Ανησυχουσα για την αδερφη μου αρκετα.Την αφησα να παει μονη της σε εκεινον.
Οι γονεις της Angel με εστειλαν να παω να παρω την μητερα της απο το διαμερισμα μου οπου την ειχα αφησει, διοτι οι αντρες του πατερα της πηγαιναν σε εκεινη.Οταν εφτασα εξω απο το διαμερισμα η πορτα ηταν ανοιχτη.Αμεσως ετρεξα προς το σαλονι και βρηκα την μητερα της να βλεπει τηλεοραση .Ενιωσα ανακουφιση που ηταν καλα.
Αμεσως με κοιταξε γεματη φοβο.
"Που..που ειναι η Angel;" ρωτησε με αγωνια
"Πηγαν οι γονεις της...να τη βρουν.Πρεπει να ερθετε μαζι μου εδω κινδυνευετε." της ειπα
Αμεσως σηκωθηκε πηρε το παλτο της και κατευθυνθηκαμε προς το αμαξι.
" Που παμε;" ρωτησε
"Η αληθεια ειναι πως δεν ξερω.Ειχα σκοπο να
παω με τους γονεις της αλλα δεν μπορω να ρισκαρω να σας συμβει κατι."
"Ξεκινα το αμαξι και παμε...προκειται για την Angel! " ειπε με πεισμα
Την στιγμη που πηγα να ξεκινησω το αμαξι ενα αλλο σταματησε μπροστα απο το σπιτι.Παρατηρησα ποιοι βρισκοντουσαν μεσα και ηταν οι δυο αντρες που τους ειχα κλεψει το αυτοκινητο που βρισκομασταν.Γρηγορα ξεκινησα να οδηγω αλλα το ιδιο εκαναν και εκεινοι.Μας ειχαν καταλαβει.
"Μας ακολουθουν"ειπε η μητερα της
Χωρις να μιλησω αυξησα ταχυτητα και οδηγουσα προς τα στενα της πολης με σκοπο να μας χασουν.
"Σταματα το αμαξι" ειπε η μητερα της
"Τι; τι λετε" ειπα γεματος θυμο.
"Δεν οδηγει καπου αυτο,καθυστερουμε περισσοτερο θα παω μαζι τους σωσε την Angel" ειπε φωναζοντας.
Σταματησα το αμαξι, κατεβηκα γρηγορα και πηγα προς την μερια της μητερα της.Την βοηθησα να κατσει κατω και επειτα ξεκινησα γρηγορα.Ενιωθα πολλες ενοχες για αυτο που ειχα κανει.Αφησα την μητερα της με αυτους σε τετοια κατασταση.
Κοιτωντας απο το καθρεφτη του αυτοκινητου οι αντρας κατεβηκαν και πηραν την γυναικα προς το αμαξι τους.Ο φοβος στο προσωπο της φαινοταν απο μακρια.
Ο ηχος μηνυματος ακουστηκε απο το κινητο μου.
"Ελα οσο πιο γρηγορα μπορεις." ηταν απο τους γονεις της.
Οταν πλεον ημουν κοντα στην περιοχη αφησα το αυτοκινητο λιγο πιο περα και αρχισα να περπαταω προς το κτιριο.Η ησυχια που υπηρχε με εκανε να ανησυχω περισσοτερο.Ειχε παντου σκοταδι και ετσι με δυσκολια εβλεπα.Οταν πλεον μπηκα μεσα στο κτιριο δεν υπηρχε κανεις...Ουτε οι γονεις της , ουτε ο πατερας της ουτε η Angel...
BẠN ĐANG ĐỌC
Lighting The DARK.
Phiêu lưu-My first writing.- Ο ηχος της σειρηνας με εκανε να ανοιξω τα ματια μου.Σκοταδι παντου.Στην προσπαθεια μου να σηκωθω καταλαβα οτι ημουν δεμενη και εντονος πονος κυριαρχησε στο σωμα μου.Απο τις γεματο φοβο σκεψεις μου με τραβηξε ο δυνατος ηχος καθως...
