👣👣👣👣🤬🤬🤬🤬🔥🔥🔥🔥🔥
វេហ្កាស: ឯងស្គាល់អាម្នាក់និងអត់??(វេហ្កាសសួរផុង)
ផុង: យើងក៏មិនស្គាល់ដែរ ដឹងត្រឹមថា...
វេហ្កាស: យ៉ាងម៉េចនិយាយមក🤨
ផុង: គឺ...
វេហ្កាស: គឺស្អីឯងហាស់
ផុង: គឺគេសង្ហារនោះអី
វេហ្កាស: អៃ ឆៀផុង💥💥💢( កន្លែងនិងវេហ្កាសបានវៃក្បាលផុងមួយដៃឮសូរតែផាំង💥💥)
{បញ្ជាក់តិចវេហ្កាសនិងផុងគឺឈរនៅក្បែរហាងភីតកំពុងមើលសម្លៀកបំពាក់និងហើយរបៀបលឹបលរៗអីចឹងហាស់ មនុស្សតែខ្លាចគេដឹងមានតែពួនចឹងហើយ😆😆)
ផុង: ឈឺ ណាវើយ😭😭(ឲ្យសមមុខនៅមិនៗទៅសរសើរសត្រូវស្នេហាមិត្តខ្លួនឯងឲ្យរៀងលើកក្រោយ)
វេហ្កាស: អើ ប៉ុណ្ណឹងគឺតិចពេកផង..
ផុង: កុំអាលនិយាយឯងមើលណ៎( ផុងហៅភីតឲ្យភីត)
រួចពេលនិងវេហ្កាសក៏ងាកទៅស្រាប់តែ ទែនៗៗៗ គឺថាភីតដួលនៅលើដើមទ្រូងរបស់ទីនយ៉ាងរ៉ូមែនទិចដែលធ្វើឲ្យអ្នកខ្លះឃើញហើយឈាមក៏ច្រាលឡើងមកលើអស់ឯភ្លើងប្រច័ណ្ឌចាប់ផ្តើមខ្លាំងដល់១០០អង់សាផងដែរ🔥🔥🤬🤬🤬( បញ្ចាក់: ភីតនិងទីនមិនមែនដួលលើដីទេតែរបៀបជំពប់ជើងហើយខ្លួនដួលលើទីនរួចទីនក៏ទប់លក្ខណៈដូចឱបគ្នាចឹងហាស់🤗🤗🤭🤭//ហីជីវិតគេអីក៏ជោគជ័យម៉េស? ចង់មានអ្នកទ្រដូចភីតដែរ🤭😜)។ វេហ្កាសគ្រាន់តែឃើញភ្លាមក៏ស្ទុះចូលទៅភ្លាម
វេហ្កាស: អ្នកទាំង២ធ្វើអីនិង?
ភីត: អាវ លោកមកបានយ៉ាងម៉េចនិង? (សួរលក្ខណៈឆ្ងល់អីចឹងហាស់ ណាមិនឆ្ងល់បើឃើញនៅមួយសង្សាចាស់សោះឡូវមកដល់នេះដែរ)
ផុង: អ៌ គឺ ពួកយើងមក.....អឺ....មករកទិញរបស់😁😁( ចង់យាយថាកន្លែងនិងផុងយាយដឹងស្អីទេអាដាកើអាដុបហើយរញ៉េរញ៉ៃទៀត😭😭មនុស្សកុហកតែប៉ុណ្ណឹងឯង😁😁)
វេហ្កាស: គិតតែលោកទៅ កំពុងធ្វើអីហាស់ភីត??
ភីត: ខ្ញុំ?🧐ខ្ញុំមានធ្វើអីគឺទិញអាវនោះអី...
វេហ្កាស: ទិញអាវហ៎? ហើយចុះម្នាក់នណាគេ? (វេហ្កាសចង្អុរទៅទីន)
ផាយុ: អ៎ នេះ គឺជាសិស្សច្បងទីន ដែលរៀននៅសាលារបស់ពួកយើង😊
វេហ្កាស: ម៉េចក៏ត្រូវនៅទីនេះដែរ??
ផាយុ: ក៏ ពួកយើងជួបគ្នាចៃដន្យនៅទីនេះ (វេហ្កាសសួរភីតទេតែផាយុអ្នកឆ្លើយ ហើយបើភ្នែកវេហ្កាសវិញសម្លឹងភីតជិតធ្លាក់គ្រាប់ភ្នែកហើយ😡😠)
វេហ្កាស: ចាំបាច់អីមកត្រូវនៅហាងនេះជាមួយគ្នា?
ផាយុ: ក៏ ព្រោះមតែ..(ផាយុមិនទាន់យាយចប់ផងភីតក៏និយាយកាត់)
ភីត: ហើយលោកមកខ្វល់អីដែរ?
វេហ្កាស: ខ្ញុំត្រូវតែខ្វល់ចឹងហើយ
ភីត: លោកមានសិទ្ធិអី?
វេហ្កាស: សិទ្ធិជាស្វាមីអី
ភីត: លោក
ទីន: ឈប់ណា ថាម៉េច ស្វាមីហ៎
វេហ្កាស: មែនហើយគឺស្វាមី យល់ដែរទេពាក្យថាស្វាមី?( វេហ្កាសបែរទៅនិយាយមុខទីន)
ទីន: ចឹងបានន័យថាអ្នកទាំង២ជា..
វេហ្កាស: មែនហើយ ដូច្នេះលោកកុំមករញ៉េរញ៉ៃជាមួយភរិយាខ្ញុំទៀត(និយាយរួចវេហ្កាសក៏ចាប់ដៃភីតដើរចេញ)
ភីត: ឈប់សិន នេះលោកយកខ្ញុំទៅណា?
វេហ្កាស: ទៅផ្ទះ
ភីត: អត់ទេខ្ញុំមិនទាន់ទៅទេលោកទៅមុនទៅ
វេហ្កា: ទៅជាមួយខ្ញុំឥឡូវនេះ
ភីត: ទេ
វេហ្កាសសម្លក់មុខភីតហើយក៏ចាប់បីភីតទៅស្ទុយនៅកណ្តាលផ្សារនិងគ្មានខ្មាស់អីលីង🧐😆😆
ផាយុ: អាវ នេះលោកយកមិត្តខ្ញុំទៅណា ភីត ភីត
ផុង: ហៅធ្វើអីគេទៅបាត់ហើយមិនឃើញទេអី
ផាយុ: ជារឿងរបស់ខ្ញុំលោកកុំខ្វល់ (រួចផាយុក៏បែរមករកទីនវិញ) តោះសិស្សច្បងពួកយើងទៅល្អជាង(ហើយពួកគេក៏ដើរចេញទៅ)
ផុង: ឯងនិយាយស្រួលបួលសោះ( ផុងនិយាយរង៉ូវៗម្នាក់ឯងបន្ទាប់ពីផាយុដើរចេញទៅ🤨)
កាត់មកដល់២នាក់ប្តីប្រពន្ធនេះវិញម្តង វេហ្កាសក៏បានបីភីតមកដល់កន្លែងចតឡានរួចក៏ដាក់ភីតចុះ
ភីត: នែ នេះលោកឆ្គួតឬយ៉ាងម៉េចហាស់បានចាប់បីខ្ញុំនៅកណ្តាលផ្សារបែបនេះហាស់?
វេហ្កាស: ក៏ ព្រោះតែមិនព្រមមកនោះអីទើបខ្ញុំធ្វើបែបនេះទៅ យ៉ាងម៉េច ?
