Lighting The DARK.

Κεφαλαιο 4ο

"Angel...ακουμε..."

Δεν ήμουν προετοιμασμένη για τίποτα απο όλα αυτα.

"Angel, σου λέγαμε ψεματα και οι δυο μας.Με την Alyssa δεν είχαμε σχέση.Δηλαδή είχαμε αλλα όχι έτσι οπως σου τα είπε.Κράτησε μια εβδομάδα και καταλήξαμε πως δεν ταιριάζουμε.Ήρεμα και ώριμα.Τον ενα μήνα που συναντιόμασταν μου μιλούσε για την οικογένεια της και για σενα...Εσένα...Έμαθα τα πάντα για σένα και προσπαθούσε να σε κάνει να ακούσεις για μενα...Μετά απο καιρό δεν έβγαζε τιποτα νοημα και το αφήσαμε.Απομακρυνθηκαμε...και όταν έμαθα για την εξαφάνιση της στεναχωρέθηκα το ίδιο οπως και συ.Λυπάμαι για τα ψέματα που σου είπα στο χαρτί.Η συμφωνία μας ήταν να μην πούμε τιποτα απο ολα αυτα σε σένα γιατί θα θύμωνες με την Alyssa." είπε κοιτώντας με αγωνία για την αντίδραση μου.

Δεν ήξερα τι να πιστέψω.Ημουν μπερδεμένη.Τον κοίταξα στα ματιά με.σκοπό να διακρίνω αν μου έλεγε αλήθεια.Μα ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος που μέσα σε 2 μέρες έπρεπε να του δείξω τόση εμπιστοσύνη;

"Δηλαδη προσπαθούσε να μας τα βρει;Εννοώ να μας γνωρίσει και.." ρώτησα εντελώς ψυχρά.

"Ναι...είχες και έχεις κάτι το διαφορετικό που δεν άφηνε ήσυχο το μυαλό μου με όσα μου έλεγε για σένα.Δεν μπορούσα απλά να τα παρατήσω.Και η Alyssa ηταν εκει για μενα.Να μου μιλάει για σένα και να νιώθω οτι σε ξέρω χρόνια.Έχουμε περισσότερα κοινά αποτι νομίζεις." η φωνή του ετρεμε...
Τρεμει για να μην σε χάσει...

Βαζοντας σε τάξη όλα αυτα που ακουσα...η γνώμη του Dark δεν ηταν ίδια με αυτη που σχημάτισα.Άλλαξαν όλα στο μυαλό μου.
Σου αρεσει...

Πέρασαν αρκετά λεπτά χωρις να λέμε τίποτα.Κοιταζόμασταν στα μάτια,είτε κοιτούσαμε έξω απο το παράθυρο του δωματίου.Η αμήχανια ήταν φανέρη αφου υπήρχε έντονη κινητικότητα και απο τους δυο.Και έτσι ξαφνικά ένιωσα τα χείλια του στα δικά μου...
Ξαφνιάστηκα και έμεινα παγωμένη.Ήθελα ή οχι;
Με φιλούσε...ξαναυπενθύμισα στον εαυτό μου ώστε να αντιδράσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.Δεν ανταποκρίθηκα αντίθετα απομακρύνθηκα και με αρκετή δύναμη έφερα το χέρι μου στο μάγουλο του.
Η έκφραση του ήταν γεμάτη θυμό και ταυτοχρονα λύπη.Η κοκκινίλα απο το χτύπημα είχε αρχίσει ήδη να σχηματίζεται και τα μάτια μου κόλλησαν στο πρόσωπο του.Χωρίς να πει τίποτα σηκώθηκε και το μονο που με ξύπνησε ήταν η πορτα που εκλεισε με δυναμη.Τι είχα κανει; Τι;...

Η επομενη μέρα πέρασε γρήγορα και αδιάφορα.Στο σχολείο δεν μιλήσαμε καθόλου με τον Dark.Απο την άλλη η Λορεν και οι αλλες ήταν διπλα μου συμβουλεύοντας για την επόμενη κίνηση μου.Τον ήθελα...Δεν δυσκολευόμουν να το παραδεχτώ πλεον μετά το χθεσινό.

Λίγη ώρα πριν κοιμηθώ αποφάσισα να του στείλω.Πήρα το κινητό στα χέρια μου και μπήκα στο facebook.Για καλή μου τύχη ήταν ενεργός. Μόλις είδα το πράσινο κυκλάκι ένιωσα έντονη ανακούφιση.
"Dark..;"
"Το κινητό κλείνει απο μπατάρια τόση ώρα.Κάνει και κρύο.Θα κατέβεις να ανοίξεις;" απάντησε αμέσως.

Μολις καταλαβα τι εννοούσε έτρεξα κάτω  και άνοιξα την πόρτα.Με αγκάλιασε τόσο σφυχτα που δεν ήθελα να με αφήσει. Ένιωθα  λες και τον ήξερα χρόνια..

"Μου λειπει η Alyssa..." δακρυα αρχισαν να τρέχουν στο προσωπό μου.Είχα καιρό να το παραδεχτώ.Με πήρε αγκαλιά και με ανέβασε  στο δωμάτιο.Δεν ξέρω πόση ώρα με ηρεμούσε και με χάιδευε μα,την ώρα που έκλειναν τα ματια μου άκουσα φωνές.Ο πατέρας μου είχε έρθει στο δωμάτιο.

"Ποιος είσαι συ; Τι θες στο δωματιο της κόρης μου;" είπε με επιθετικό ύφος στον Dark.

"Μπαμπά, φύγε είναι εντάξει..."είπα νυσταγμένα.
"Θα σε κανονισω αύριο Angel, σε δέκα λεπτά να έχει εξαφανιστεί." είπε κοιτώντας τον Dark.Έκλεισε τη πόρτα με δύναμη και έφυγε .
"Angel,πες μου πως αυτος δεν είναι ο μπαμπας σου...πες το..." το προσωπό του είχε χλωμιάσει . Σηκώθηκε απο το κρεβάτι και τα χέρια του έτρεμαν καθώς περίμενε μια απάντηση από εμένα.