ភាគ២៦ វគ្គជីវិតPink Pink ❤️😘🥰

197 45 9
                                    

ចាប់ផ្តើមថ្ងៃថ្មីបន្ទាប់ពីពួកគេបានស្វីតឡើងពេញមួយថ្ងៃមកឃើញថាពិតជាមានក្តីសុខខ្លាំងមែនទែនសូម្បីតែអេដមីនផ្ទាល់ក៏មានក្តីសុខតាមនិងដែរចុះអ្នកទាំងអស់គ្នាមានអារម្មណ៍ម៉េចដែរហ៎?
វេហ្កាស: ភីត! អូនរួចហើយឬនៅ?
ភីត: អូន រួចហើយតោះពួកយើងទៅ
វេហ្កាស: តោះអូនសម្លាញ់( រួចវេហ្កាសនិងភីតក៏កាន់ដៃគ្នាដើរចេញពីបន្ទប់ទាំងមានសេក្តីសុខចេញទៅក្រៅទាំងទឹកមុខញញឹមញញែម)
អ្នកបម្រើ: អរុណសួស្តីអ្នកប្រុសទាំងពីរ☀️☺️ មើលទៅថ្ងៃនេះអ្នកប្រុសទាំងពីរដូចជាសប្បាយចិត្តដល់ហើយ?🥰
ភីត: បាទពិតមែនហើយបង☺️☺️(ភីតឆ្លើយទាំងមុខញញឹមរីករាយណាស់)
វេហ្កាស: (ក៏ញញឹមដូចគ្នាផងដែរ)
       បន្ទាប់មកពួកគេក៏ចេញដំណើរទៅ.,នៅលើផ្លូវទៅសាលារៀនរបស់ភីត.....🚗🛤️🛣️
វេហ្កាស: ភីត ថ្ងៃនេះអូនចេញពីរៀននៅម៉ោងប៉ុន្មាន?
ភីត: គឺ អូនចេញពីរៀននៅម៉ោង ៤ ល្ងាចមានអីហ៎?
វេហ្កាស: អូខេ បើចឹងល្ងាចបងមកយកអូនទៅផ្ទះរួចពួកយើងទៅញុាំអីនៅខាងក្រៅ២នាក់ណា
ភីត: អូខេ☺️☺️
     បន្ទាប់ពីពួកគេនិយាយគ្នារួចក៏មកដល់សាលាតែម្តង 🏣🏫 ភីតរៀបតែនិងចពីឡាទៅហើយស្រាប់តែ
វេហ្កាស: ភីត
ភីត: យ៉ាងម៉េច?
វេហ្កាស: អូនឪនមកជិតបងមក
ភីត: មានរឿងអី? (រួចភីតក៏ឪនទៅជិតវេហ្កាសស្រាប់តែវេហ្កាសក៏បានងើបទៅថើតមាត់ភីត😘🥰ធ្វើឲ្យភីតនេះមុខឡើងក្រហមហើយឡើងអៀននៀក)
វេហ្កាស: បងស្រលាញ់អូន❤️
ភីត: នេះបងធ្វើអីនិងតិចមានគេឃើញទៅ (ភីតនិយាយទាំងមុខក្រហមហើយគេឡើងអៀនហ្មងហាស់☺️)
វេហ្កាស: បាយបាយណា 😚🥰
ភីត: អុឹម ជិះស្រួលបួលណា
វេហ្កាស: បាទ ប្រពន្ធសម្លាញ់ (យាយពីថាផ្អែមនោះ😀)
      វេហ្កាសក៏ចេញឡានទៅចំណែកឯភីតវិញដើរបណ្តើរញញឹមបណ្តើរ ជីវិតគេពេលនេះ ចង់យាយថាឡើង Pink Pink mg has 🥰🥰 
ផាយុ: ភីត ភីត ភីត 🗣️🗣️( ទាល់តែផាយុស្រែកខ្លាំងបានភីតឮ)
ភីត: ហាស់  ( ភីតឆ្លើយទាំងភ្ញាក់ព្រោះមិញរវល់តែPink Pink hor 😀)
ផាយុ: នេះឯងគិតដល់ណាហើយ បានជាហៅយូរហើយមិនឮសោះនេះ
ភីត: អុឹម គ្មានអីទេ
ផាយុ: អឺ មិនអីទេតោះពួកយើងប្រញាប់ទៅប្រយ័ត្នយឺត( រួចពួកគេក៏បន្តដំណើរដើរទៅក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់គេ🚶🚶🚶)
          នៅក្នុងថ្នាក់រៀនវិញសិស្សានុសុស្សក្នុងថ្នាក់កំពុងតែនិយាយគ្នារឿងគេលេងបាល់នៅសសលាថ្ងៃនេះនិងមានបរិយាកាសអ៊ូរអរខ្លាំងមែនទែនព្រោះថាថ្ងៃនេះមានការប្រកួតបាល់រវាងសាលារបស់ភីតនុងសាលាផ្សេងទៀត ហើយក្រុមដែលដំណាងឲ្យសាលាភីតគឺជាក្រុមរបស់ទីននិងឯង(ក្រុមប្រុសសង្ហារហ៎😀😀 បើកាលអេដមីននៅរផនវិញឲ្យតែឮគេលេងបាល់នៅសាលាវិញដឹងតែទៅមើលហើយយាយមែនសុខចិត្តអត់ចូលរៀនដើម្បីមើលអាយដលលេង😀😀)
ផាយុ: អើមែនហើយ យើងភ្លេចប្រាប់ឯងថាថ្ងៃនេះមានការប្រកួតបាល់នៅសាលា
ភីត: ពិតមែនហ៎ ហើយពេលណាដែរ?
ផាយុ: គឺម៉ោង៤ណា ម៉ោងយើងចេញពីរៀនល្មមយ៉ាងម៉េចដែរចាប់អារម្មណ៍ទៅមើលអត់ភីត?
ភីត: អុឹម មិនបានទេថ្ងៃយើងមានណាត់
ផាយុ: ហាស់ មានណាត់?
ភីត: អើ មានណាត់
ផាយុ: ណាត់ជាមួយអ្នកណា
ភីត: គឺ ជាមួយៗ ( ភីតនិយាយទាំងរអាក់រអួល )
ផាយុ: កថា ជានាយវេហ្កាសណា
ភីត: អើ មែនហើយ
ផាយុ: ភីត នេះពួកឯងចាប់ផ្តើមពីពេលណាហាស់( ផាយុចង់មានន័យថាវេហ្កាសនិងភីតចាប់ផ្តើមស្រលាញ់គ្នាពីពេលណាមកព្រោះថាទើបតែឃើញឈ្លោះគ្នាសោះនិង)
ភីត: គឺ ពីម្សិលមិញនិងឯង
ផាយុ: ភីត ឯងនេះពិតជាឡូយណាស់ដឹងអត់
ភីត: នេះឯងមិនខឹងយើងទេហ៎??
ផាយុ: ខឹងឯង ធ្វើអីហាស់បើមិត្តយើងមានក្តីសុខយើងក៏មានក្តីសុខដូចឯងដែរដឹងអត់ចឹងមានរឿងអីដែលយើងត្រូវខឹងឯងហាស់
ភីត: អរគុណឯងហើយណាសម្លាញ់🥰🥰យើងស្រឡាញ់ឯងណាផាយុ
ផាយុ: ទេយើងមិនចង់ស្លាប់មុនអាចយកទេ
ភីត: យ៉ាងម៉េចឯងនិង??
ផាយុ: បើឯងស្រឡាញ់យើងវេហ្កាសមិនវ៉ៃយើងស្លាប់ហើយអី 😀😀😀( ផាយុនិយាយបែបលេងសើច)
ភីត: ឯងនេះ 😂😂😂
ផាយុ: គ្រូមកហើយចឹងយើងទៅកន្លែងយើងហើយ,
ភីត: ទៅចុះ
       នេះជាពេលកំពុងសិក្សាដូច្នេះមនុស្សដូចជាអេដមីនមិនដឹងថាត្រូវបង្រៀនបែបណាទេមានតែ🎞️📒📚📘📙📖📝 រយ:ពេលសិក្សាក៏បានបញ្ចប់ហើយពេលចេញទៅផ្ទះក៏បានមកដល់ផងដែរ
ភីត: យើងទៅមុនហើយណា ( ភីតនិយាយទៅកាន់ផាយុ)
ផាយុ: អើ បាយបាយ សូមដេតឲ្យមានក្តីសុខណា
ភីត: អើដឹងហើយ បាយបាយ ណា (រួចភីតក៏ដើរចេញទៅ)
ផាយុ:ហុឹម ទៅមើលគេលេងបាល់វិញល្អជាង( រួចផាយុក៏ដើរទៅតារាងបាល់)
      ភីតកំពុងដើរចេញទៅរកវេហ្កាសដែលកំពុងចតឡានចាំនៅខាងមុខថ្នាក់🚗
ភីត: បងចាំអូនយូនៅ
វេហ្កាស: មិនអីទេបងទើបមកដល់តាស់ អូនចូលមកក្នុងសិនមក
ភីត: អូខេ ( ភីតក៏ចូលទៅក្នុងឡានហើយវេហ្កាសវេហ្កាសក៏ចេញឡានទៅ)
វេហ្កាស: យ៉ាងម៉េចដែរហត់អត់ថ្ងៃនិង?
ភីត: មិនអីទេចុះបងធ្វើការយ៉ាងណាដែរ?
វេហ្កាស: បងហត់ខ្លាំងណាស់ តែបើបានថើបអូនបងនិងមានកម្លាំងភ្លាមហ្មង( វេហ្កាសបានចិត្តតាស់នេះ)
ភីត: មាយា😒
វេហ្កាស: ណាអូនណាតែតិចទេ
ភីត: អត់
វេហ្កាស: ភីត 😔🥺(ទឹកមុខវេហ្កាសបាច់យាយទេលោកអើយធ្វើឡើងដូចកូនក្មេងចឹង😂😂😂)
ភីត: អូខេក៏បានតែតិចទេណា( រួចភីតក៏ឪនទៅថើបថ្ពាល់វេហ្កាសតែវេហ្កាសនេះយាយពីខូចសាហាវងាកមុខមកអីណាឡើងមាយ់និងមាត់ហ្មងហាស់😘👨‍❤️‍💋‍👨)
ភីត: វេហ្កាស ( ងាកមុខចេញទាំងអៀនហើយមុខឡើងក្រហម☺️☺️)
វេហ្កាស: មកពីអូនគួរឲ្យស្រលាញ់ពេកហ៎( រួចវេហ្កាសក៏ចាប់ដៃភីតយកទៅថើបហើយគេបើកឡានបណ្តើរកាន់ដៃអូនគេបណ្តើរឡើងPink mg has 🥰🥰🥰 ចង់បានជីវិតដូចគេដែរ☺️☺️ ពួកគេកំពុងតែធ្វើដំណើរភោជនីយដ្ឋានដែលវេហ្កាសនិងនាំភីតទៅញុាំ🚗🛣️)ស្របពេលដែលភីតនិងវេហ្កាសកំពុងធ្វើដំណើរយើងងាកមកមើលផាយុវិញម្តង
       នៅទីធ្លាតារាងបាល់ដែលនៅពេលនេះមានមនុស្សជាច្រើនកំពុងតែមើលគេកំពុងប្រកួតបាល់យ៉ាងស្វិតស្វាញចំណែកឯផាយក៏នៅក្នុងចំណោមអ្នកមើលផងដែរ ផាយុកំពុងតែអង្គុយមើលសុខៗស្រាប់តែ មាននរណាម្នាក់កំពុងតែនិយាយមកកាន់ផាយ
ផុង: មកតែឯងហ៎?( ផុងសួរទោកាន់ផាយុ)
ផាយុ: បាទ ( ផាយុឆ្លើយទាំងមិនទាន់បានឃើញមុខអ្នកសួរផង ឆ្លើយហើយផាយុក៏ងាកទៅក្រោយ)
ផុង: សួស្តីបាទ
ផាយុ: នេះលោកមកបានយ៉ាងម៉េចនិង?(ផាយុសួរទៅផុង)
ផុង: អាវ គឺជិះឡានមកនិងហើយ( ឆ្លើយឌឺសាហាវបុិកនេះ)
ផាយុ: ខ្ញុំចង់សំដៅថាម៉េចក៏លោកមកទីនេះ?
ផុង: មកមើលបាល់ណាបាទ☺️☺️
ផាយុ: លោកនេះ ខ្ញុំមិននិយាយជាមួយទេ ( ផាយុនិយាយទាំងខឹងផងក្រើតផង)
          បន្ទាប់ពីផាយុនិយាយមិនត្រូវគ្នាជាមួយនិងផុងហើយផាយុក៏រផបនិងដើរចេញពីផុងតែក៏មានមនុស្សម្នាក់ដើរមកមិនប្រយ័ត្នក៏មកបុកនិងផាយុបុិសតែធ្វើឲ្យផាយុដួលតែចៃដន្យអីក៏មានបុរសជិះសេះសមកជួយទ្រទាន់ក៏ធ្វើឲ្យអ្នកទាំងពីរមានឪកាសបានភ្នែកទល់និងភ្នែកឡើងស្វីតហ្មងហាស់🥰🥰🥰។។

បានអេដមីនសុំស្លេសត្រឹមនិងហើយណាព្រោះចង់ឲ្យពីរនាក់គេនិងនៅស្វីតបានយូរៗហ៎🥰🥰🥰☺️☺️  
Thank you for your read my story all love ❤️❤️😙






រឿង សន្យាភ្ជាប់ស្នេហ៍Where stories live. Discover now