Tri

42 7 9
                                    

-Oğlum ne yapacaksın o kadar parayı söyle verelim.

   Nisa'nın yumuşak tutumuna karşın Gamze gayet netti:

-Söylese de vermem ben. Açlıktan karnımız içbükey çokgen olmuş bu diyo ki para lazım.

   Şerna oflayarak başını biraz daha telefona gömdü ve mırıldandı:

-Kanka biliyorsun paketimi zor yeniliyorum. Ama harbi ne yapacaksın söyle yani  çok önemliyse...

   Dicle yedi arkadaşına da ters ters baktı ve zor duyulan bir sesle mırıldandı:

-Çekiliş vardı bir tane, ona girecektim. Tam sekiz kişilik bir tatil için. Ne güzel işte hep birlikte...

-Salak yalandır onlar kimseye de tatil matil vermiyorlar. Bizim köyde bi Hesén'ê Ehmêt'ê Şıkrô vardı onun da bi' oğlu vardı Hême Şîrin diye-

-Zehra vallahi kimse senin köyündeki adamları merak etmiyor hele sus. Dicle sen de merak etme bende para var veririm.

-İşte bu, canımmm kankam benim! Ne kadar vardı sende?

-Bir buçuk.

-Yuh Zeliha o kadar parayı nerden buldun! Yeter de artar bile hadi getir girelim çekilişe hemen.

   Zeliha elini cebine atıp iki elli, iki de yirmi beş kuruş çıkarttı. Dicle'nin gülüşü yüzünde solarken kalan herkes gülmüştü. Zehra kahkahalarının arasından zar zor konuştu:

-Zeliha harbi çok para lan o. Bari birkaç kupon alalım şansımız yükselsin.

-Lan ne gerek var, biz direkt tatile gideriz zaten o parayla.

   Ayşe'nin dediğiyle kalanlar daha da gülerken Dicle öfkeyle ayağa kalkıp evden kapıyı çarparak çıkmıştı. Herkes hala gülüyordu ama Zeliha yaptığı şaka için biraz pişman olmuştu.

-Oğlum biz çok kötüyüz lan. Hadi parayı vermedik üstüne dalga geçmeye ne gerek vardı...

-Öf Zeliha biz şakalaşıyoruz ciddiye almaz ki o.

   Zehra gayet rahat olsa da Seher de üzülmüştü:

-Harbi lan... Oğlum hiç mi paramız yok, alalım bi kupon sürpriz yaparız. Hem çok heyecanlı olur!

   Zaten gaza gelmeye müsait olan Ayşe, Zehra, Nisa ve Zeliha ayağa fırlamış, Şerna da oturduğu yerden onaylamıştı. Ama Gazme hala reddediyordu.

-Ya Allah aşkına oturun oturduğunuz yerde. Gidin bi' mutfağa bakın dolaplar bomboş, gidip kupon mu alalım ihtimali bile olmayan bir şey için?

-Paramız hiç olmadı ki zaten, olacak gibi de durmuyor yani hep böyleydi. Alalım bari kızın içinde kalmasın.

   Herkes Nisa'yı onaylasa da Gamze başı telefonuna gömüp mırıldandı:

-Valla üzgünüm ama benim boş şeylere verecek param yok. Siz toplayın aranızda.

   Zehra bir şey demek için ağzını açsa da Zeliha onu susturdu ve hep birlikte varlarını yoklarını ortaya dökmeye başladılar. İlk Zeliha söyledi:

-Bende elli altı buçuk var. Altı buçuğu yol param olarak kalsın elli veririm.

-Bende de otuz iki var. Yirmi beş veririm.

-Benden otuz.

-Yirmi.

-Otuz beş.

-Yedi TL seksen beş kuruş.

-Yuh Zehra çok vermedin mi yedi lira falan?

-Oğlum şu açıdan bak; hepiniz yanınızda para bıraktınız ama ben varımı yoğumu veriyorum. Ayrıca yedi lira 'seksen beş' kuruş.

-Ben ikna oldum.

-Susun da toplayın bakalım ne kadar etti.

   Hepsi kafasını kaşıyıp bu zor soruyu cevaplandırma çabasına girdi. Yaklaşık sekiz dakika sonra ise Ayşe bağırdı:

-Bin yedi yüz yetmiş etti. Yuh lan nasıl bu kadar topladık!

   Seher Ayşe'nin kafasına vurup bağırdı:

-Salak fazladan sıfırı niye ekledin! Sıfırı sil yedi yüz yetmiş yedi.

   Şerna oflayıp mırıldandı:

-Sıfırı silince yüz yetmiş yedi ediyor.

-Yüz yetmiş yedi TL 'SEKSEN BEŞ' kuruş.

-Zehra bi' siktir git.

   Ayşe ise hevesli bir ifadeyle ellerini çırpıp konuştu:

-Eeee, ne kadar lazımdı kupon mudur nedir onun için?

   Soru bir an havada asılı kaldıktan sonra Zeliha cevap verdi:

-Iııııı... Üç yüz.

-Yetmiyor... Eee, hani hepimiz tüm parayı vermedik ya onları da toplasak?

-Abi hepimiz de üç beş kuruş yol parası bıraktık sadece, hadi topladık etse etse iki yüz.

-Ben hepsini verdim.

-Zehra kes.

    Altı kişi başını kaşıyıp yere çöktü. Böylesine basit bir şey için bile, altı kişinin üç yüz toplayamaması cidden üzücüydü. Tam o sırada yukardan yerde topladıkları paranın üstüne bir yüzlükle bir yirmilik düşünce başlarını kaldırıp baktılar Gamze'ye.

-Kalan üç lirayı da bulursunuz artık...

-İki TL 15 kuruş.

   Altı kişi aynı anda bağırdı:

-ZEHRA SİKTİR GİT!!

Memolinin AskerleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin