Lighting The DARK.

Κεφαλαιο 7ο

Dark's P.O.V.

Δεν γινόταν να την αφήσω και να φύγω.Την χάζευα για ώρες.Κάποια στιγμή περίεργες εκφράσεις σχηματιζοταν στο προσωπο της και το κρατημα της στο χέρι μου γινόταν πιο σφυχτο.Έβλεπε εφιάλτη...Ξύπνησε κλαιγοντας και τρέμοντας απο τον φοβο.

"Φοβάμαι πολύ...μην τον αφήσεις να μου κάνει κακό..όχι..." τα μάτια της με κοιτούσαν ικετευοντας για προστασία.
" Είμαι εδώ και δεν αφήνω κανέναν και τίποτα να σε πειράξει.Κλείσε τα μάτια σου...σε προσέχω" της έδωσα ένα φιλί στο μέτωπο και την χάιδευα μέχρι να κοιμηθεί ξανα.Δεν θα άφηνα κανέναν να την πάρει απο μένα.Κανεναν!
Angel's P.O.V.

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα  για τον Dark.Ξαφνικά πανικός κυρίεψε το σώμα μου αντικρύζοντας το κενό δίπλα μου.

" Ψαχνεις κάτι?" ακούστηκε η απαλή φωνή του.

Κοίταξα γύρω μου και υπήρχαν βαλίτσες.

"Πριν πεις οτιδήποτε δεν ήθελα να σε ξυπνήσω και έτσι έβαλα στις βαλιτσες όσα ρούχα μπορούσα.Μίλησα στην μητέρα σου με δυσκολία πήγε στην θεία σου να μείνει θα σε πάρει τηλέφωνο το μεσημέρι." είπε κλέινοντας τη βαλίτσα.

Δεν είπα τίποτα έτρεξα στην αγκαλιά του και τον έσφυξα.Ήταν τόσο καλός μαζί μου.
Ερωτεύτηκες ...

Όταν φτάσαμε σπίτι του ήταν μεσημέρι.Τακτοποίησα τα πράγματα μου  στο δωμάτιο που μου έδειξε και πήγα στο σαλόνι να κάτσω μαζί του.Την αγκαλιά μας διέκοψε ο ήχος του κινητού μου.Το προσωπό μου χλώμιασε όταν αντικρυσα ποιος με καλεί.

"Angel που είστε; Η μάνα σου δεν μαγειρεψε.Που είναι πάλι;" είπε ο νευριασμενος μου πατερας.

Ο Dark μου έκανε νοήμα να το κλείσω και αυτο έκανα.Μετά απο ώρα ο Dark κοιμήθηκε στον καναπέ.Ήταν τόσο γλυκός και ναι...αυτόν τον ανθρωπο τον αγαπούσα με όλη την σημασία της έννοιας ακόμα και αν είχαμε περάσει λίγο χρόνο μαζί.Έκανε τόσα πολλά για μένα.Χάιδεψα το υπέροχο προσωπό του και σηκώθηκα να εξερευνήσω το σπίτι μέχρι να ξυπνήσει.Είδα όλα τα δωμάτια αλλά το ενδιαφέρον μου τράβηξε ένα κοριτσίστικο.Θυμάμαι πως μου είχε αναφέρει πως οι γονείς του έφυγαν, μήπως είχε αδέρφια?Άνοιξα τη πόρτα σιγά σιγά και μπήκα στο δωμάτιο.Στο γραφείο υπήρχαν φωτογραφίες μιας κοπέλας.Σε μια απο αυτές ήταν ο Dark αγκαλιασμένος μαζί της και σε άλλη....ο πατέρας μου. Ένιωσα την γη να χάνεται κάτω πο τα πόδια μου.Τι και αν όλο αυτό ήταν σχέδιο και τον δυο τους.Ένιωσα μια έντονη ζαλάδα αλλά δεν έπρεπε να αφήσω τον εαυτό μου να μείνει έδω.Έτρεξα στην πόρτα και την στιγμή που ήταν να φύγω ξύπνησε ο  Dark.

"Angel τι έπαθες που..." δεν έμεινα να ακούσω την συνέχεια βγήκα απο το διαμέρισμα του και άρχισα να τρέχω στο δρόμο ξυπόλιτη. Όταν πλέον βρήκα ένα ταξί και μπηκα είδα το αγόρι που αγαπούσα και με πρόδωσε να ουρλιάζει το όνομα μου και να τρέχει.Λίγο αργότερα χάθηκε απο τα μάτια μου και ο δρόμος για το σπίτι είχε ξεκινήσει...