Κεφαλαιο 9ο

556 57 2
                                    

Dark's P.O.V.

Έψαξα στο σπιτι της και στην περιοχή αλλά η Angel δεν ήταν πουθενά.Η μητέρας της πηρε τις φιλες της κόρης της αλλά ούτε εκεί.Ίσως η απουσία του πατέρα της είχε καποια σχεση με την εξαφάνιση της.Μπορεί να σκεφτόμουν υπερβολικά μα πλέον καθετί ήταν καχύποπτο.Προσπαθώντας να καταλάβω που μπορεί να την πήγε αν ήταν μαζί του,θυμήθηκα τις αποδείξεις στο γραφείο του.Γύρισα στο σπίτι της και έτρεξα στο γραφείο του με σκοπό να βρω το μέρος που πηγαίνει πιο συχνά.Η πρόσβαση στο σπίτι της ήταν εύκολη αφού η Angelμου είχε μαρτυρήσει το κρυμμένο κλειδάκι δίπλα απο τη γλάστρα με τα τριαντάφυλλα.
Ένα ξενοδοχείο λιγο πιο έξω απο την πόλη αποδείχθηκε το μυστικό του μέρος.Χωρίς να χάσω χρόνο,μπηκα στο αμάξι και έφυγα απο το σπίτι με προορισμό το ξενοδοχείο.
Angel's P.O.V.

Με δυσκολία άνοιξα τα μάτια μου και βρισκόμουν σε ένα αυτοκίνητο.Τα χέρια μου ήταν δεμένα και μια έντονη ζαλαδα με κυριευε.Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δακρυά και τα ουρλιαχτα μου οταν συνειδητοποίησα ποιος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου.Η κοπέλα της φωτογραφίας που υπήρχε στο δωμάτιο του Dark. Έπρεπε να το καταλάβω, όλοι ήταν συννενοημένοι.

"Σκάσε, κάνεις την θέση σου χειρότερη" είπε νευριασμενα και με έντονο θυμό.

"Ποια είσαι; τι θες απο μένα;" κλαψούρισα.

"Εγώ τίποτα, το αφεντικό μου απο την άλλη πολλά" το προσωπό της ήταν σκοτεινό.

Dark's P.O.V.

Κατα τη διάρκεια της διαδρομής σκεφτόμουν την Angel.Θα έκανα τα πάντα για αυτήν...Ξαφνικά σκέφτηκα το κινητό της.Αν το είχε μαζί ίσως με βοηθούσε...

"Angel, που είσαι...ανησυχούμε." πληκτρολόγησα αμέσως και πάτησα αποστολή. Δεν μπορούσα να αναφέρω τον πατέρας της σε περίπτωση που είχε το κινητό της.

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η απάντηση ήρθε...
Angel's P.O.V.

Ένιωσα μεσα στην τσέπη μου κάτι να δονείται.Αμέσως θυμήθηκα το κινητό μου.

"Που με πας;" ρώτησα για να τραβηξω την προσοχη της.

"Θα δεις..." ανταποκριθηκε κοιτώντας τον δρόμο ενώ οδηγούσε.
"Γιατί δουλεύεις για αυτόν;" όση ώρα μιλούσε έβγαλα με δυσκολία το κινητό απο την τσέπη αφού τα χέρια μου ήταν ελαφρώς δεμένα.Ο Dark μου είχε στείλει μήνυμα.Πως...αφού αυτός είναι μπλεγμένος σε όλα αυτά.Αν ο Dark δεν είχε καμια σχεση ποια ήταν αυτή;

"ΕΙΜΑΣΤΕ έξω απο την πολη.." έστειλα γρήγορα το μήνυμα τονιζοντας την πρωτη λέξη για να καταλάβει που είχα μπλεχτεί.Για άλλη μια φορα επρεπε να τον εμπιστευτώ στα τυφλά. Τα χέρια μου πλεόν έτσουζαν απο την τριβή με το σχοινί στην προσπάθεια μου να απαντησω στο μήνυμα του.
"Είσαι τυχερή που φτάσαμε, γιατί δεν θα χρειαστεί να σε τιμωρήσω εγώ για το κινητό αλλα το αφεντικό μου.Και άσε τις πονηριές." ο τόνος της ήταν εκδικητικός...

Lighting The DARK.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora