"မမ"
"aww လီလီ"
"မမ လီလီမမကိုပြောစရာရှိလို့"
"ပြောလေ လီလီရဲ့"
"မမနဲလီလီ နှစ်ယောက်ထဲအေးဆေးပြောချင်တာ မမရဲ့"
"အရေးကြီးလို့လား လီလီ"
"မမ ဟိုရောက်ရင်သိရမှာပါ"
"အင်းပါ ခဏနော် မမအလုပ်တွေလက်စသတ်လိုက်အုန်းမယ်"
"ဟုတ် မမ"
At cake shop.......
"လီလီ မျက်နှာလည်းမကောင်းပါလား
နေမကောင်းဘူးလား"
ဂျန်း လီလီနဖူးပေါ်ကိုလက်လှမ်းလိုက်တော့လီလီကနောက်ကိုမသိမသာလေးဆုတ်သွားတယ်။ဂျန်းသိတာပေါ့ ဂျန်းသိပ်ချစ်ရတဲ့သူရဲ့အကြောင်းကို။
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မမစိတ်ထင်လို့ပါ"
မမ လီလီထွက်သွားရတော့မယ်။လီလီ မမကိုမခွဲနိုင်ဘူး၊ထားလဲမထားခဲ့နိုင်ဘူး။ဒါပေမဲ့လီလီနဲ့မမကိုကံတရားကဆုံစည်းခွင့်ပဲပေးပြီး
ပေါင်းဖက်ခွင့်မပြုဘူး မမရဲ့။
လီလီမှာရောဂါရှိနေပြီအချိန်သိပ်မကျန်တော့ဘူးတဲ့။လီလီကြောက့်မမ မျက်ရည်ကျတာမလိုချင်ဘူး ပြီးတော့ အခုချိန်မှာနာကျင်ရတဲ့အရာက လီလီ မမ အနားမှာမရှိတော့လို့နာကျင်ရတာထက်စာရင်ခံစားရမှာနည်းမှာပါ။လီလီ မမကိုတကယ်မချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး ၊ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တော့လို့ဒီလမ်းကိုရွေးချယ်ခဲ့တာပါ မမရယ်။လီလီက်ုခွင့်လွှတ်ပါ။
"လီလီ.....လီလီ"
"ဟမ် မမ"
"လီလီ့ကိုမမခေါ်နေတာကြာလှပြီ ဘာတွေတွေးနေတာလဲ လီလီရဲ့"
"ဒီလိုပါပဲ အလုပ်အကြောင်းခေါင်းထဲရောက်လာလို့ပါ မမရဲ့ "
"လီလီ မမကိုပြောစရာရှိတယ်ဆို ပြောလေ"
"မမ"
"အင်း လီလီ"
"လီလီလေ အလုပ်နဲ့ပတ်သက်ပြီးခရီးထွက်ဖို့ရှိတယ်"
"aww ဒါများလီလီရယ် မမကဘာများဖြစ်တာလဲလို့ စိတ်ပူသွားတာပဲ"
မမရယ် လီလီကမမအနားကိုပြန်မလာနိုင်တော့ဘူးလေ။မမပျော်နေတာလေးကိုမြင်နေရရင်ပဲကျေနပ်ပါပြီ မမရယ်။လီလီနဲ့မဟုတ်လည်းမမပျော်နေရင်ရပြီ။လီလီကတော့မမကိုဟိုးအဝေးတစ်နေရာကနေပဲငေးကြည့်နေတော့မယ် မမ။
"အဲ့တာပြောချင်တာ မမရဲ့"
"ဘယ်အချိန်သွားမှာလဲ လီလီ ၊ဘယ်နှရက်လောက်ကြာမှာလဲ ဘယ်သူတွေကောပါမှာလဲ"
"ရက်ကသိပ်တော့မသေချာဘူး မမရဲ့၊
မနက်ဖြန်သွားရမှာ somiရယ်၊လီလီ ရယ်၊
young ရယ်ပြီးတော့အလုပ်ကလူသုံးယောက်လောက်ရယ် အဲ့တာပဲ"
"somiကောပါတာလား"
"ဟုတ်မမ အလုပ်နဲ့မလို့ပါ မဟုတ်ရင်မသွားပါဘူး မမရဲ့"
"အင်းပါ သိပ်တော့မကြာစေနဲ့နော် မမလွမ်းနေရမှာ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ မမရဲ့ သိပ်မကြာစေရဘူးနော်"
...............................
