PARCEVAL: DUNGEON BITCH ||R-25|| ONGOING

CHAPTER 2

CHAPTER 2

"ISA pa." malakas nitong bosses ayun sa kanya. Sinunod nya ang sabi nito.

"Isa pa, Surhan." Sigaw nito ulit sa kanya mula sa malayu.

"Ayusin mo ang paghawak, concentrate sa target...wala kang ibang iisipin kundi asintahin ang kalaban. Isa pa!"

Galit nitong sigaw sa kanya. Wala talagang emosyun ang mukha kahit magmumukha syang patawa sa gitna hinding hindi talaga ito tatawa o ngiti man lang. Ganon ito kalamig pagdating sa insayu nya.

Tumira sya ulit, kahit may kalayuan ang Target nya alam nyang hindi ito na tamaan. Kanina palang sya nagiinsayu, sumasakit na ang taenga nya sa lakas ng putok ng baril. Lalo nat wala syang suot na headphone kasi iyun yong utos ng ni Aamon.

Pakiramdam nya umiikot ang mga nasa paligid nya na parang ipo-ipo. Nang tumigil sya ulit nakarinig nanaman sya ng malakas na sigaw ng Kuya nya kaya nag patuloy sya sa pag tira sa kong nasaan ang target nya.

Ginawa nyang mag concentrate, buong intensyun nya ay nasa itim na Bullseye. Mga ilang segundong tinitigan iyun pero ng tumulo ang isang patak na pawis nya mula sa kanyang noo papunta sa naniningkit nyang mata sa laking gulat hindi nya sinadyang nakalabit ang gatilyu at tumama sa kong saan.

Mainit naman kasi ang shooting range area. Lalo nat wala man lang syang suot na sombrero. Isa pa pagud na pagud na sya. She wanted to rest.

"K-kuya, diko na kaya-" Nanghihina nyang sabi dito.

"Oo kaya mo pa Surhan, kayang kaya mo pa...Magiinsayu ka para magiging magaling ka-" May sasabihin pa sana ito pero. Tinalikuran nya ito at lumakad. Mabilis sya nitong hinawakan sa braso at pinaharap dito. He furiously stare at her eyes.

"You can't go, I said. Magiinsayu ka' mahirap bang intindihin yun"

Winakli nya ang kamay nito at walang kaemoemosyung humarap sa kuya nya. Kita nyang umiigting ang panga ni Aamon dahil sa galit at walang hupay ang matang nangliliksing tumingin sa kanya.

"No. But I'm tired i want to rest, kita mo naman diba ginawa kona ang lahat ng makakaya ko"

"But it's not enough, Damn it" He shouted her.

Wala ng salita na kaya nyang ilabas. He's mad. So mad. Ganon ito kadesperadong magpractice sya. Pero pagod na sya, masakit na ang taenga nya.

"Miss Surhan...your ear is bleeding" Hsstré worried voice.

Hinipo nya ang taenga nya, may dugo nga' pero ang mas hindi nya pa inaasahan ay wala na ang anino ng kuya nya sa harap nya. Ganon ito ka galit hindi man lang sya kinumusta o tinanong. Para syang nakakaawang nilalang, nanglalamig syang nakatayu kaharap si Hsstré.

"Let's go, gamutin natin taenga mo' Let's go to the doctor" Anitong inaalalayan syang makalakad papunta sa nakaparadang kotse.

"I hope that doctor can heal' what I am feeling right now Tro" She said with a sad tone.

Mga ilang minutong byahe papuntang hospital wala ibang laman ang isip nya kundi ang Kuya Aamon nya.

After treatment of her ear, naiwan sya sa waiting area dahil si Hsstré bumili ng gamut na niresita ng doctor sa kanya. Lutang na lutang parin sya kaya nang may nag abot sa kanya ng Caffè'late tinanggap nya iyun.

"Tro...I'm scared what if he will punish me for what I did" Her sad tone again. Hindi man lang sya nang abalang tumingala sa kinarorounan ng kausap na palaging sagut ay Hmm.

"I'm scared Tro...alam natin na walang makakapagpapapigil sa kanya sa tuwing-"

"But I do"

Kumunot ang noo nya ng marinig ang boses nayun' kaya tiningala nya ito pero nang makita nya ang pagmumukha nito mas mabilis pa sa alas kwatrong napatayu sya dahil sa taong nasa harap nya. She don't expected his presence. Akalain mo nga namanng ito pala ang taong sumasagut sa kanya kanina.