Günlük... Duygularımı tarif edemiyorum. Yarın okullar açılıyor ve ben nasıl hissettiğimi bilemiyorum. Annem odama gelip yine ilaçlarımı içip içmediğimi sordu. Bu ruh haliyle birde ilaç kullanmak.. Off gerçekten sıkıldım artık.. Sakinleştirici ilaçlar,haplar,ayda bir psikolojik kontrol.. Acaba mutluluk benim elime ne zaman gelecek. Yarın olur mu ki? Hatırlarsın değil mi ? Geçen sene bir çocuk vardı Can.. Hala o okulda mıdır ? Ama neyse bu sene aşk meşk işinde olmayacağım çünkü önemli bir sene değil mi? Hazırladım kendimi. Sadece ders,kitaplar,telefonsuz,bilgisayarsız,uykusuz bir sene ! Neyse kafamı yormayacağım ve erken yatıp uykumu almayı düşünüyorum yarın BÜYÜK GÜN -_-
~SABAH~
Tabiki sabahın 7:30'unda saat "dın dın dın" diye ötmeye başladı. Açıkça söleyeyim hiç özlememişim bu sesi. Saate kocaman bir tokat vurup onu susturmayı başardım. Kalktım elimi yüzümü yıkayıp üstümü giyindim. Bir iki lokma birşeyler yedikten sonra ilaçlarımı içtim,çantamı sırtıma taktım ve annemin yanağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra okul yoluna koyulmak için evden çıktım. Açıkça söleyeyim hiç mutlu değildim. Okullar açıldı ama okulların açılması demek, yeni dersler,test kitapları falan filan off çok zor ~_~
İçimden söylene söylene okula vardım. Tabiki okula varır varmaz hayatımın anlamı tek kardeşim Demet çıktı karşıma. Birbirimizi görünce deli gibi çığlık atıp sarıldık. Yaklaşık 10-15 dk özlemimizi giderdik ve sanki birşey kafamı zorla döndürürmüş gibi kafamı sola doğru çevirdim ve ne göreyim? Can.. Ordaydı. Ona bakmamla kalbimin ağzıma kadar çıkan şiddetini hissettim. Gerçekten büyüleyiciydi.. Oda bana baktı ve gözünü kırptı. Ne yapamayacağımı bilemeyip mal gibi gözümü ondan kaçırıp başka yere baktım ve hemen orayı terk ettim. Sözde aşkla meşkle uğraşmayacaktım. Yalana bak! Böyle şeylerde beni buluyo işte..! Neyse Demetle sohbet ede ede sınıfa vardık. Çantaları sıramıza fırlattıktan sonra kantinin yoluna koyulduk. Aksiliğe bakar mısın.. Dedim beni böyle şeyler buluyo diye. Can oradaydı. Ben tabi onu görünce salaklaşıp bir anda sınıfa uçtum. Işık hızı bile yavaş kalırdı. Ben bile hatırlamıyorum bu kadar hızlı koşabildiğimi. Ben zaten sınıfa varınca zil çaldı. Tüm sınıf arkadaşlarım sınıfta toplandıktan sonra yanıma Demet geldi . Benim neden bir anda kaybolduğumu bildiği için beni sorguya bile çekmedi. Alışkın o böyle şeylere. Ben salakça aşk hayalleri kurarken zaten içeri hoca girdi. Ve işte okul şimdi başlıyordu....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Bir Kızın Günlüğü~
Teen FictionBir kızın günlüğü nasıl olabilir? Veya bir günlük sizin dostunuz olabilir mi? Yoksa sıradan bir defter mi olmalı? Defne,günlüğünü en büyük sırdaşı olarak görüyor.. Küçük yaşta babasını kaybetmek ona her ne kadar zor gelse de eski mutluluğunu kazanma...