Lighting The DARK.

Κεφαλαιο 33ο

Angel's P.O.V.

Οταν εφυγαν οι επισκεπτες μας εξακολουθουσα να μιλουσα με τον Jeremy με μηνυματα.Μιλησαμε αρκετη ωρα μεχρι που η ωρα πηγε 2.Οι σκεψεις δεν μαφηναν να κοιμηθω.Ο Jeremy...ηταν τοσο καλος μαζι μου αλλα ο Dark δεν μαφηνε να προχωρησω την ζωη μου.Πριν το καταλαβω η ωρα ειχε παει 7 το πρωι και αποφασισα αφου δεν μπορουσα να κοιμηθω να παω για τρεξιμο.

Ντυθηκα και κατεβηκα στην κουζινα.

"Καλημερα μικρη μου" ειπε η μαμα μου.

"Γιατι ξυπνησες τοσο νωρις μαμα; Και γιατι τοση ακαταστασια εδω;" ρωτησα

"Θα ερθει παλι ο Jeremy με τους γονεις του" ειπε και μου εκλεισε το ματι.

Οση ωρα ετρεχα δεν ηξερα αν επρεπε να χαιρομαι η οχι.Περνουσα πολυ ωραια μαζι του αλλα κατι με εμποδιζε με ολο αυτο.

"Βλεπε μπροστα σου." ειπε καποιος με αγρια φωνη.

"Συγ...Dark???"

"Γεια σου Angel" ειπε ψυχρα.

"Τι κανεις εσυ εδω;" ειπα γεματο απορια.Ηθελα τοσο πολυ να τρεξω στην αγκαλια του αλλα θυμηθηκα πως υπηρχε αλλη στη ζωη του και δεν ηταν σωστο.

"Ηρθα να τακτοποιησω κατι δουλειες." ειπε και γυρισε να φυγει.

"Μα...περιμενε, καλα εισαι; Μεινε λιγο." ειπα ανησυχη.

"Δεν νομιζω πως εχω νοημα πλεον, και δεν υπαρχει καποια σχεση μεταξυ μας.Να σε προσεχει πες του." γυρισε και ετσι απλα εφυγε.Εφυγε χωρις να εξηγησει αυτο που ειπε, χωρις να δειξει ιχνος αγαπης...Δεν του ελειψα.

Γυρισα σπιτι και ξαπλωσα στο κρεβατι.Μου ειχε λειψει τοσο καιρο, και η συναντηση μας ηταν αποτομη.Το μονο που ηθελα ηταν να του πω ποσο πολυ ηθελα να γυρισει και ποσο δυσκολα ηταν ολα μακρια του.Αλλα μονο εγω ενιωθα το ιδιο, μονο εγω δυσκολευομουν.Εκεινος ειχε φτιαξει την ζωη του και ειχε προχωρησει.Εξαλλου θα μπορουσε να απαντησει σε καποιο απο τα μηνυματα μου αλλα ποτε δεν το εκανε.Ηταν ξεκαθαρο λοιπον πως ολα ειχαν τελειωσει.

Θυμηθηκα τοτε , ενα βραδυ που ειχε μεινει εδω λιγο πριν φυγει ,πως με κοιτουσε ολο το βραδυ.Ποσο γλυκα λογια μου ψυθιριζε και ποσο εντονα ελεγε πως μαγαπαει.Που χαθηκαν αυτα Dark;Που χαθηκαν τα ονειρα μας;

Μα δεν μπορουσα να καταλαβω ποιος επρεπε να με.προσεχει; Σε ποιον αναφεροταν; Πριν μπλεχτω με το μυαλο μου και τις σκεψεις μου το κουδουνι χτυπησε...

Αλλαξα ρουχα και κατεβηκα στο σαλονι.Η μικρη αδερφη του Jeremy και εκεινος παιζανε με τα μαξιλαρια και οι γονεις μας μιλουσαν μεταξυ τους. Η μητερα μου, μου εκανε νοημα να την ακολουθησω στη κουζινα.

"Υπαρχει κατι που πρεπει να μου πεις;" ρωτησε πονηρα.

"Τι εννοεις;" ειπα χωρις να καταλαβαινω που αναφερεται.

"Angel, οταν υποδεχθηκα τους καλεσμενους μας λιγο πιο περα απο τον δρομο ειδα τον Dark.Ετοιμαζοταν να ερθει αλλα μολις αντικρυσε κατι σταματησε και απλα στεκοταν εκει.Δεν καταλαβε οτι τον ειδα αλλα θελεις να μου πεις τι τρεχει; Προχωρησες τη ζωη σου και σου ειναι εμποδιο; Angel, προσεχε τις επιλογες σου δεν θελουμε με τον πατερα σου να σε δουμε στα ιδια χαλια με εκεινη την περιοδο...."

Ελεγε..ελεγε..ελεγε..αλλα εγω κολλησα στο γεγονος πως ο  Dark ηθελε να ερθει εδω και κατι τον σταματησε.Ολα αρχισαν να βγαζουν νοημα.