ភីត: យ៉ាងម៉េចក្បាលលោកអី( ឆៀ ភីត ជេរបានល្អ✌️😁)
វេហ្កាស: ឆាប់ចូលឡានទៅ
ភីត: ទេ ខ្ញុំមិនចូល
វេហ្កាស: ចូលឬមិនចូល
ភីត: មិនចូល
វេហ្កាស: ក៏បាន..(វេហ្កាសរៀបនិងចាប់លីភីតហើយស្រាប់តែភីតនិយាយ)
ភីត: អើ ចូលក៏ចូល
វេហ្កាស: គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងឯង
ពួកគេទាំង២ក៏ធ្វើដំណើរទៅផ្ទះយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់គ្មានមាត់រកគ្នាអីសូម្បីតែមួយមាត់ មួយសន្ទក្រោយមកពួកគេក៏បានមកដល់ផ្ទះ គ្រាន់តែវេហ្កាសចតឡានភ្លាមភីតក៏ប្រញាប់ចុះពីឡានហើយដើរទៅបន្ទប់យ៉ាងលឿន សូម្បីតែវេហ្កាសហៅក៏មិនងាកដែរ( ភីតបែបខឹងវេហ្កាសខ្លាំងហើយមើលទៅ)
វេហ្កាស: ភីត ភីត ភីត
កាត់មកដល់ពេលយប់🌑🌌ពួកគេក៏នៅតែមិននិយាយរកគ្មាហើយក៏ចូលគេងរៀងៗខ្លួន ហើយលុះដល់ព្រឹកឡើង🌞🌞🌄 ភីត ភ្ញាក់តាំងពីព្រលឹមហើយក៏ស្លៀកពាក់រួចក៏ចេញទៅរៀនបាត់មិននៅរងចាំវេហ្កាសជូនទៅសាលាទេសូម្បីតែអាហារពេលព្រឹកក៏មិនញុាំដែរ ប្រហែលជាម៉ោង៧ព្រឹកវេហ្កាសក៏ភ្ញាក់ហើយរៀបចំខ្លួនរួចក៏ចុះមកក្រោមញុាំអាហារពេលព្រឹក
អ្នកបម្រើ: ពិសារបបរអ្នកប្រុស
វេហ្កាស: អមែនហើយ ម៉េចក៏មិនឃើញភីតចឹង?
អ្នកបម្រើ: ចា គឺអ្នកប្រុសចេញទៅតាំងតែពីព្រលឹមម្ល៉េះ
វេហ្កាស: អឹម មិនអីទេទៅធ្វើការវិញចុះ
អ្នកបម្រើ: ចា អ្នកប្រុស( និយាយរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់ទៅ)
វេហ្កាស: នេះ គេកំពុងតែខឹងខ្ញុំមែន( វេហ្កានិយាយរង៉ូវៗតែឯង) និយាយហើយក៏ចេញទៅធ្វើការទៅ
កាត់មកត្រឹមភីតដែលកំពុងអង្គុយតែម្នាក់ឯងនៅក្នុងថ្នាក់វិញម្តង គឺថាភីតយើងនិងកំពុងតែស្រមៃរឿងកាលពីម្សិលមិញថាតើ វេហ្កសម្សិលមិញកើតថីបានមកដល់ខឹងគេហើយអូសដៃគេទៅទាំងគ្មានមូលហេតុចឹង( ចុមកូនលែងគេធ្វើប៉ុណ្ណឹងហើយនៅមិនដឹងខ្លួនទៀត/ដឹងខ្លួនទៅថាគេកំពុងប្រច័ណ្ឌខ្លួនឯងហើយ)។ កំពុងតែគិតសុខៗនិងស្រាប់តែ
ផាយុ: ភីត ភីត ភីត ភីត💨💨(ហៅម្តងជា២ដងមិនឮសោះភ៏ត រវល់តែគិតភ្លេចខ្លួន)
ភីត: មិនអាចទេ( នេះជាពាក្យដែលភីតនិយាយពេលភ្ញាក់នៅពេលដែលផាយុស្រែកខ្លាំងដាក់)
ផាយុ: យ៉ាងម៉េចឯងនិង ដូចមនុស្សគ្មានប្រលឹងចឹង
ភីត: អ៎ គ្មានអីទេគ្រាន់តែមានរឿងត្រូវគិតបន្តិចបន្តួច
ផាយុ: វេហ្កាសហ៎
ភីត: អើ ម៉េចក៏ឯងដឹង
ផាយុ: នែ នេះគឺមិត្តណា ម៉េចក៏យើងមិនដឹងហាស់ តាំងពីឯងរៀបការនិងគេហើយរឿងតែមួយគត់ដែលធ្វើឲ្យឯងគិតដល់ភ្លឹកបែបនេះបានគឺមានរឿងមួយនិងគត់គឹរឿងស្វាមីរបស់ឯងមិនអញ្ចឹង
ភីត: អើ ក៏ត្រូវដែរ😌😌
ភាគ២២ចប់ហើយ ហើយថ្ងៃបុណ្យណូអែលក៏ចប់ដែរ ហួចមានណាគេបានកាដូរអីខ្លះ? សម្រាបើខ្ញុំវិញគឺអត់អត់សោះហ្មង គ្មានបានអីទេឆ្នាំនិងសេដហ្មងហាស់😌😌
Thank you so much,love you😘😘😘Bye bye✌️✋✋
