Elimdeki telefonu sıkıntılı bir nefesle birlikte yanıma bıraktım. Tanrıya bir şekilde kendimi affettirmeliydim veyahut kendime.
Telefonu bıraktığım yerden geri aldım. Rehberime girip son zamanlarda hayatımı büyük ölçüde etkileyen ismi bulduğumda arama butonuna bastım.
Telefonu kulağıma yerleştirdim ve titrek bir nefesle birlikte beklemeye başladım.
Diğer uçtan gelen tıkırtıyla heyecanla yerimden doğruldum.
"Alo?" Yabancı ses gerilmeme neden olmuştu. Fazlasıyla.
"Merhaba."
"Merhaba."
"Sizden numaramı kaydetmenizi istemiştim geri dönüş yapacağım için, sanırım evinizdeki kalorifer peteklerinde bir sıkıntı olduğunu söylemiştiniz Çağrı bey." Barış hızla doğrulup yanıma geldiğinde telaşla odama yöneldim.
Planladığım bu şey işe yarardı umarım. Tahmin ettiğim gibi telefonuna el konulmuş ve yerine bir başkası çıkmıştı.
"Ben babasıyım Çağrı'nın, kendisi şuanda bahsettiğiniz evde değil benimle kalıyor." Babası olduğunu daha önce anlamalıydım. Bahsederdi babasının eline düşmek istemediğinden. Homofobik biri olduğunu bu yüzden kendisini sevmediğini söylerdi.
"Pardon kusuruma bakmayın, acaba Çağrı beyin evine gitme şansı var mıdır, yarın tamir için geleceğim." Barış yanımda sürekli sessizce birşeyler söylüyor beni çekiştiriyordu. O an için kafamda oluşan planlar doğaçlama devam ediyordu.
"Hayır, gelemez." Duyduğum bu net cevap paniklememe neden oldu. Yemin ederim şu adamı şimdi öldüreceğim.
"Ancak sizinle olan konuşmalarım geçersiz sayılıyor şirketim tarafından, Çağrı beyin kendisiyle konuşmam gerekiyor." Stres içinde koltuğa oturup yumruğuma çenemi yasladım.
"Alo?"
"Çağrı?"
"Buyrun, evin tamiratı için aramışsınız."
"Çağrı, ben halledicem. Babana kalorifer bozuldu dedim."
"Evet, su kaçırıyor salondaki."
"Yarın müsait mi senin için, bir planım var."
"Evet abi, kombi dolabını açtığımda anahtar görünüyordu."
"Baban saat kaçta evden çıkıyor o ara gelelim." Boğazımı temizleyip yanıt bekledim.
"Dördüncü kez bozuldu."
"Saat dört yani değil mi?" Bilmem kaçıncı kez ısırıp yaraya dönüştürdüğüm dudağımı serbest bıraktım.
"Evet, hep yapıldı dendi ama tekrar bozuldu." Sıkıntılı nefesi beni de germişti.
"Tamam, fatura için babandan adres isteyeceğim. Fatura kağıdını unutmuşuz gibi davranacağız." Sessizce konuşuyor planımı rahatlıkla ona anlatıyordum.
"Tamam abi, iyi günler.
"Görüşeceğiz." Derin bir sessizliğin ardından yanıt verdi.
"Görüşelim." Ardından aptal herifin sesi tekrar kulaklarımı doldurdu. "Alo?"
"Alo, beyefendi yarın sizin için uygunsa geleceğiz." Huzursuzlukla yerimde gerindim.
"Tamam, ben yoğun olacağım ama birilerini göndereceğim ilgilenmesi için."
"İyi günler."
"İyi günler."
Telefonun kapandığından emin olduğumda sevinçle yerimde tepindim.
