. Her şey olmasa da benim hakkımda en çok şeyi bilen tek kişidir. Kendisini tanıyalı bir sene olmadı, ancak onu yıllardır tanıyor gibiyim. Yaşlı insanlar güvenilirdir, Ayame teyze ise onların en başında gelenidir.

Genellikle gün içerisinde konuştuğum tek kişi Ayame teyze olur. Sınıfımı seviyorum ancak arkadaş arayışında olduğum söylenemez. Bu nedenle okulda zamanımı dersler dışında kitaplarla ve kalemimi üzerinde gezdirerek stresten kurtulduğum defterimle geçiririm.

Yazmak ya da okumak benim için her şeydir. İnsan ilişkilerinde iyi değilimdir; Çünkü konuştuğun her şeyin ardından bir laf daha gelir.

Yazmak, insanlarla konuşmaya benzemez; senin söylediklerin bittiğinde bile söyleyeceği yoktur çünkü sayfaların. Ne zaman gitsem beni yargılamadan dinlemeye mahkûmdurlar.

Başkalarının doldurduğu sayfalar, kitaplar karşısında da ben olurum sükûnetle dinleyen. Bu yüzdendir kitaplarımda hiç not veya işaretlenmiş cümle bulunmaması. Susmam gereklidir.

----------------------------------------------------

Ayame teyze'nin büfesinden çıkıp eve doğru giderken, başıma iş almamak veya yankesicilerle karşılaşmamak için mümkün olduğu kadar hızlı yürüdüğüm, kaldırım kenarlarını çeşitli boş hap kutularının ve kullanılmış enjektörlerin süslediği karanlık sokaklardan birini koşar adımlarla geride bırakmak için çabalarken birkaç gülüşme ve tükürmelerden oluşan gürültü arasında tanıdık bir ses işittim.

Neler olup bittiği apaçık ortadaydı, birileri iyice bir dayak yiyordu. İzlediğimi fark ettirip kendimi de paralattırmak gibi bir niyetim yoktu fakat bu tanıdık sedanın böylesine kirli yerlerde karşıma çıkması, istemsizce kaygı duygusunu bir battaniyeymişçesine üzerime sermişti.

Göze batmadan tanıdık sesin sahibini görmeye çalıştım bir süre,
5 kişinin ortasında kalan sınıf arkadaşımı görmem pek de uzun sürmedi. Her zaman yumuşak görünen beyaz saçlarını kirleten kan lekelerinin, aynı zamanda neredeyse tüm vücudunu esir aldığını fark ettiğimde ise beni saran endişe, saf dehşete bırakmıştı yerini.