Elainia annesinin isteği üzerine şarkıcı olan yetenekli ve güzel bir kızdı ama her şey çok güzel gidiyor dediği bir anda annesini trafik kazasında kaybetti.
Üstüne gelen linçler ve annesinin kaybından sonra kendi benliğini kaybederken kader ağlarını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊️'shineelainia8: I'll be the one, if you want me to, I know nothing at all, I'm still learning to love. @saysomething
🗨️1.130 🔃605 💙8.013
🌸✨🌸
Yağmurlu bir cuma günü Los Angeles'ın caddelerinde yürüyordum. Magazinciler, paparazziler, etrafımda dönüp ışıklarını gözüme tutup soru ardına soru sormuyorlardı.
Ellerim siyah kabanımın ceplerine attım. Kafamdaki balıkçı sapkasını yüzümden çektim. Kalabalık azalırken ve insanlar ıslanmamak için saklanacak bir yer ararken kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım.
Yağmur damlaları yüzüme düşerken gülümsedim. Şuan dünyada sadece ben varmışım gibi hissediyordum ta ki sağ cebimde elimle kavradığım telefonum titreyene kadar.
🕊️'user2838: Gerçekten @shineelainia8 neden bu kadar takip ediliyor merak ediyorum. Fazlasıyla basit ve sıkıcı şarkıları var. Fanlarıda max ergenler topluluğu gerçekten artık bu kızı sektörden atmalılar. Hiç bir şey hak etmiyor!
🗨️849 🔃273 💙1.839
Yüzümdeki gülümsemem soldu ve yapılan yorumlara girdim sekiz yüz kırk dokuz yorumun çeyreğine kadar hepsini teker teker okudum ve bana destek olucak bir yorum aradım. Ama yoktu. Bozuntuya vermemeye çalıştım, ben bunlara alışıktım.
7th St'den S Broadway'e döndüm. Adımlarımı yavaşça Los Angeles Tiyatrosu'na ilerlettim. Yüzümün görünür şekilde açık olmasından beni gören insanlar bana uzun uzun bakıyorlar ve sonra kim olduğumu anlayınca yüzlerinde şaşkınlık beliriyordu ama yağmurun şiddetini biraz daha artırmasıyla insanlar beni takmıyor bir an önce yollarına devam ediyordu.
Los Angeles'ın şatafatlı tiyatrosuna vardığımda kendimi içeri attım. Heykeller ve ustalıkla işlenmiş duvar desenleriyle Los Angeles Tiyatrosu çok güzel bir yerdi.
Gişeye gittim. Sürekli gelmemden dolayı sıkı fıkı olduğum çalışanlardan Theo'yu gördüm. Ona kocaman gülümserken içtenlikle, "Merhaba!" dedim. Theo kafasını kaldırıp beni görünce, "Hoşgeldin Mika." dedi neşeyle.
Ama sonra yüzünü düşürüp, "Bugün maalesef ki çalışmıyoruz. Arka tarafta tadilat var." dedi.
