Memolinin Askerleri

Siks

-Uyanıyor galiba...

-Uyansın bi' zahmet iki gündür camış gibi yatıyor.

    Zeliha kulağa dolan her sesle zonklayan başı yüzünden yüzünü buruşturdu hafifçe. Ne olmuştu en son?

-Zeliha? Alooooo! Uyansana sivrisinek.

-E hani artistik senin neyine Zeliha? He?

-Maldır mal. Zehirledi kendini biz de iki gündür başındayız.

-Oooooooiiiiyy nasıl sallıyor. Lan bir gece ben kaldım bir gece Zehra. Sen daha yeni dün şoktan çıktın.

-Olabilir ama... Neyse. En azından safariye çıkamadık ona da şükür. O kadar hayvanın arasında olduğumu hayal bile edemiyorum.

-Altı yıldır bizim gibi hayvanların arasındasın kendine gel, sen bir Goril'sin.

-KENDİNE GEEEEEEEELLLLLLLL-

    Zeliha'nın bilinci Ayşe'nin çığlığıyla aniden tamamen açılmıştı.

-Bağırmasana pezevenk!

   Yedi kişi aynı anda aniden bağıran Zeliha'ya dönmüştü. Zeliha zorlukla doğruldu:

-N'oluyo lan ne işim var burda?

-En son dişisini etkilemeye çalışan Arizona kertenkelesi misali Otelin Ortaklarından Biri Abi'yi etkilemeye çalışıyordun.  İşte o sırada zehirli bişiler falan yedin. İki gündür de uyuyorsun. Bu kadar.

-Nisa bi' de şey var safariyi kaçırdık.

-Evet bir de o var işte.

    Zeliha gözlerini kısıp cümleleri kafasında toplamaya çalıştı; ortak, zehir, safari...

-Bİ' DAKİKA! O ADAM YANİ ŞİMDİ ŞU ÇEKİLİŞİ DÜZENLEYEN ADAM MIYMIŞ?

   Ayşe de dönüp eşit tizlikte bir sesle bağırdı:

-GÜNAYDIN AMINA KOYİM.

-KÜFRETME PEZEVENK!

-Yani cidden...

-Safari ne yani şimdi anlamadım?

   Gidemediği için özellikle üzülen Ayşe mırıldandı:

-Safari vardı bugün ama... Sen baygınsın diye gidemedik. Hem de goril turu da yapılacakmış...

   Zeliha'nın içi suçluluk duygusu ile doldu; Ayşe'nin goril tutkusunu bilmeyen yoktu.

-Yani... Yetişemeyiz mi?

-Çıktılar bir saat önce.

   Nisa konuşmadan başını kaşıyor ve çatık kaşlarla duvarı izliyordu. Ve Gamze, bu bakışın anlamını çok iyi biliyordu; ya şu an kafasında kendi kendine kurduğu ve sonunda kazandığı bir kavga sahnesi yaşıyordu ya da aklına parlak (ya da en azından parlak olduğunu düşündüğü) bir fikir gelmişti. O yüzden Gamze baştan cevabını vermeye karar verdi:

-Nisa aklında ne varsa sus. Duymak istemiyoruz ilgimizi çekmiyor ayrıca hayır.

-Ama bu seferki-

-Hayır.

-Ya işte ufak bir safari arabası bulursak-

-Katiyen olmaz.

-Bir de harita olursa-

-İlgilenmiyoruz.

-Ama goriller-

-SUS.

   Zehra' nın da aklında sabahtan beridir aynı tilkiler dolaşıyordu ama geçen seferki orman macerasından sonra konuşmak istememişti.