Κεφάλαιο 54

825 30 1
                                    

Αφού αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου, σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Έβαλα παπούτσια και αφού πήρα τα κλειδιά του αυτοκινήτου, βγήκα από το σπίτι.

Μέσα σε δέκα λεπτά βρισκόμουν ήδη στο σούπερ μάρκετ.

Γενικά δεν ξέρω να μαγειρεύω και πολλά πράγματα αλλά υποθέτω πως ίσως λίγο κοτόπουλο και μερικά φρούτα της κάνουν καλό.

Αφού αγόρασα τα απαραίτητα, γύρισα και πάλι σπίτι. Μπήκα ήσυχα μέσα ενώ άφησα τα πράγματα  στην κουζίνα. Προχώρησα προς το δωμάτιο μου και την είδα να είναι ακόμα ξαπλωμένη κλειστά μάτια. Κοιμόταν.

Παρόλο που ήθελα να πάω να ξαπλώσω και πάλι δίπλα της, προχώρησα και πάλι προς την κουζίνα ενώ ξεκίνησα να μαγειρεύω το κοτόπουλο.

Μπορεί και μισή ώρα αργότερα να ήταν έτοιμο. Δεν είμαι και κανένας βραβευμένος σεφ, αλλά νομίζω πως μια χαρά το μαγείρεψα. Τηγανισα και μερικές πατάτες που ξέρω πως τρελαίνεται και άφησα το πιάτο με το φαγητό μέσα στο φούρνο για να μην κρυώσει.

Προχώρησα και πάλι στο δωμάτιο ενώ ξάπλωσα δίπλα της. Εκείνη ακόμα κοιμάται του καλού καιρού. Έπιασα και πάλι το κούτελο της και ευτυχώς ο πυρετός είχε πέσει.

"Δάφνη" Ψιθύρισα αλλά τίποτα. Την σκούντηξα απαλά και εκείνη μουγκρισε ενώ άλλαξε πλευρό. Ίσως δεν ήθελε να σηκωθεί ακόμα. Χώθηκα και εγώ μέσα από τα σκεπάσματα και αφού την πήρα αγκαλιά έκλεισα τα μάτια μου.

Δάφνη

Ξύπνησα με το κεφάλι μου βαρύ. Ένιωθα ένα βάρος στην μέση μου και αφού σήκωσα τα σκεπάσματα είδα τα χέρια του τυλιγμένα γύρω μου. Γύρισα το σώμα μου ώστε να είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο, αλλά εκείνος κοιμόταν.

Παρατήρησα λίγο καλύτερα τον χώρο. Μα καλά, πότε ήρθα στο σπίτι του Μιχάλη;

Δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα μετά από την εξέταση στην σχολή.

Έριξα το κεφάλι μου και πάλι στο μαξιλάρι ενώ ξεφυσιξα. Κρύωνα πολύ παρόλο που με είχε σκεπάσει με σεντόνι, κουβέρτα και πάπλωμα.

Έκλεισα τα μάτια μου ενώ με τα δάχτυλα μου έκανα κυκλικές κινήσεις στους κροτάφους μου.

"Πως είσαι;" Η απαλή φωνή του με έκανε να ανοίξω τα μάτια μου. Φαινόταν και εκείνος κουρασμένος. Μαύροι κύκλοι είχαν σχηματιστεί κάτω από τα μάτια του.

"Πονάει πολύ το κεφάλι μου" Του απάντησα και εκείνος χάιδεψε το κεφάλι μου.

"Πρέπει να φας" Μου είπε εκείνος.

Right Time Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin