ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝရဲ႕အခ်ိဳၿမိန္ဆုံး
အခိုက္အတန့္က သေဘာက်ရတဲ့လူရွာေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ပဲတဲ့ ။ ေရွာင္းက်န့္ သြားစြယ္ေနရာေလးေပၚတဲ့အထိကိုၿပဳံးရယ္လိုက္တယ္ ။ ျဖတ္သန္းသြားတဲ့ရထားႀကီးရဲ႕အရွိန္ေၾကာင့္ ရယ္ေမာေနတဲ့ေကာင္ေလးဟာလည္း ဆံႏြယ္ေတြတလြင့္လြင့္ ။ ဘယ္လိုပဲ Fashion က်ေအာင္ဝတ္ဆင္ထားတဲ့လူေတြၾကားေရာက္ေရာက္ ေက်ာင္းဝတ္စုံေလးေတြကသာ လူ႕အျမင္ကိုဖမ္းစားတတ္တာသဘာဝပါပဲ ။ေက်ာင္းသားေတြဆိုတာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သမိုင္း ၊ ပစၥဳပၸန္ ၿပီးေတာ့ အနာဂါတ္ ။
ဘူတာႀကီးထဲမွာရွိတဲ့ ခရီးသည္ေတြက ျဖဴျဖဴစင္စင္ရယ္ေမာၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ေက်ာင္းသားငယ္ေလးေၾကာင့္ မသိမသာလိုက္ၿပဳံးမိသြားၾကတယ္ ။
O~I~E . . . ငါပါ ရယ္ေမာေပ်ာ္႐ႊင္ေနရတာသေဘာက်တဲ့ ထာဝရၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္းရဲ႕
စိမ္းလန္းမႈေလးေရွာင္းက်န့္ ။ ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲဆန္ေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလိုပဲေခၚၾကတယ္ ။
ထိုေကာင္ေလးေဘးမွာေတာ့ ေနာက္ပိုးသန္တဲ့ရယ္သံေလးေတြနဲ႕တြန္းထိုးၿပီးက်ီဆယ္ေနတဲ့ေနာက္ထပ္ေက်ာင္းသား ေလးငါးေယာက္က ငယ္႐ြယ္မႈကိုျပည့္ျပည့္ဝဝပုံေဖာ္ေနေလရဲ႕။
"ပုံၾကည္ရဲ႕လား? "
သူတို႔အားလုံး ေရွာင္းက်န့္ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ေပၚအလုအယက္တိုးေဝွ႕ၾကည့္ေနတယ္ ။
ေရွာင္းက်န့္ဖြင့္ၾကည့္ေနတဲ့ဓာတ္ပုံေလးမွာေတာ့ ရထားလမ္းေၾကာင္းတစ္ဖက္ရွိ လမ္းမထက္မွာစာအုပ္ဖတ္ရင္းရပ္ေနတဲ့ ႐ြယ္တူေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ဓာတ္ပုံပါပဲ ။
ထိုေက်ာင္းသားကေတာ့ သူတို႔နဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လမ္းမွာရပ္ေနခဲ့တာမို႔ ရထားႀကီးျဖတ္သြားတာနဲ႕ဆက္မျမင္နိုင္ေတာ့ဘူး ။
"သူျမင္သြားမယ္ထင္လား "
"ငါ မသိသာေအာင္ေတာ့ရိုက္လိုက္တယ္ "
"ဒါကအလင္းျပန္လြန္းတယ္ "
အထက္တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြ တက္တက္ႂကြႂကြျဖစ္ေနရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ထိုဓာတ္ပုံရွင္ေကာင္ေလးဟာ ေရွာင္းက်န့္ သေဘာက်ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ ဝမ္ရိေပၚပါပဲ ။ ရိေပၚေနာက္လိုက္မယ္လို႔ေတြးထားတဲ့
သူငယ္ခ်င္းအတြက္ သူတို႔ပါရမီျဖည့္ေပးေနတယ္ဆိုပါေတာ့ ။
